खण्डित [khaṇḍita] p.p. p. p. p. [खण्ड्-क्त]
Cut, broken in pieces.
Destroyed, annihilated, lost, decayed; खण्डिते च वसुनि
[Bh.3.33.] Refuted (in argument), controverted.
Rebelled.
Disappointed, betrayed, abandoned; खण्डितयुवतिविलापम्
[Gīt.8.] Disregarded (in order); मण्डले खण्डिताज्ञत्वं दिद्दायाः समजृम्भत
[Rāj. T.6.229.] -ता A woman whose husband or lover has been guilty of infidelity, and who is therefore angry with him; one of the 8 principal Nāyikas in Sanskrit; निद्रावशेन भवता- प्यनवेक्षमाणा पर्युत्सुकत्वमबला निशि खण्डितेव
[R.5.67;] [Me.41.] She is thus described: पार्श्वमेति प्रियो यस्या अन्यसंभोगचिह्नितः । सा खण्डितेति कथिता धीरैरीर्ष्याकषायिता ॥
[S. D.114.] -Comp.
-विग्रह a. a. maimed, mutilated; खण्डितविग्रहं बलभिदो धनुरिह विविधाः पूरयितुं भवन्ति विभवः शिखरमणिरुचः
[Ki.5.43.] -वृत्त a. a. immoral, dissolute, abandoned;
[Mk.2.] -व्रत a. a. One who has violated his vow.