उपदेश - वेषधार्‍यांस उपदेश ३३ ते ३५

३३.
सात्विक हें वैराग्य अर्थाचें हें मूल । आशा हें केवळ अनर्थ जाणा ॥१॥
अंतरापासोनी नसतां विवेक । निभ्रांताचे टक आशेवरी ॥२॥
राजस तामस करोनियां गोळा । होतसे अंधळा दाटोनियां ॥३॥
नामा म्हणे ऐसे उदंड उपाय । विठोबाचे पाय अंतरती ॥४॥

३४.
अहंकारें आथिलें ऐसें जें शरीर । तें जाणा मंदिर चांडाळाचें ॥१॥
आपुलिया मुखें सांगे पंढरिनाथ । नव्हेचि तो भक्त सत्य जाणा ॥२॥
नाम विठंविती संतांचि हांसती । ते मूर्ख ह्मणि-जेती सर्पपिलीं ॥३॥
तयांसि लक्ष्मीवल्लभ सांगे उपदेश । नामा विष्णुदास विनवीतसे ॥४॥

३५.
काय करूनि तीर्थाटणें । मन भरिलें अवगुणें ॥१॥
काय करावें तें तप । चित्तीं नाहीं अनुताप ॥२॥
मन:संकल्पाचीं पापें । न जाती तीर्थाचेनि बापें ॥३॥
नामा म्हणे सर्व सोपें । पाप जाय अनुतापें ॥४॥