मराठी मुख्य सूची|मराठी साहित्य|भजन|अवतार वाणी|

अवतारवाणी - भजन संग्रह २०

संपूर्ण अवतारवाणी या पवित्र काव्यात्मक ग्रंथरूपी भजनांची रचना शेहनशाह सत्गुरू बाबा अवतारसिंहजी महाराजांच्या मुखारविंदातून पंजाबी भाषेत झाली. या दैवी ग्रंथाला अलौकीक लोकप्रियता लाभली.


एक तूं ही निरंकार (१९१)

आहार अन् प्रावर्नावरती घृना कुणाची कां करिशी ।

वैभवास पाहूनी कुणाच्या मनी आपुल्या कां जळसी ।

धर्म जातीच्या पडुन घाणीत घाण लावूनी कां घेशी ।

यावरून कां संसाराला घर त्यागुन वनी जाशी ।

भले बुरे पाहुन कुणाला द्वेष मनी तू कां करीसी ।

वाईट तितुके कमवुनी कां व्यर्थ जीवना घालवीसी ।

सोडून या उत्तम भक्तीला मिथ्या ढोंगी कां बनशी ।

कर्म धर्म नौकेत बैसूनी उगाच कां वाहत जाशी ।

त्यागी मानवा तू चतुराई नतमस्तक हो गुरुपदी ।

'अवतारी' नको तू घुसळु पाणी संतानी दाविली विधी ।

*

एक तूं ही निरंकार (१९२)

कृपावंत तू होसी ज्यावर त्याच्या जीवनी येई बहार ।

कृपावंत तू होसी ज्यावर त्याच्या कधी ना होई हार ।

कृपावंत तू होसी ज्यावर पूजील त्याला हा संसार ।

कृपावंत तू होसी ज्यावर जीवन नौका होईल पार ।

कृपावंत तू होसी ज्यावर पूर्ण करिसी कामे तूं ।

कृपावंत तू होसी ज्यावर नाम खजिना देशी तूं ।

कॄपावंत तू होसी ज्यावर होईल त्याचा जयजयकार ।

कृपावंत तू होसी ज्यावर शासन कोन तया करणार ।

तुजलागी वश आहे दुनिया भक्तांना वश तू दातार ।

अपुली करणी स्वयें प्रभु हा जाणीत असे म्हणे 'अवतार' ।

*

एक तूं ही निरंकार (१९३)

कैक समजती श्‍वास चढवूनी ध्यान लावीणे ही भक्ती ।

कैक समजती घर त्यागूनी वनात जाणे ही भक्ती ।

कैक समजती जाऊन तीर्था करणे स्नान असे भक्ती ।

कैक बोलती डोल पिटुनी किर्ती गाणे ही भक्ती ।

कैक बोलती तन्मय होऊन गायन करणे ही भक्ती ।

'अवतार' सन्तजन ऐका सारे हरि प्राप्ति करणे भक्ती ।

*

एक तूं ही निरंकार (१९४)

म्हणती देव कुणी सूर्याला कोणी म्हणती गगनाला ।

पाण्याला कुणी देव बोलती म्हणती कोनी मनुष्याला ।

कब्रस्तानी जाऊन कोणी अपुले मस्तक झुकवीती ।

पितळ तुळसी वटवृक्षाला कोनी पाणी शिंपीती ।

पुराण वेदामाजी लिहिले व्यापक आहे चराचरा ।

'अवतार' म्हणे हा चक्रचिह्न अन् रंग रूपाहूनही न्यारा ।

*

एक तूं ही निरंकार (१९५)

अदभुत लीला आहे ऐसी मानव झगडे व्यर्थ करी ।

मनुजाचा हा मानव वैरी दानवतेचे काम करी ।

धर्म जतीचे झगडे कोठे कोठे शस्त्र अन् चिह्नाचे ।

विचित्र ऐसे अनेक झगडे बोली आणि भाषेचे ।

एक प्रभुची रचना सारी सारी मानव एक बना ।

'अवतार' जाणूनी एका प्रभुला बंधुभाव मनी आणा ।

*

एक तूं ही निरंकार (१९६)

लोक बोलती कलीयुगी या देव पाहणे खेळ नसे ।

घोर तपस्या करी न जोवर देव भेटणे शक्य नसे ।

घर गृहस्थी त्यागुन सारे वनांत जाणे लागतसे ।

त्याग न करता मोह मायेचा हरि भेटणे शक्य नसे ।

प्रसन्न करी जो सदगुरुराया होईल तो भवसागर पार ।

क्षणात तोची निज घर पाहे ऐका जन हो म्हणे 'अवतार' ।

*

एक तूं ही निरंकार (१९७)

झाली भेटी पूर्ण गुरुची अवागमन संपून गेले ।

सहज अवस्था प्राप्त जाहली दुःख कष्ट संपून गेले ।

जीवाशिवाची भेटी झाली विलापही मिटूनी गेले ।

एक धडा देऊन गुरुने दुजे पाठ ते संपविले ।

परमात्मा आत्म्यास मिळाला गेले दुःख अन् संताप ।

'अवतार' म्हणे की गुरुकृपेने क्षणात झाला प्रभु मिलाप ।

*

एक तूं ही निरंकार (१९८)

कोणी म्हणे पहाटे उठूनी शीतजले नहाणे पूण्य ।

कोणी म्हणती तीर्थे सारी नित्य करणे पुण्य ।

कोणी म्हणती पक्षीगणांना दाणे देणे हे पूण्य ।

कोणी म्हणती शनिदेवाला तेल नित्य वाहाणे पुण्य ।

कोणी म्हणती डोळे मिटूनी समाधीस्त होणे पुण्य ।

'अवतार' म्हणे हे सर्वही खोटे प्रभु ध्यान करणे पूण्य ।

*

एक तूं ही निरंकार (१९९)

दीपावाचुनी तिमीरामाजी प्रकाश कधी झाला नाही ।

मलीन कपडा कधीही कोणी साबुवीण धुतला नाही ।

गुरुवाचूनी मानव कोणी कधी न विद्या मिळवू शके ।

मार्गदर्शका वाचून कोणी निजधामी ना जाऊ शके ।

करण्या स्वच्छ शरीरा जैसे अती जरुरी आहे स्नान ।

'अवतार' ब्रह्म प्राप्तीला तैसे अती जरुरी सदगुरु ज्ञान ।

*

एक तूं ही निरंकार (२००)

कोणी म्हणती मारूनी जीवा मांस भक्षिणे आहे पाप ।

कोनी म्हणती अन्य कुणाच्या पाया पडणे आहे पाप ।

कोणी म्हणती स्नाना आधी अन्य भक्षिणे आहे पाप ।

कोणी म्हणती उच्छिष्ट वदने नाम हरिचे घेणे पाप ।

व्यर्थ पूण्य पापाचे झगडे मर्म खरे ठावे नाही ।

'अवतार' म्हणे की पाप हे मोठे निरंकार भेटी नाही ।

N/A

References : N/A
Last Updated : July 22, 2009

Comments | अभिप्राय

Comments written here will be public after appropriate moderation.
Like us on Facebook to send us a private message.
TOP