-
खा f. af. a fountain, well, [RV. ii, 28, 5] (
खा॑म् ऋत॑स्य, cf. Zend ashahe khAo) & vi, 36, 4
-
खा mfn. bmfn. digging (
ifc. e.g. कूप-; बिस-खा॑), [Pāṇ. 3-2, 67.]
-
verb जायखि जाया रोखोमनि खानायाव गोग्लैनाय
Ex. मोख्राया गावनो गाव दुरुंजों खाना लायो
-
खा c See √
खन्, p. 337, col. 1.
Site Search
Input language: