१ - ३२ - इह कस्मात् न भवति , अमहान् महान् सम्पन्नः महद्भूतः चन्द्रमाः इति ।
२ - ३२ - अन्यप्रकृतिः तु अमहान् महत्प्रकृतौ महान् महति एव । अन्यः महान् ।
३ - ३२ - अन्यः महान् भूतप्रकृतौ वर्तते ।
४ - ३२ - महान् महति एव ।
५ - ३२ - तस्मात् आत्त्वम् न स्यात् । तस्मात् आत्त्वम् न भविष्यति ।
६ - ३२ - पुंवत्त्वम् तु कथम् भवेत् अत्र ।
७ - ३२ - पुंवद्भावः अपि तर्हि न प्राप्नोति ।
८ - ३२ - अमहती महती सम्पन्ना महद्भूता ब्राह्मणी ।
९ - ३२ - एवम् तर्हि अमहति महान् हि वृत्तः तद्वाची च अत्र भूतशब्दः अयम् ।
१० - ३२ - अमहति हि महच्छब्दः वर्तते तद्वाची च अत्र भूतशब्दः प्रयुज्यते ।
११ - ३२ - किंवाची ।
१२ - ३२ - महद्वाची ।
१३ - ३२ - तस्मात् सिध्यति पुंवत् । तस्मात् सिध्यति पुंवद्भावः ।
१४ - ३२ - यदि एवम् आत्त्वम् अपि प्राप्नोति ।
१५ - ३२ - महद्भूतः चन्द्रमाः ।
१६ - ३२ - निवर्त्यम् आत्त्वम् तु मन्यन्ते ।
१७ - ३२ - आत्त्वम् अपि प्राप्नोति ।
१८ - ३२ - न एषः दोषः ।
१९ - ३२ - यः तु महतः प्रतिपदम् समासः उक्तः तदाश्रयम् हि आत्त्वम् कर्तव्यम् मन्यन्ते न लक्षणेन लक्षणोक्तः च अयम् । एवम् तर्हि लक्षणप्रतिपदोक्तयोः प्रतिपदोक्तस्य एव इति प्रतिपदम् यः समासः विहितः तस्य ग्रहणम् ।
२० - ३२ - लक्षणोक्तः च अयम् ।
२१ - ३२ - इह अपि तर्हि न प्राप्नोति ।
२२ - ३२ - महान् बाहुः अस्य महाबाहुः इति ।
२३ - ३२ - शेषवचनात् तु यः असौ प्रत्यारम्भात् कृतः बहुव्रीहिः तस्मात् सिध्यति तस्मिन् ।
२४ - ३२ - यस्मात् शेषः बहुव्रीहिः इति सिद्धे अनेकम् अन्यपदार्थे इति आह तेन प्रतिपदम् भवति ।
२५ - ३२ - प्रधानतः वा यतः वृत्तिः ।
२६ - ३२ - अथ वा गौणमुख्ययोः मुख्ये कार्यसम्प्रत्ययः ।
२७ - ३२ - तत् यथा गौः अनुबन्ध्यः अजः अग्नीषोमीयः इति न बाहीकः अनुबध्यते ।
२८ - ३२ - कथम् तर्हि बाहीके वृद्ध्यात्त्वे भवतः ।
२९ - ३२ - गौः तिष्ठति , गाम् आनय इति ।
३० - ३२ - अर्थाश्रये एतत् एवम् ।
३१ - ३२ - यत् हि शब्दाश्रयम् शब्दमात्रे तत् भवति ।
३२ - ३२ - शब्दाश्रये च वृद्ध्यात्त्वे ।
१ - १३ - महदात्त्वे घासकरविशिष्टेषु उपसङ्ख्यानम् पुंवद्वचनम् च असमानाधिकरणार्थम् ।
२ - १३ - महदात्त्वे घासकरविशिष्टेषु उपसङ्ख्यानम् कर्तव्यम् पुंवद्भावः च असमानाधिकरणार्थः कर्तव्यः ।
३ - १३ - महत्याः घासः महाघासः , महत्याः करः महाकरः , महत्याः विशिष्टः महाविशिष्टः ।
४ - १३ - अष्टनः कपाले हविषि ।
५ - १३ - अष्टनः कपाले हविषि उपसङ्ख्यानम् कर्तव्यम् ।
६ - १३ - अष्टाकपालम् चरुम् निर्वपेत् ।
७ - १३ - हविषि इति किमर्थम् ।
८ - १३ - अष्टकपालम् ब्राह्मणस्य ।
९ - १३ - गवि च युक्ते ।
१० - १३ - गवि च युक्ते उपसङ्ख्यानम् कर्तव्यम् ।
११ - १३ - अष्टागवेन शकटेन ।
१२ - १३ - युक्ते इति किमर्थम् ।
१३ - १३ - अष्टगवम् ब्राह्मणस्य ।
१ - १ - प्राक् शतात् इति वक्तव्यम् इह मा भूत् । द्विशतम् , द्विसहस्रम् , अष्तशतम् , अष्टसहस्रम् ।
१ - १२ - सर्वेषाङ्ग्रहणम् किमर्थम् ।
२ - १२ - चत्वारिंशत्प्रभृतौ सर्वेषाम् विभाषा यथा स्यात् , द्व्यष्टनोः च त्रेः च ।
३ - १२ - न एतत् अस्ति प्रयोजनम् ।
४ - १२ - प्रकृतम् द्व्यष्टन्ग्रहणमनुवर्तिष्यते ।
५ - १२ - यदि तत् अनुवर्तते त्रेः त्रयः द्व्यष्टनोः च इति द्व्यष्टनोः अपि द्त्रयः आदेशः प्राप्नोति ।
६ - १२ - न एषः दोषः ।
७ - १२ - मण्डूकगतयः अधिकाराः ।
८ - १२ - यथा मण्डूकाः उत्प्लुत्य उत्प्लुत्य गच्छन्ति तद्वत् अधिकाराः ।
९ - १२ - अथ वा एकयोगः करिष्यते ।
१० - १२ - द्व्यष्टनः सङ्ख्ययाम् अबहुव्रीह्यशीत्योः त्रेः त्रयः ।
११ - १२ - ततः विभाषा चत्वारिंशत्प्रभृतौ सर्वेषाम् इति ।
१२ - १२ - अथ वा उभयम् निवृत्तम् तत् अपेक्षिष्यामहे ।
१ - २२ - यण्ग्रहणम् इदम् प्रत्ययग्रहणम् ।
२ - २२ - तत्र प्रत्ययग्रहणे यस्मात् सः तदादेः ग्रहणम् भवति इति यदणन्ते प्राप्नोति ।
३ - २२ - यदण्ग्रहणे रूपग्रहणम् लेखग्रहणात् ।
४ - २२ - यदण्ग्रहणे रूपग्रहणम् द्रष्टव्यम् ।
५ - २२ - कुतः ।
६ - २२ - लेखग्रहणात् ।
७ - २२ - यत् अयम् लेखग्रहणम् करोति तत् ज्ञापयति आचार्यः न यदणन्ते भवति इति ।
८ - २२ - अपरः आह अत्यल्पम् इदम् उच्यते ।
९ - २२ - सर्वत्र एव उत्तरपदाधिकारे प्रत्ययग्रहणे रूपग्रहणम् द्रष्टव्यम् ।
१० - २२ - कुतः ।
११ - २२ - लेखग्रहणात् एव ।
१२ - २२ - किम् प्रयोजनम् ।
१३ - २२ - कुमारी गौरितरा ।
१४ - २२ - घादिषु नद्याः ह्रस्वः भवति इति ह्रस्वत्वम् प्रसज्येत ।
१५ - २२ - यदि एतत् ज्ञाप्यते खिति अनव्ययस्य इति खिति एव अनन्तरस्य अनव्ययस्य ह्रस्वत्वम् प्राप्नोति ।
१६ - २२ - खिति अनन्तरः ह्रस्वभावी न अस्ति इति कृत्वा खिदन्ते भविष्यति ।
१७ - २२ - ननु च अयम् अस्ति स्तनन्धयः इति ।
१८ - २२ - अत्र अपि शपा व्यवधानम् ।
१९ - २२ - एकादेशे कृते न अस्ति व्यवधानम् ।
२० - २२ - एकादेशः पूर्वविधौ स्थानिवत् भवति इति स्थानिवद्भावात् व्यवधानम् एव ।
२१ - २२ - अथ वा एतत् ज्ञापयति आचार्यः खिति अनन्तरस्य न भवति इति यत् अयम् अनव्ययस्य इति प्रतिषेधम् शास्ति ।
२२ - २२ - न हि खिति अनन्तरम् अव्ययम् अस्ति ।
१ - ११ - पदादेशे अन्तोदात्तनिपातनम् [ऋपदोपहतार्थम्] । पदादेशे अन्तोदात्तनिपातनम् कर्तव्यम् ।
२ - ११ - किम् प्रयोजनम् ।
३ - ११ - पदोपहतार्थम् ।
४ - ११ - पादेन उपहतम् पदोपहतम् ।
५ - ११ - तृतीया कर्मणि इति प्रकृतिस्वरत्वे पूर्वपदान्तोदात्तत्वम् यथा स्यात् ।
६ - ११ - उपदेशिवद्वचनम् च स्वरसिद्ध्यर्थम् ।
७ - ११ - उपदेशिवद्भावः च वक्तव्यः ।
८ - ११ - किम् प्रयोजनम् ।
९ - ११ - स्वरसिद्ध्यर्थम् ।
१० - ११ - उपदेशावस्थायाम् अन्तोदात्तनिपातने कृते समासस्वरेण बाधनम् यथा स्यात् ।
११ - ११ - पदाजिः , पदातिः ।
१ - ३ - पद्भावे इके चरतौ उपसङ्ख्यानम् ।
२ - ३ - पद्भावे इके चरतौ उपसङ्ख्यानम् कर्तव्यम् ।
३ - ३ - पादाभ्याम् चरति पदिकः ।
१ - २ - निष्के च उपसङ्ख्यानम् कर्तव्यम् ।
२ - २ - पन्निष्केण पादनिष्केण ।
१ - २ - सञ्ज्ञायाम् उत्तरपदस्य इति वक्तव्यम् इह अपि यथा स्यात् ।
२ - २ - लोहितोदः , क्षीरोदः इति ।
१ - १९ - एकहलादौ इति किमर्थम् ।
२ - १९ - उदकस्थानम् ।
३ - १९ - उच्यमाने अपि एतस्मिन् अत्र प्रप्नोति ।
४ - १९ - एतत् अपि एकहलादि ।
५ - १९ - किम् कारणम् ।
६ - १९ - एकैकवर्णवर्तित्वात् वाचः उच्चरितप्रध्वंसित्वात् च वर्णानाम् ।
७ - १९ - एकैकवर्णवर्तिनी वाक् ।
८ - १९ - न द्वौ वर्णौ युगपत् उच्चारयति ।
९ - १९ - तत् यथा गौः इति उक्ते यावत् गकारे वाक् वर्तते तावत् न औकारे न विसर्जनीये ।
१० - १९ - यावत् औअकारे न तावत् गकारे न विसर्जनीये ।
११ - १९ - यावत् विसर्जनीये न तावत् गकारे न औकारे ।
१२ - १९ - उच्चरितप्रध्वंसित्वात् च वर्णानाम् ।
१३ - १९ - उच्चरितः वर्णः प्रध्वस्तः च ।
१४ - १९ - अथ अपरः प्रयुज्यते ।
१५ - १९ - न वर्णः वर्णस्य सहायः ।
१६ - १९ - एवम् तर्हि एकहलादौ इति उच्यते सर्वः च एकहलादिः ।
१७ - १९ - तत्र प्रकर्षगतिः विज्ञायते साधीयः यः एकहलादिः इति ।
१८ - १९ - कः च साधीयः ।
१९ - १९ - यत्र एकम् हलम् उच्चार्य अच् उच्यते ।
१ - २० - इकः ह्रस्वत्वम् उत्तरपदमात्रे ।
२ - २० - इकः ह्रस्वत्वम् उत्तरपदमात्रे वक्तव्यम् इह अपि यथा स्यात् , अलाबुकर्कन्धुदृन्भुफलम् इति ।
३ - २० - किम् पुनः कारणम् न सिध्यति ।
४ - २० - सर्वान्ते हि लोकविज्ञानम् ।
५ - २० - लोकविज्ञानात् हि यत् एव सर्वान्तम् पदम् तस्मिन् पूर्वपदस्य ह्रस्वत्वम् स्यात् ।
६ - २० - अथ वा एवम् विग्रहः करिष्यते ।
७ - २० - अलाबूः च कर्कन्धूः च , अलाबुकर्कन्ध्वौ , अलाबुकर्कन्ध्वौ दृन्भूः च, अलाबुकर्कन्धुदृन्भ्वः , अलाबुकर्कन्धुदृन्भूनाम् फलम् अलाबुकर्कन्धुदृन्भुफलम् इति ।
८ - २० - यदि एवम् दृन्भ्वाः पूर्वनिपातः प्राप्नोति ।
९ - २० - राजदन्तादिषु पाठः करिष्यते ।
१० - २० - अथ वा एवम् विग्रहः करिष्यते ।
११ - २० - दृन्भ्वाः फलम् दृन्भुफलम् , कर्कन्धूः च दृन्भुफलम् च कर्कन्धुदृन्भुफलम् , अलाबूः च कर्कन्धुदृन्भुफलम् च अलाबुकर्कन्धुदृन्भुफलम् इति ।
१२ - २० - एवम् अपि फलेन अकृतः अभिसम्बन्धः भवति ।
१३ - २० - प्रत्येकम् फलशब्दः परिसमाप्यते ।
१४ - २० - इयङुवङव्ययप्रतिषेधः ।
१५ - २० - इयङुवङ्भाइनाम् अव्ययानाम् च प्रतिषेधः वक्तव्यः ।
१६ - २० - श्रीकुलम् , भ्रूकुलम् , काण्डीभूतम् वृषलकुलम् , कुड्यीभूतम् वृषलकुलम् ।
१७ - २० - अभ्रूकंसादीनाम् इति वक्तव्यम् ।
१८ - २० - भ्रुकुंसः , भ्रुकुटिः ।
१९ - २० - अपरः आह अकारः भ्रूकंसादीनाम् इति वक्तव्यम् ।
२० - २० - भ्रकुंसः , भ्रकुटिः ।
१ - २८ - तद्धिते किम् उदाहरणम् ।
२ - २८ - एकत्वम् , एकता ।
३ - २८ - न एतत् अस्ति प्रयोजनम् ।
४ - २८ - पुंवद्भावेन अपि एतत् सिद्धम् ।
५ - २८ - कथम् पुंवद्भावः ।
६ - २८ - तासिलादिषु आ कृत्वसुचः ।
७ - २८ - इदम् तर्हि प्रयोजनम् ।
८ - २८ - एकस्याः आगतम् एकरूप्यम् , एकमयम् ।
९ - २८ - इदम् च अपि उदाहरणम् ।
१० - २८ - एकत्वम् , एकता ।
११ - २८ - ननु च उक्तम् पुंवद्भावेन अपि एतत् सिद्धम् इति ।
१२ - २८ - न सिध्यति ।
१३ - २८ - उक्तम् एतत् त्वतलोः गुणवचनस्य इति ।
१४ - २८ - अथ उत्तरपदे किम् उदाहरणम् ।
१५ - २८ - एकशाटी ।
१६ - २८ - न एतत् अस्ति ।
१७ - २८ - पुंवद्भावेन अपि एतत् सिद्धम् ।
१८ - २८ - कथम् पुंवद्भावः ।
१९ - २८ - समानाधिकरणलक्षणः ।
२० - २८ - इदम् तर्हि प्रयोजनम् ।
२१ - २८ - एकस्याः क्षीरम् एकषीरम् ।
२२ - २८ - इदम् च अपि उदाहरणम् ।
२३ - २८ - एकशाटी ।
२४ - २८ - ननु च उक्तम् पुंवद्भावेन अपि एतत् सिद्धम् इति ।
२५ - २८ - न सिध्यति ।
२६ - २८ - न कोपधायाः इति प्रतिषेधः प्राप्नोति ।
२७ - २८ - न एषः दोषः ।
२८ - २८ - उक्तम् एतत् कोपधप्रतिषेधे तद्धितवुग्रहणम् इति ।
१ - ४७ - खिति ह्रस्वाप्रसिद्धिः अनजन्तत्वात् ।
२ - ४७ - खिति ह्रस्वाप्रसिद्धिः ।
३ - ४७ - कालिम्मन्या , हरिणिम्मन्या ।
४ - ४७ - किम् कारणम् ।
५ - ४७ - अनजन्तत्वात् ।
६ - ४७ - मुमि कृते अनजन्तत्वात् ह्रस्वत्वम् न प्राप्नोति ।
७ - ४७ - सिद्धम् तु ह्रस्वान्तस्य मुम्वचनात् ।
८ - ४७ - सिद्धम् एतत् ।
९ - ४७ - कथम् ।
१० - ४७ - ह्रस्वान्तस्य मुम् भवति इति वक्तव्यम् ।
११ - ४७ - सन्नियोगात् वा ।
१२ - ४७ - अथ वा सन्नियोगः करिष्यते ।
१३ - ४७ - कः एषः यत्नः चोद्यते सन्नियोगः नाम ।
१४ - ४७ - चकारः कर्तव्यः ।
१५ - ४७ - मुम् च ।
१६ - ४७ - किम् च. यत् च अन्यत् प्राप्नोति ।
१७ - ४७ - किम् च अन्यत् प्राप्नोति ।
१८ - ४७ - ह्रस्वत्वम् ।
१९ - ४७ - सिध्यति ।
२० - ४७ - सूत्रम् तर्हि भिद्यते ।
२१ - ४७ - यथान्यासम् एव अस्तु ।
२२ - ४७ - ननु च उक्तम् खिति ह्रस्वाप्रसिद्धिः अनजन्तत्वात् इति ।
२३ - ४७ - परिहृतम् एतत् सिद्धम् तु ह्रस्वान्तस्य मुम्वचनात् इति ।
२४ - ४७ - तत् तर्हि ह्रस्वग्रहणम् कर्तव्यम् ।
२५ - ४७ - न कर्तव्यम् ।
२६ - ४७ - प्रकृतम् अनुवर्तते ।
२७ - ४७ - क्व प्रकृतम् ।
२८ - ४७ - इकः ह्रस्वः अङ्यः गालवस्य इति ।
२९ - ४७ - तत् वै प्रथमानिर्दिष्टम् षष्ठीनिर्दिष्टेन च इह अर्थः ।
३० - ४७ - खिति इति एषा सप्तमी ह्रस्वः इति प्रथमायाः षष्ठीम् प्रकल्पयिष्यति तस्मिन् इति निर्दिष्टे पूर्वस्य इति ।
३१ - ४७ - अथ वा खिति ह्रस्वः भवति इति उच्यते ।
३२ - ४७ - खिति ह्रस्वभावी न अस्ति इति कृत्वा भूतपूर्वगतिः विज्ञास्यते ।
३३ - ४७ - अजन्तम् यत् भूतपूर्वम् इति ।
३४ - ४७ - अथ वा कार्यकालम् सञ्ज्ञापरिभाषम् यत्र कार्यम् तत्र द्रष्टव्यम् ।
३५ - ४७ - खिति ह्रस्वः भवति इति उपस्थितम् इदम् भवति अचः इति ।
३६ - ४७ - तत्र वचनात् अनजन्तस्य अपि भविष्यति ।
३७ - ४७ - इह अपि तर्हि वचनात् प्राप्नोति ।
३८ - ४७ - वाङ्मन्यः इति ।
३९ - ४७ - न एतत् अस्ति ।
४० - ४७ - इकः इति वर्तते ।
४१ - ४७ - एवम् अपि खट्वम्मन्यः , अत्र न प्राप्नोति ।
४२ - ४७ - न एषः दोषः ।
४३ - ४७ - आब्ग्रहणम् अपि प्रकृतम् अनुवर्तते ।
४४ - ४७ - क्व प्रकृतम् ।
४५ - ४७ - ङ्यापोः सञ्ज्ञाच्छन्दसोः बहुलम् इति ।
४६ - ४७ - एवम् अपि कीलालपम्मन्यः , शुभंयम्मन्यः अत्र न प्राप्नोति ।
४७ - ४७ - तस्मात् पूर्वोक्तौ एव परिहारौ ।
१ - ४२ - अमः प्रत्ययवदनुदेशे किम् प्रयोजनम् ।
२ - ४२ - अमः प्रत्ययवदनुदेशे प्रयोजनम् आत्वपूर्वसवर्णगुणेयङुवङादेशाः ।
३ - ४२ - अमः प्रत्ययवदनुदेशे आत्वपूर्वसवर्णगुणेयङुवङादेशाः प्रयोजनम् ।
४ - ४२ - आत्वम् प्रयोजनम् ।
५ - ४२ - गाम्मन्यः ।
६ - ४२ - पूर्वसवर्णः प्रयोजनम् ।
७ - ४२ - स्त्रीम्मन्यः ।
८ - ४२ - गुणः प्रयोजनम् ।
९ - ४२ - नरम्मन्यः ।
१० - ४२ - इयङुवङौ प्रयोजनम् ।
११ - ४२ - श्रियम्मन्यः , भ्रुवम्मन्यः ।
१२ - ४२ - अमः प्रत्ययवदनुदेशे आत्वपूर्वसवर्णाप्रसिद्धिः अप्रथमात्वात् ।
१३ - ४२ - अमः प्रत्ययवदनुदेशे आत्वपूर्वसवर्णयोः अप्रसिद्धिः ।
१४ - ४२ - किम् कारणम् ।
१५ - ४२ - अप्रथमात्वात् ।
१६ - ४२ - प्रथमयोः इति उच्यते न च अत्र प्रथमाम् पश्यामः ।
१७ - ४२ - किम् च भोः आत्वम् प्रथमयोः इति उच्यते ।
१८ - ४२ - न खलु प्रथमयोः इति उच्यते ।
१९ - ४२ - प्रथमयोः इति तु विज्ञायते ।
२० - ४२ - कथम् ।
२१ - ४२ - अम्शसोः इति उच्यते ।
२२ - ४२ - ते एवम् विज्ञास्यामः ।
२३ - ४२ - शस्सहचरितः यः अम्शब्दः ।
२४ - ४२ - कः च शस्सहचरितः ।
२५ - ४२ - प्रथमा एव ।
२६ - ४२ - ननु च प्रत्ययवदनुदेशात् भविष्यति ।
२७ - ४२ - न सिध्यति ।
२८ - ४२ - किम् कारणम् ।
२९ - ४२ - सामान्यातिदेशे [ऋहि] विशेषानतिदेशः ।
३० - ४२ - सामन्ये हि अतिदिश्यमाने विशेषः न अतिदिष्टः भवति ।
३१ - ४२ - तत् यथा ।
३२ - ४२ - ब्रह्मणवत् अस्मिन् क्षत्रिये वर्तितव्यम् इति सामान्यम् यत् ब्राह्मणकार्यम् तत् क्षत्रिये अतिदिश्यते ।
३३ - ४२ - यत् विशिष्टम् माठरे कौण्डिन्ये वा न तत् अतिदिश्यते ।
३४ - ४२ - एवम् इह अपि सामान्यम् यत् प्रत्ययकार्यम् तत् अतिदिश्यते यत् विशिष्टम् द्वितीयैकवचने भवति प्रथमयोः इति न तत् अतिदिश्यते ।
३५ - ४२ - सिद्धम् तु द्वितीयैकवचनवद्वचनात् ।
३६ - ४२ - सिद्धम् एतत् ।
३७ - ४२ - कथम् ।
३८ - ४२ - द्वितीयैकवचनवत् भवति इति वक्तव्यम् ।
३९ - ४२ - एकशेषनिर्देशात् वा ।
४० - ४२ - अथ वा एकशेषनिर्देशः अयम् ।
४१ - ४२ - अम् च अम् च अम् ।
४२ - ४२ - इचः एकाचः अम् भवति अम्प्रत्ययवत् च अस्मिन् कार्यम् भवति इति ।
१ - २० - अथ इह कथम् भवितव्यम् ।
२ - २० - श्रियम् आत्मानम् मन्यते ब्राह्मणकुलम् ।
३ - २० - श्रियम्मन्यम् आहोस्वित् श्रिमन्यम् इति ।
४ - २० - श्रियम्मन्यम् इति भवितव्यम् ।
५ - २० - स्वमोः नपुंसकात् इति लुक् कस्मात् न भवति ।
६ - २० - न अप्राप्ते लुकि अम् आरभ्यते ।
७ - २० - सः यथा एव सुपः धातुप्रातिपदिकयोः इति एतम् बाधते एवम् स्वमोः नपुंसकात् इति एतम् अमि लुकम् बाधेत ।
८ - २० - न बाधते ।
९ - २० - किम् कारणम् ।
१० - २० - येन न अप्राप्ते तस्य बाधनम् भवति ।
११ - २० - न च अप्राप्ते सुपः धातुप्रातिपदिकयोः इति एतस्मिन् एतत् आरभ्यते ।
१२ - २० - स्वमोः नपुंसकात् इति एतस्मिन् पुनः प्राप्ते च अप्राप्ते च ।
१३ - २० - अथ वा मध्ये अपवादाः पूर्वान् विधीन् बाधन्ते इति एवम् सुपः धातुप्रातिपदिकयोः इति एतम् बाधते ।
१४ - २० - स्वमोः नपुंसकात् इति एतम् न बाधिष्यते ।
१५ - २० - एवम् तर्हि असिद्धम् बहिरङ्गम् अन्तरङ्गे इति असिद्धत्वात् बहिरङ्गलक्षणस्य अमः अन्तरङ्गलक्षणः लुक् न भविष्यति ।
१६ - २० - न एषा परिभाषा उत्तरपदाधिकारे शक्या विज्ञातुम् ।
१७ - २० - इह हि दोषः स्यात् ।
१८ - २० - द्विषन्तपः , परन्तपः ।
१९ - २० - संयोगान्तलोपः न स्यात् ।
२० - २० - तस्मात् श्रिमन्यम् इति एव भवितव्यम् ।
१ - ३३ - अस्तुसत्यागदस्य कारे ।
२ - ३३ - अस्तुसत्यागदस्य कारे उपसङ्ख्यानम् कर्तव्यम् ।
३ - ३३ - अस्तुङ्कारः , सत्यङ्कारः , अगदङ्कारः ।
४ - ३३ - भक्षस्य छन्दसि ।
५ - ३३ - भक्षस्य छन्दसि उपसङ्ख्यानम् कर्तव्यम् ।
६ - ३३ - तस्य ते भक्षङ्कारस्य ।
७ - ३३ - छन्दसि इति किम् ।
८ - ३३ - भक्षकारस्य तत् मतम् इति ।
९ - ३३ - धेनोः भव्यायाम् ।
१० - ३३ - धेनोः भव्यायाम् उपसङ्ख्यानम् कर्तव्यम् ।
११ - ३३ - धेनुम्भव्या ।
१२ - ३३ - लोकस्य पृणे ।
१३ - ३३ - लोकस्य पृणे उपसङ्ख्यानम् कर्तव्यम् ।
१४ - ३३ - लोकम्प्र्णस्य धन्विनः ।
१५ - ३३ - इत्ये अनभ्याशस्य ।
१६ - ३३ - इत्ये अनभ्याशस्य उपसङ्ख्यानम् कर्तव्यम् ।
१७ - ३३ - अनभ्याशमित्यः ।
१८ - ३३ - भ्राष्ट्राग्न्योः इन्धे ।
१९ - ३३ - भ्राष्ट्राग्न्योः इन्धे उपसङ्ख्यानम् कर्तव्यम् ।
२० - ३३ - भ्राष्ट्रमिन्धः , अग्निमिन्धः ।
२१ - ३३ - गिले अगिलस्य ।
२२ - ३३ - गिले अगिलस्य उपसङ्ख्यानम् कर्तव्यम् ।
२३ - ३३ - तिमिङ्गिलः ।
२४ - ३३ - अगिलस्य इति किमर्थम् ।
२५ - ३३ - गिलगिलः ।
२६ - ३३ - गिलगिले च इति वक्तव्यम् ।
२७ - ३३ - तिमिङ्गिलगिलः ।
२८ - ३३ - उष्णभद्रयोः करणे ।
२९ - ३३ - उष्णभद्रयोः करणे उपसङ्ख्यानम् कर्तव्यम् ।
३० - ३३ - उष्णङ्करणम् , भद्रङ्करणम् ।
३१ - ३३ - सूतोग्रराजभोजकुलमेरुभ्यः दुहितुः पुत्रट् वा ।
३२ - ३३ - सूतोग्रराजभोजकुलमेरुभ्यः दुहितुः पुत्रट् वा भवति इति वक्तव्यम् ।
३३ - ३३ - सूतपुत्री , सूतदुहिता , उग्रपुत्री , उग्रदुहिता , रजपुत्री , राजदुहिता , भोजपुत्री , भोजदुहिता , कुलपुत्री , कुलदुहिता , मेरुपुत्री , मेरुदुहिता ।
१ - ९ - किम् इयम् प्राप्ते विभाषा आहोस्वित् अप्राप्ते ।
२ - ९ - कथम् च प्राप्ते कथम् वा अप्राप्ते ।
३ - ९ - खिति इति वा नित्ये प्राप्ते अन्यत्र वा अप्राप्ते ।
४ - ९ - रात्रेः अप्राप्ते ।
५ - ९ - रात्रेः अप्राप्ते विभाषा ।
६ - ९ - प्राप्ते नित्यः विधिः ।
७ - ९ - रात्रिम्मन्यः ।
८ - ९ - अप्राप्ते विभाषा ।
९ - ९ - रात्र्यटः , रात्रिमटः ।
१ - १३ - किमर्थम् नञः सानुबन्धकस्य ग्रहणम् क्रियते न नस्य इति एव उच्येत ।
२ - १३ - नस्य इति उच्यमाने कर्णपुत्रः , वर्णपुत्रः इति अत्र अपि प्रसज्येत ।
३ - १३ - न एषः दोषः ।
४ - १३ - अर्थवद्ग्रहणे न अनर्थकस्य इति एवम् एतस्य न भविष्यति ।
५ - १३ - एवम् अपि प्रश्नपुत्रः , विश्नपुत्रः इति अत्र अपि प्राप्नोति ।
६ - १३ - न एषः दोषः ।
७ - १३ - अननुबन्धकग्रहणे न सानुबन्धकस्य इति एवम् एतस्य न भविष्यति ।
८ - १३ - एवम् अपि वामनपुत्रः , पामनपुत्रः इति अत्र अपि प्राप्नोति ।
९ - १३ - तस्मात् सानुबन्धकस्य ग्रहणम् कर्तव्यम् ।
१० - १३ - नञः नलोपे अवक्षेपे तिङि उपसङ्ख्यानम् ।
११ - १३ - नञः नलोपे अवक्षेपे तिङि उपसङ्ख्यानम् कर्तव्यम् ।
१२ - १३ - अपचसि वै त्वम् जाल्म ।
१३ - १३ - अकरोषि वै त्वम् जाल्म ।
१ - १४ - किमर्थम् तस्मात् इति उच्यते न नुट् अचि इति एव उच्येत ।
२ - १४ - नुट् अचि इति उच्यमाने नञः एव नुट् प्रसज्येत ।
३ - १४ - एवम् तर्हि पूर्वान्तः करिष्यते ।
४ - १४ - तत्र अयम् अपि अर्थः ।
५ - १४ - तदोः सः सौ अनन्त्ययोः इति तदोः ग्रहणम् न कर्तव्यम् ।
६ - १४ - तत्र हि तवर्गानिर्देशे एतत् प्रयोजनम् इह मा भूत् ।
७ - १४ - अनेषः करोति इति ।
८ - १४ - यावता पूर्वान्तः सः अपि अदोषः भवति ।
९ - १४ - न एवम् शक्यम् ।
१० - १४ - अनुष्णः इति नलोपः प्रातिपदिकान्तस्य इति नलोपः प्रसज्येत ।
११ - १४ - नुग्वचनात् न भविष्यति ।
१२ - १४ - ङमुट् तर्हि प्राप्नोति ।
१३ - १४ - तस्मात् परादिः कर्तव्यः ।
१४ - १४ - परादौ च क्रियमाणे तस्मात् इति वक्तव्यम् ।
१ - २६ - किमर्थम् आदुक् उच्यते न अदुक् एव उच्यते ।
२ - २६ - का रूपसिद्धिः एकान्नविंशतिः , एकान्नशतम् ।
३ - २६ - सवर्णदीर्घत्वेन सिद्धम् ।
४ - २६ - न सिध्यति ।
५ - २६ - अतः गुणे इति पररूपत्वम् प्राप्नोति ।
६ - २६ - एवम् तर्हि अदुट् करिष्यते ।
७ - २६ - अदुट् च अशक्यः कर्तुम् ।
८ - २६ - आनुनासिक्यम् हि न स्यात् ।
९ - २६ - यत् हि तत् यरः अनुनासिके अनुनासिकः व इति पदान्तस्य इति एवम् तत् ।
१० - २६ - किम् पुनः कारणम् पदान्तस्य इति एवम् तत् ।
११ - २६ - इह मा भूत् ।
१२ - २६ - बुध्नः , ब्रध्नः , बध्नाति ।
१३ - २६ - एवम् तर्हि अनुट् करिष्यते ।
१४ - २६ - अनुट् च अशक्यः कर्तुम् ।
१५ - २६ - विभाषया आनुनासिक्यम् ।
१६ - २६ - तेन इदम् एव रूपम् स्यात् एकान्नविंशतिः ।
१७ - २६ - इदम् न स्यात् ।
१८ - २६ - एकान्नविंशतिः इति ।
१९ - २६ - अस्तु तर्हि अदुक् एव ।
२० - २६ - ननु च उक्तम् अतः गुणे इति पररूपत्वम् प्राप्नोति इति ।
२१ - २६ - न एषः दोषः ।
२२ - २६ - अकारोच्चारणसामर्थ्यात् न भविष्यति ।
२३ - २६ - यदि तर्हि प्राप्नुवन् विधिः अकारोच्चारणसामर्थ्यात् बाध्यते सवर्णदीर्घत्वम् अपि न प्राप्नोति ।
२४ - २६ - यम् विधिम् प्रति उपदेशः अनर्थकः सः विधिः बाध्यते ।
२५ - २६ - यस्य तु विधिः निमित्तम् एव न असौ बाध्यते ।
२६ - २६ - पररूपम् च प्रति अकारोच्चारणम् अनर्थकम् सवर्णदीर्घत्वस्य पुनः निमित्तम् एव ।
१ - १२ - सहस्य हलोपवचनम् ।
२ - १२ - सहस्य हलोपः वक्तव्यः ।
३ - १२ - सादेशे हि स्वरे दोषः ।
४ - १२ - सादेशे हि [सति] स्वरे दोषः स्यात् ।
५ - १२ - आन्तर्यतः उदात्तानुदात्तयोः [स्थाने] स्वरितः आदेशः प्रसज्येत ।
६ - १२ - [सपुत्रः , सभार्यः ।] सः तर्हि लोपः वक्तत्व्यः ।
७ - १२ - न वक्तत्व्यः ।
८ - १२ - आद्युदात्तनिपातनम् करिष्यते ।
९ - १२ - सः निपातनस्वरः प्रकृतिस्वरस्य बाधकः भविष्यति ।
१० - १२ - एवम् अपि उपदेशिवद्भावः वक्तव्यः ।
११ - १२ - सः यथा एव हि निपातनस्वरः प्रकृतिस्वरम् बाधते एवम् समासस्वरम् अपि बाधेत ।
१२ - १२ - सेष्टि , सपशुबन्धम् ।
१ - ७ - ग्रन्थान्ते वचनानर्थक्यम् अव्ययीभावेन कृतत्वात् । ग्रन्थान्ते वचनम् अनर्थकम् ।
२ - ७ - किम् कारणम् ।
३ - ७ - अव्ययीभावेन कृतत्वात् ।
४ - ७ - अव्ययीभावे च अकाले इति एव सिद्धम् ।
५ - ७ - यः तर्हि कालोत्तरपदः ग्रन्थान्तः तदर्थम् इदम् वक्तव्यम् ।
६ - ७ - सकाष्ठम् ज्योतिषम् अधीते ।
७ - ७ - सकलम् , समुहूर्तम् ।
१ - २७ - उपसर्जनस्य वावचने सर्वप्रसङ्गः अविशेषात् ।
२ - २७ - उपसर्जनस्य वावचने सर्वप्रसङ्गः ।
३ - २७ - सर्वस्य उपसर्जनस्य सादेशः प्राप्नोति ।
४ - २७ - अस्य अपि प्राप्नोति सहयुध्वा , सहकृत्वा ।
५ - २७ - किम् कारणम् ।
६ - २७ - अविशेषात् ।
७ - २७ - न हि कः चित् विशेषः उपादीयते एवञ्जातीयकस्य सादेशः भवति इति ।
८ - २७ - अनुपादीयमाने विशेषे सर्वप्रसङ्गः ।
९ - २७ - सिद्धम् तु बहुव्रीहिनिर्देशात् ।
१० - २७ - सिद्धम् एतत् ।
११ - २७ - कथम् ।
१२ - २७ - बहुव्रीहिनिर्देशात् ।
१३ - २७ - बहुव्रीहिनिर्देशः कर्तव्यः ।
१४ - २७ - एवम् अपि सहयुध्वप्रियः , सहकृत्वप्रियः इति अत्र प्राप्नोति ।
१५ - २७ - बहुव्रीहौ यत् उत्तरपदम् इति एवम् विज्ञास्यते ।
१६ - २७ - ननु एतत् अपि बहुव्रीहौ उत्तरपदम् ।
१७ - २७ - एवम् तर्हि बहुव्रीहौ यत् उपसर्जनम् इति एवम् विज्ञास्यते ।
१८ - २७ - बहुव्रीहौ च यत् उपसर्जनम् बहुव्रीहिम् प्रति च यत् उपसर्जनम् ।
१९ - २७ - सः तर्हि बहुव्रीहिनिर्देशः कर्तव्यः ।
२० - २७ - न कर्तव्यः ।
२१ - २७ - इह कः चित् प्रधानानाम् एव समासः कः चित् उपसर्जनानाम् एव कः चित् प्रधानोपसर्जनानाम् ।
२२ - २७ - तत् यः उपसर्जनानाम् एव समासः तत् उपसर्जनम् ।
२३ - २७ - अथ वा अकारः मत्वर्थीयः ।
२४ - २७ - तत् यथा तुन्दः घाटः इति ।
२५ - २७ - अथ वा मतुब्लोपः अत्र द्रष्टव्यः ।
२६ - २७ - तत् यथा पुष्यकाः एषाम् ते इमे पुष्यकाः ।
२७ - २७ - कालकाः एषाम् ते इमे कालकाः इति ।
१ - ४ - प्रकृत्या आशिषि अगवादिषु ।
२ - ४ - प्रकृत्या आशिषि अगवादिषु इति वक्तव्यम् ।
३ - ४ - इह मा भूत् ।
४ - ४ - सगवे सवत्साय सहलाय इति ।
१ - ४ - चरणे किम् निपात्यते ।
२ - ४ - ब्रह्मणि उपपदे समानपूर्वे व्रते कर्मणि चरेः णिनिः व्रतलोपः च ।
३ - ४ - ब्रह्मणि उपपदे समानपूर्वे व्रते कर्मणि चरेः णिनिः प्रत्ययः व्रतलोपः च निपात्यते ।
४ - ४ - समाने ब्रह्मणि व्रतम् चतर्ति इति सब्रह्मचारी ।
१ - २ - दृग्दृशवतुषु दृक्षे उपसङ्ख्यानम् । दृग्दृशवतुषु दृक्षे उपसङ्ख्यानम् कर्तव्यम् ।
२ - २ - सदृक्षासः प्रतिसदृक्षासः ।
१ - १५ - किमर्थम् अञ्चतिनह्यादिषु क्विब्ग्रहणम् क्रियते ।
२ - १५ - इह मा भूत् ।
३ - १५ - समञ्चनम् , उपनहनम् ।
४ - १५ - न एतत् अस्ति प्रयोजनम् ।
५ - १५ - उत्तरपदे इति वर्तते न च अन्तरेण क्विपम् अञ्चतिनह्यादयः उत्तरपदानि भवन्ति ।
६ - १५ - तत्र अन्तरेण क्विब्ग्रहणम् क्विबन्ते एव भविष्यति ।
७ - १५ - तदादिविधिना प्राप्नोति ।
८ - १५ - अतः उत्तरम् पठति अञ्चतिनह्यादिषु क्विब्ग्रहणनार्थक्यम् यस्मिन् विधिः तदादौ अल्ग्रहणे ।
९ - १५ - अञ्चतिनह्यादिषु क्विब्ग्रहणम् अनर्थकम् ।
१० - १५ - किम् कारणम् ।
११ - १५ - यस्मिन् विधिः तदादौ अल्ग्रहणे ।
१२ - १५ - अल्ग्रहणेषु एतत् भवति न च इदम् अल्ग्रहणम् ।
१३ - १५ - एवम् तर्हि सिद्धे सति यत् क्विब्ग्रहणम् करोति तत् ज्ञापयति आचार्यः अन्यत्र धातुग्रहणे तदादिविधिः भवति इति ।
१४ - १५ - किम् एतस्य ज्ञापने प्रयोजनम् ।
१५ - १५ - अतः कृकमि इति अत्र , अयस्कृत् अयस्कार इति अपि सिद्धम् भवति ।
१ - ११ - अद्रिसध्र्योः अन्तोदात्तवचनम् कृत्स्वरनिवृत्त्यर्थम् ।
२ - ११ - अद्रिसध्र्योः अन्तोदात्तत्वम् वक्तव्यम् ।
३ - ११ - किम् प्रयोजनम् ।
४ - ११ - कृत्स्वरनिवृत्त्यर्थम् ।
५ - ११ - कृत्स्वरः मा भूत् ।
६ - ११ - विष्वद्र्यङ् , विष्वद्र्यञ्चौ , विष्वद्र्यञ्चः , सध्र्यङ् , सध्र्यञ्चौ , सध्र्यञ्चः ।
७ - ११ - तत्र छन्दसि स्त्रियाम् प्रतिषेधः ।
८ - ११ - तत्र छन्दसि स्त्रियाम् प्रतिषेधः वक्तव्यः ।
९ - ११ - विश्वाची , घृताची ।
१० - ११ - यदि छन्दसि स्त्रियाम् प्रतिषेधः उच्यते कथम् सा कद्रीची ।
११ - ११ - एवम् तर्हि छन्दसि स्त्रियाम् बहुलम् इति वक्तव्यम् ।
१ - ७ - समापः ईत्त्वप्रतिषेधः ।
२ - ७ - समापः ईत्त्वप्रतिषेधः वक्तव्यः ।
३ - ७ - समापम् नाम देवयजनम् ।
४ - ७ - अपरः आह ईत्त्वम् अनवर्णात् इति वक्तव्यम् ।
५ - ७ - समीपम् , अन्तरीपम् ।
६ - ७ - इह मा भूत् ।
७ - ७ - प्रापम् , परापम् ।
१ - ५ - दीर्घोच्चारणम् किमर्थम् न उदनोः देशे इति एव उच्येत ।
२ - ५ - का रूपसिद्धिः अनूपः ।
३ - ५ - सवर्णदीर्घत्वेन् सिद्धम् ।
४ - ५ - न सिध्यति ।
५ - ५ - अवग्रहे दोषः स्यात् ।
१ - ५ - अषष्ठ्यतृतीयस्थस्य इति उच्यते ।
२ - ५ - तत्र इदम् न सिध्यति ।
३ - ५ - अन्यस्य इदम् अन्यदीयम् ।
४ - ५ - अन्यस्य कारकम् अन्यत्कारकम् ।
५ - ५ - एवम् तर्हि अविशेषेण अन्यस्य दुक् छकारकयोः इति उक्त्वा ततः वक्ष्यामि अषष्ठ्यतृतीयस्थस्य आशीराशास्थास्थितोत्सुकोतिरागेषु इति ।
१ - ५ - कद्भावे त्रौ उपसङ्ख्यानम् ।
२ - ५ - कद्भावे त्रौ उपसङ्ख्यानम् कर्तव्यम् ।
३ - ५ - कुत्सिताः त्रयः कत्त्रयः ।
४ - ५ - के वा त्रयः ।
५ - ५ - न बिभृयुः कत्त्रयः
१ - ३३ - पृषोदरादीनि इति उच्यते ।
२ - ३३ - कानि पृषोदरादीनि ।
३ - ३३ - पृषोदरप्रकाराणि ।
४ - ३३ - कानि पुनः पृषोदरप्रकाराणि ।
५ - ३३ - येषु लोपागमविकाराः श्रूयन्ते न च उच्यन्ते ।
६ - ३३ - अथ यथा इति किम् इदम् ।
७ - ३३ - प्रकारवचने थाल् ।
८ - ३३ - अथ किम् इदम् उपदिष्टानि इति ।
९ - ३३ - उच्चारितानि ।
१० - ३३ - कुतः एतत् ।
११ - ३३ - दिशिः उच्चारणक्रियः ।
१२ - ३३ - उच्चार्य हि वर्णान् आह उप्दिष्टाः इमे वर्णाः इति ।
१३ - ३३ - कैः पुनः उपदिष्टाः ।
१४ - ३३ - शिष्टैः ।
१५ - ३३ - के पुनः शिष्टाः ।
१६ - ३३ - वैयाकरणाः ।
१७ - ३३ - कुतः एतत् ।
१८ - ३३ - शास्त्रपूर्विका हि शिष्टिः वैयाकरणाः च शास्त्रज्ञाः ।
१९ - ३३ - यदि तर्हि शास्त्रपूर्विका शिष्टिः शिष्टिपूर्वकम् च शास्त्रम् तत् इतरेतराश्रयम् भवति ।
२० - ३३ - इतरेतराश्रयाणि च न प्रकल्पन्ते ।
२१ - ३३ - एवम् तर्हि निवासतः आचारतः च ।
२२ - ३३ - सः च आचारः आर्यावर्त्ते एव ।
२३ - ३३ - कः पुनः आर्यावर्त्तः ।
२४ - ३३ - प्राक् आदर्शात् [ऋ अदर्शनात्] प्रत्यक् कालकवनात् दक्षिणेन हिमवन्तम् उत्तरेण पारियात्रम् ।
२५ - ३३ - एतस्मिन् आर्यनिवासे ये ब्राह्मणाः कुम्भीधान्याः अलोलुपाः अगृह्यमाणकारणाः किम् चित् अन्तरेण कस्याः चित् विद्यायाः पारगाः तत्रभवन्तः शिष्टाः ।
२६ - ३३ - यदि तर्हि शिष्टाः शब्देषु प्रमाणम् किम् अष्टाध्याय्या क्रियते ।
२७ - ३३ - शिष्टज्ञानार्था अष्टाध्यायी ।
२८ - ३३ - कथम् पुनः अष्टाध्याय्या शिष्टाः शक्याः विज्ञातुम् ।
२९ - ३३ - अष्टाध्यायीम् अधीयानः अन्यम् पश्यति अनधीयानम् ये अत्र विहिताः शब्दाः तान् प्रयुञ्जानम् ।
३० - ३३ - सः पश्यति ।
३१ - ३३ - नूनम् अस्य दैवानुग्रहः स्वभावः वा यः अयम् न च अष्टाध्यायीम् अधीते ये च अस्यम् विहिताः शब्दाः तान् प्रयुङ्क्ते ।
३२ - ३३ - नूनम् अयम् अन्यान् अपि जानाति ।
३३ - ३३ - एवम् एषा शिष्टज्ञानार्था अष्टाध्यायी ।
१ - २४ - दिक्शब्देभ्यः तीरस्य तारभावः वा ।
२ - २४ - दिक्शब्देभ्यः तीरस्य तारभावः वा वक्तव्यः ।
३ - २४ - दक्षिणतीरम् , दक्षिणतारम् ।
४ - २४ - वाचः वादे डत्वम् वलभावः च उत्तरपदस्य इञि ।
५ - २४ - वाचः वादे डत्वम् वक्तव्यम् वलभावः च उत्तरपदस्य इञि वक्तव्यः ।
६ - २४ - वाग्वादस्य अपत्यम् वाड्वलिः ।
७ - २४ - षषः उत्वम् दतृदशसु उत्तरपदादेः ष्टुत्वम् च ।
८ - २४ - षषः उत्वम् वक्तव्यम् उत्तरपदादेः ष्टुत्वम् च वक्तव्यम् ।
९ - २४ - षोडशन् , षोडश ।
१० - २४ - धासु वा ।
११ - २४ - धासु वा इति वक्तव्यम् उत्तरपदादेः ष्टुत्वम् च वक्तव्यम् ।
१२ - २४ - षोढा षड्ढा कुरु ।
१३ - २४ - अथ किमर्थम् बहुवचननिर्देशः क्रियते न पुनः धायाम् इति एव उच्यते ।
१४ - २४ - नानाधिकरणवाची यः धाशब्दः तस्य ग्रहणम् यथा विज्ञायेत ।
१५ - २४ - इह मा भूत् ।
१६ - २४ - षट् दधाति इति षड्धा इति ।
१७ - २४ - दुरः दाशनाशदभध्येषु ।
१८ - २४ - दुरः दाशनाशदभध्येषु उत्वम् वक्तव्यम् उत्तरपदादेः च ष्टुत्वम् ।
१९ - २४ - दूडाशः , दूणाशः , दूडभः , दूढ्यः ।
२० - २४ - स्वरो रोहतौ छन्दसि ।
२१ - २४ - स्वरो रोहतौ छन्दसि उत्वम् वक्तव्यम् ।
२२ - २४ - एहि त्वम् जाये स्वो रोहाव ।
२३ - २४ - पीवोपवसनादीनाम् छन्दसि लोपः वक्तव्यः ।
२४ - २४ - पीवोपवसनानाम् पयोपवसनानाम् श्रिया इदम् ।
१ - १४ - पूर्वग्रहणम् किमर्थम् न तस्मिन् इति निर्दिष्टे पूर्वस्य इति पूर्वस्य एव भविष्यति ।
२ - १४ - न सिध्यति ।
३ - १४ - न हि ढ्रलोपेन आनन्तर्यम् ।
४ - १४ - इह कस्मात् न भवति करणीयम् , हरणीयम् ।
५ - १४ - न एवम् विज्ञायते ढ्रोः लोपः ढ्रलोपः , ढ्रलोपे इति ।
६ - १४ - कथम् तर्हि ।
७ - १४ - ढ्रोः लोपः अस्मिन् सः अयम् ढ्रलोपः , ढ्रलोपे इति ।
८ - १४ - यदि एवम् न अर्थः पूर्वग्रहणेन ।
९ - १४ - भवति हि ढ्रलोपेन आनन्तर्यम् ।
१० - १४ - इदम् तर्हि प्रयोजनम् ।
११ - १४ - उत्तरपदे इति वर्तते ।
१२ - १४ - तेन आनन्तर्यमात्रे यथा स्यात् ।
१३ - १४ - औदुम्बरिः राजा ।
१४ - १४ - पुनः रूपाणि कल्पयेत् ।
१ - ३० - वर्णग्रहणम् किमर्थम् न सहिवहोः ओत् अस्य इति एव उच्येत ।
२ - ३० - वृद्धौ अपि कृतायाम् यथा स्यात् ।
३ - ३० - उदवोढाम् , उदवोढम् , उदवोढ इति ।
४ - ३० - अथ अवर्णग्रहणम् किमर्थम् ।
५ - ३० - इह मा भूत् ।
६ - ३० - ऊढः , ऊढवान् इति ।
७ - ३० - न एतत् अस्ति प्रयोजनम् ।
८ - ३० - भवतु अत्र ओत्त्वम् ।
९ - ३० - श्रवणम् कस्मात् न भवति ।
१० - ३० - पूर्वत्वम् अस्य भविष्यति ।
११ - ३० - इदम् इह सम्प्रधार्यम् ।
१२ - ३० - ओत्त्वम् क्रियताम् पूर्वत्वम् इति किम् अत्र कर्तव्यम् ।
१३ - ३० - परत्वात् ओत्त्वम् ।
१४ - ३० - अन्तरङ्गम् पूर्वत्वम् ।
१५ - ३० - एवम् तर्हि इदम् इह सम्प्रधार्यम् ।
१६ - ३० - ओत्त्वम् क्रियताम् सम्प्रसारणम् इति किम् अत्र कर्तव्यम् ।
१७ - ३० - परत्वात् ओत्त्वम् ।
१८ - ३० - नित्यम् सम्प्रसारणम् ।
१९ - ३० - कृते अपि ओत्त्वे प्राप्नोति अकृते अपि ।
२० - ३० - ओत्त्वम् अपि नित्यम् ।
२१ - ३० - कृते अपि सम्प्रसारणे प्राप्नोति अकृते अपि ।
२२ - ३० - अनित्यम् ओत्त्वम् ।
२३ - ३० - न हि कृते सम्प्रसारणे प्राप्नोति ।
२४ - ३० - अन्तरङ्गम् पूर्वत्वम् ।
२५ - ३० - यस्य च लक्षणान्तरेण निमित्तम् विहन्यते न तत् अनित्यम् ।
२६ - ३० - न च सम्प्रसारणम् एव ओत्त्वस्य निमित्तम् विहन्ति ।
२७ - ३० - अवश्यम् लक्षणान्तरम् पूर्वत्वम् प्रतीक्ष्यम् ।
२८ - ३० - उभयोः नित्ययोः परत्वात् ओत्त्वम् ।
२९ - ३० - ओत्त्वे कृते सम्प्रसारणम् सम्प्रसारणपूर्वत्वम् ।
३० - ३० - तत्र कार्यकृतत्वात् पुनः ओत्त्वम् न भविष्यति ।
१ - ३ - अपील्वादीनाम् इति वक्तव्यम् ।
२ - ३ - इह मा भूत् ।
३ - ३ - रुचिवहम् , चारुवहम् ।
१ - १३ - अम्नुष्यादिषु इति वक्तव्यम् ।
२ - १३ - इह मा भूत् ।
३ - १३ - प्रसेवः , प्रहारः , प्रसारः ।
४ - १३ - सादकारयोः कृत्रिमे ।
५ - १३ - सादकारयोः कृत्रिमे इति वक्तव्यम् ।
६ - १३ - इह एव यथा स्यात् ।
७ - १३ - प्रासादः , प्राकारः ।
८ - १३ - इह मा भूत् ।
९ - १३ - एषः अस्य प्रसादः ।
१० - १३ - एषः अस्य प्रकारः ।
११ - १३ - प्रतिवेशादीनाम् विभाषा ।
१२ - १३ - प्रतिवेशादीनाम् विभाषा दीर्घत्वम् वक्तव्यम् ।
१३ - १३ - प्रतिवेशः , प्रतीवेशः , प्रतिकारः , प्रतीकारः ।
१ - १६ - कथम् इदम् विज्ञायते ।
२ - १६ - दा इति एतस्मिन् तकारादौ , आहोस्वित् दा इति एतस्मिन् तकारान्ते इति ।
३ - १६ - किम् च अतः ।
४ - १६ - यदि विज्ञायते तकारादौ इति नीत्ता वित्ता , अत्र न प्राप्नोति ।
५ - १६ - अथ विज्ञायते तकारान्ते इति सुदत्तम् प्रतिदत्तम् अत्र अपि प्राप्नोति ।
६ - १६ - यथा इच्छसि तथा अस्तु ।
७ - १६ - अस्तु तावत् तकारादौ इति ।
८ - १६ - कथम् नीत्ता वित्ता ।
९ - १६ - चर्त्वे कृते भविष्यति ।
१० - १६ - असिद्धम् चर्त्वम् ।
११ - १६ - तस्य असिद्धत्वात् न प्राप्नोति ।
१२ - १६ - आश्रयात् सिद्धत्वम् भविष्यति ।
१३ - १६ - अथ वा पुनः अस्तु तकारान्ते इति ।
१४ - १६ - कथम् सुदत्तम् प्रतिदत्तम् ।
१५ - १६ - न एतत् तकारान्तम् ।
१६ - १६ - थकारान्तम् एतत् ।
१ - ४ - इह अन्ये आचार्याः चौ प्रत्यङ्गस्य प्रतिषेधम् आहुः ।
२ - ४ - तत् इह अपि साध्यम् ।
३ - ४ - न एषः दोषः ।
४ - ४ - एतत् एव ज्ञापयति आचार्यः न प्रत्यङ्गम् भवति इति यत् अयम् चौ दीर्घत्वम् शास्ति ।
१ - १२ - इकः ह्रस्वात् सम्प्रसारणदीर्घत्वम् विप्रतिषेधेन ।
२ - १२ - इकः ह्रस्वात् सम्प्रसारणदीर्घत्वम् भवति विप्रतिषेधेन ।
३ - १२ - इकः ह्रस्वस्य अवकाशः ।
४ - १२ - ग्रामणिकुलम् , सेनानिकुलम् ।
५ - १२ - सम्प्रसारणदीर्घत्वस्य अवकाशः ।
६ - १२ - विभाषा ह्रस्वत्वम् ।
७ - १२ - यदा न ह्रस्वत्वम् सः अवकाशः ।
८ - १२ - ह्रस्वप्रसङ्गे उभयम् प्राप्नोति ।
९ - १२ - कारीषगन्धीपुत्रः , कौमुदगन्धीपुत्रः ।
१० - १२ - सम्प्रसारणदीर्घत्वम् भवति विप्रतिषेधेन ।
११ - १२ - अथ इदानीम् दीर्घत्वे कृते पुनःप्रसङ्गविज्ञानात् ह्रस्वत्वम् कस्मात् न भवति ।
१२ - १२ - सकृद्गतौ विप्रतिषेधेन यत् बाधितम् तत् बाधितम् एव इति ।