|
क्रि. मेहनत , श्रम करणें . म्ह० १ राव राबतात देव कांपतात . २ राबेल तो चाबेल . राबता - पु . महारांकडून हक्कानें घेण्यांत येणारें सरकारी काम किंवा त्या कामाच्या मोबदला त्यांजकडून घेण्यांत येणारा पैसा . - वि . मेहनत करणारा . जया प्राणाचे घरीं । अंगें राबते भाऊ चारी । - ज्ञा १३ . २८ . राबता महार - पु . गांवचें सरकारी काम करणारा महार ; पाळीचा महार . व राबता महार वगैरे मशारनिल्हे यांजकडे देत जाणें . - थोमारो २ . ४७ . राबती - वि . चालू ; लागवडीची ( जमीन ). इनाम पडजमीन बिघे ५ देवविली ती राबती जमीन होती . - बाडबाबा २ . ८३ . राबतीण - स्त्री . ( व . ) मालकाच्या शेतांत काम करणार्या नोकराची बायंको . राबत्या - पु . सार्वजनिक काम करणारा महार ; पाळीचा महार ; वतनीमहार . [ राबता ] अ.क्रि. नित्य येणें जाणें असणें ; राबता असणें ( रस्ता , मैदान , जमीनीचा तुकडा यावरून ); वारंवार जाणें येणें असणें ( एखाद्याच्या घरीं , एखाद्या जागेंत ); राहणें ; असणें ; जन्म घालविणें ( एखाद्या घरांत , जागेंत ); विशिष्ट रीतीनें , संवयीनें जन्म घालविणें ; वापरणें ; परिचित होणें . राबता - पु . १ वारंवार जाणें येणें ; येणार्या जाणार्यांची गर्दी , दाटी , वर्दळ ; वापर ; परिपाठी ; अभ्यास ; संवय ; पौनःपुन्य ( एखाद्या कृत्याचें ). आज माणसांचा राबता दिसत नाहीं . - मदरु १ . ५५ . २ ऋणानुबंध ; स्नेह ; दळणवळण . आपला व खानाचा स्नेह व राबता बराच आहे . [ अर . रफ्त ]
|