|
पु. हिजड्याचा सोबती ; खरखर मुंडा ; यामरमुंडा ; भिक्षा मागतांना हिजड्याच्या बरोबर फिरणारा व भिक्षा घेणारा मनुष्य .
पु.
पु. प्रगंड ; गंडस्थल . - मसाप . ४५ . ६ . - वि . भुंडा ; ओका ; रिक्त ; मोकळा . ( सं . मुड )
मुंढा इ० पहा .
पु ( कों . ) मातीचें भांडें ; डेरा ; रांजण .
पखालीचें तोंड , भोंक .
( गो . ) नायकिणीचा भाऊ . म्ह० हिजड्याची जोड मुंड्यानें खावी .
खांद्याचा गोल भाग ; खांदा . आनंत्या बोलला आज मुंढ्याच्या चिंध्या होती . - ऐपो ७० .
( ना . ) लांकडी खांब ; स्तंभ . - वि . पेंढा भरलेला . [ मुंड ]
( सांकेतिक ) मुंढा हात ; पाऊण हात .
पखालीचें ( दोन्हीकडील ) तोंड .
हिजड्याचा सोबती ; नोकर . - वि . १ डोकें , माथा , टोंक शेंडा , शेंडी , शिंगे किंवा अग्र नसलेला ( प्राणी , झाड , बोट , चाकू , नारळ इ० ). २ कडा , गळा , कांठ , इ० नसलेलें ( भांडें ). ३ निव्वळ , केवळ फक्त शंभरच असा पंचोतरी व सळी नसलेला ( शेंकडा ); याच्या उलट खरा ( शेंकडा ). ४ विरहित ; साधा ; ओका ; दागिने नसलेला ; भुंडा . ५ शिंगें मागें वळलेला ; ६ छत्र नसलेलें ( सिंहासन ); सिंहासनाला छत्र असण्याचा अधिकार नसलेला ( मांडलिक ); [ सं . भुंड ]
०हात पु. कोपरापासून वळलेल्या मुठीपर्यंत लांबीचा हात ( लांबी मोजण्याचें एक प्रमाण ). ( गो . ) मुंडिहाथ , मुंडोहात .
०उलटा पु. ( जंबिया ) आपल्या हातांतील जंबियानें आपल्या जोडीदाराच्या डावीकडील खांद्यावर मारणें .
०सीधा पु ( जंबिया ) आपल्या हातांतील जंबियानें आपल्या जोडीदाराच्या उजव्या बाजूकडील खांद्यावर मारणें . मुंढे फिरणें
खांदें गोलाकार होणें ; खांदे भरणें .
गलींत कवडी फेकून खेळावयाच्या कवड्यांच्या खेळांतील एक डाव . पारिभाषिक शब्द .
|