अनिमित्त

	A Sanskrit English Dictionary \| sa en \| \|
	अ-निमित्त mfn. mf(आ)n. having no adequate occasion, causeless, groundless See also: अ - निमित्त अ-निमित्त n. n. absence of an adequate cause or occasion, groundlessness. See also: अ - निमित्त अनिमित्त n. n. a bad omen, [Mṛcch.] अनिमित्त m. m. (scil.~~विमोक्ष~~) unconditioned salvation (with Buddhists one of the three kinds of s°), [Dharmas. 73]

	The Practical Sanskrit-English Dictionary \| sa en \| \|
	अनिमित्त [animitta] a, Causeless, groundless; casual, incidental; आलक्ष्यदन्तमुकुलाननिमित्तहासैः &Sacute.7.17; ˚त्तं मित्रम् disinterested, [Dk.25;] ˚उत्कण्ठा [M.3.9.] -त्तम् Absence of an adequate cause or occasion, causelessness, groundlessness. A bad omen, ill-omen; चारुदत्तस्यैव दर्शनमनिमित्तं प्रमार्जयिष्यति [Mk.6;] ममानिमित्तानि हि खेदयन्ति 9.1; शमनार्थम् अनिमित्तस्य [Ve.2.3.] Not a valid means of knowledge अनिमित्तं विद्यमानोपलम्भनात् [MS.1.1.4.] -adv., -˚तः Groundlessly, causelessly, without any adequate cause; अनिमित्तमिन्दु- वदने किमत्रभवतः पराङ्मुखीभवसि [M.1.18;] अनातुरः स्वानि रवानि न स्पृशेदनिमित्ततः [Ms.4.144.] -Comp. -निराक्रिया averting ill omens. -लिङ्गनाशः a kind of ophthalmic disease ending in total darkness.