राजोवाच -
ततो महाभागवते उद्धवे निर्गते वनम् ।
द्वारवत्यां किमकरोद्भगवान् भूतभावनः ॥१॥
जो पांडवकुळीं कुळरत्न । कीं कौरवकुळीं कुळभूषण ।
जो धर्माचें निजरक्षण । कलीचें निग्रहण जेणें केलें ॥१६॥
ऐसा राजा परीक्षिती । धैर्यवीर्य उदारकीर्ति ।
तेणें स्वमुखें श्रीशुकाप्रती । केली विनंती अतिश्रद्धा ॥१७॥
उद्धव पावोनि पूर्ण ज्ञान । तो बदरिकाश्रमा गेलिया जाण ।
मागें द्वारकेसी श्रीकृष्ण । काय आपण करिता झाला ॥१८॥
उत्त्पत्तिस्थितिनिदान । जो इच्छामात्रें करी जाण ।
तो स्वदेहाचें विसर्जन । कैसेनि श्रीकृष्ण करिता झाला ॥१९॥