एकनाथी भागवत - श्लोक २७ वा

नाथमहाराजांचा हा प्रासादिक ग्रंथ परमपूज्य असल्याने यावर भक्तजनांची आदरबुद्धी आहे.


जातश्रद्धो मत्कथासु, निर्विण्णः सर्वकर्मसु ।

वेद दुःखात्मकान् कामान्, परित्यागेऽप्यनीश्वरः ॥२७॥

माझे कथेचेनि श्रवणें । उठी संसाराचें धरणें ।

ऐसा विश्वासु धरिला ज्याणें । जीवेंप्राणें निश्चितीं ॥४१॥

म्हणे अर्धोदकीं प्राणांतीं । जैं हरिकथा आठवे चित्तीं ।

तैं उठे जन्ममरणपंक्ती । येथवरी भक्ती मत्कथेची ॥४२॥

ऐशिया भावार्थाचे स्थिती । अनिवार उपजे विरक्ती ।

नावडे कर्माची प्रवृत्ती । विषयासक्ती नावडे ॥४३॥

नावडे इतर कथावदंती । नावडे लौकिकाची प्रीती ।

परी निःशेष त्यागाप्रती । सामर्थ्यशक्ती ज्या नाहीं ॥४४॥

तेणें अनन्यभावें जाण । अत्यादरें करावें भजन ।

येचिविखींचें निरुपण । स्वमुखें श्रीकृष्ण सांगत ॥४५॥

N/A

References : N/A
Last Updated : September 19, 2011

Comments | अभिप्राय

Comments written here will be public after appropriate moderation.
Like us on Facebook to send us a private message.
TOP