एक तूं ही निरंकार (२१)
सारी सृष्टी बनली येथे तुझ्याच एक इशार्‍याने ।
पाऊस धारा पडती येथे तुझ्याच एक इशार्‍याने ।
ना हिम्मत मजमध्ये काही महिमा तव जाणून घेण्या ।
मजमध्ये इतुके बळ नाही करुं समर्पण मी आपणा ।
सत्य कार्य तेची जगती ज्याचा तुं करीसी स्वीकार ।
'अवतार' तूं आदि अंती आहे एक तुही तूची निरंकार ।
*
एक तूं ही निरंकार (२२)
लाखो जन हे तप आचरिती लाखो करीती स्नेह अपार ।
लाखो करीती पुजा तुझी लाखो करीती तव सत्कार ।
लाखो पंडीत वाचूनी पोथी पाठ तुझेची ऐकविती ।
उदास होऊन लाखो जनही वनांतरी तप आचरिती ।
लाखो जन लावुन समाधी चिंतन ध्यान तुझे करीती ।
केक असे धन दौलतवाले दानपुण्यही करताती ।
परी मजपाशी नाही शक्ति करावया तव महिमा गान ।
प्राणही सुद्धां तुझी देणगी प्राण कोणता करु मी दान ।
कार्य तेच उत्तम या जगती मानशील उत्तम तूची ।
आदि मध्य अंती राहणारा एक तू ही निरंकार तूची ।
*
एक तूं ही निरंकार (२३)
असंख्य असूनी तुझी मंदिरे शत कोटी नामे तुजला ।
मन बुद्धीही जिथे न पोहचे ऐसी जगती तव लीला ।
नानारिती तुला आळवुनी व्यर्थच भार असे घेणे ।
शब्दाची ही हेरा फेरी फिरवा फिरवी उगा करणे ।
खेळ अक्षरी आहे सारा गुणवंताचे गुण गाती ।
अक्षरातुनी बोल जाहले लिहिले अन् बदले जाती ।
देणारे लाखो या जगती दाता नाही गुरु समान ।
आजवरी 'अवतार' गुरुवीण कुणा न झाले याचे ज्ञान ।
*
एक तूं ही निरंकार (२४)
अंत न काही तव रचनेचा नसे अंत विस्ताराचा ।
सीमा तुझी न पाहता येई नाही अंत किनार्‍याचा ।
जाणु न शकले तिळभर तुजला नाना यत्‍ने आळवूनी ।
सारे कर्म करोनी थकले पंडितही गेले थकूनी ।
कळला नाही अंत परी तव नाही कळला थांग कुणा ।
असे करावा तितुका थोडा मान तुझ्या अन मोठेपणा ।
कुणी न जाणे कुणी नं समजे पावन उत्तम धाम तुझे ।
पवित्र सर्वाहुनही उत्तम निरंकार हे नाम तुझे ।
बुद्धीमान इतुका ना कोणी जो या तत्व रूपा जाणी ।
थेंब जळाचा होईल सागर मिळतां सागरी येऊनी ।
करी कृपा जर स्वयेची आपण तुष्ट आपणा करु शके ।
'अवतार' गुरु जर मिळेल पुरा क्षणी राम दाखवु शके ।
*
एक तूं ही निरंकार ( २५)
शुरवीर असो महाराजा ते ही मागती तुजपाशी ।
जीवजंतु विश्‍वातील सारे याचक ते याच्यापाशी ।
भाग्यहीन हे लाखो प्राणी दुर्जनही तैसे असती ।
रात्रंदिन दुःखान लोळूनी जीवनही हारूनी जाती ।
लाख करोडो खाऊन याचे दिले वचन विसरुन जती ।
मुर्ख क्षुद्र खाऊनी याचे उलटे याच्यावर फिरती ।
कैक हजारे ज्गतामाजी याचे यश अपयश करीती ।
बंदीवास ही तुझीच इच्छा तव इच्छेवर स्वायत्ता ।
म्हणे शके ना कोणी ऐसा ही इच्छा माझी इच्छा ।
मूर्ख कुणी दुष्टीचे दोषी दोषी तुजला ठरविती ।
काळाचा वर फटका पडतां तेव्हां शुद्धीवर येती ।
दया दृष्टी तव होई ज्यावर तयास करीशी जगी महान ।
मिळे जरी 'अवतार' सदगुरु होईल भिक्षुकही धनवान ।
*
एक तूं हि निरंकार (२६)
गुण तुझे आहेत अमोलक अमोल आहे तव भंडार ।
तब ग्राहकही अमोल असती अमूल्य आहे तव व्यापार ।
मोल तुझे हे पूर्ण सदगुरु कोण असा जो करु शके ।
अरस्तु वा लुकमान कुणीही भेद तुझा ना जाणु शके ।
लिहूनी ठेविले लेखही लाखो लाखो वेद पुराणांनी ।
कीर्ति गाता हार मानीली काखोही विदुवानांनी ।
ब्रह्मा विष्णु इंद्र देवही तुझीचा गाती यंशोस्तुती ।
तीर्थ दान दया तप संयम तुझेच ते पाणी भरती ।
तुच्छ असा जलबिंदु कधीही सागरास ना भरु शके ।
सर्व जगाची शक्ती मिळूनी यशोगान ना करु शके ।
अनंत आहे स्वामी माझा महिमा गाईल कोण कसा ।
'अवतार' म्हणे या संत कृपेने क्षणात भरेल रिक्त असा ।
*
एक तूं ही निरंकार (२७)
काय दखवु ठाव ठिकणा करु शके ना जिव्हा गान ।
अगणीत वाद्ये नाद असंख्य तुझीया द्वारी करीती गन ।
राग भैरवी ताल धरीतो गान गात नावे मल्हार ।
देवी देवता सारे गाती धर्मराज छेडितो तार ।
अडुसट तीर्थे साध करीती पर्‍या छेखती सुर व तान ।
सिद्ध समाधी लावून गाती गाती पंडित अन् विदवान ।
सत्य असा तूं स्वामी माझा नाम तुझे आहे सत्य ।
पूर्ण सदगुरु ज्यास मिळाला कळेल हे त्याला गुपित ।
जे आहे ते सर्व तुझी तू सृष्टीची तुंची रचिता ।
'अवतार' दास मी सकल जनांचा तुझी प्रभु ही महानता ।
*
एक तूं ही निरंकार (२८)
धीर भरोसा अंगी यावा राहो एक तुझा आधार ।
जगतामाजी राहून साधु अलीप्त कमलापरी आचार ।
खाणे पिणे तुझ्यामध्ये अन निवास माझा तव सदनी ।
गंगोदका परि निर्मलता दुजा भाव ना येवो मनी ।
हिंदु मुस्लीम भेद नसावा शिख इसाई मानी समान ।
महान असूनी लहान समजे उदारतेचा नकोच मान ।
धीर सबुरी अन समदृष्टी अलंकार हा संताचा ।
आणि प्रभु इच्छेत रहाणे साज हाच हरि भक्तांचा ।
संत हरीचे जिवलग माझे सदैव मजसंगे असती ।
'अवतार' म्हणे या संतजनांना नमन करू कोटी कोटी ।
*
एक तुं ही निरंकार (२९)
तीन देवांना मिळून म्हणती सृष्टी सारी बनविली ।
ब्रह्मा विष्णु महेश यांनी रचना सारी असे केली ।
एक बनवितो सृष्टीला अन एक देई खाण्या पिण्या ।
लेख करी कर्माचे तिसरा मृत्यु लोकी पोहचविण्या ।
खरे पहाता सर्व जगाचे एकची हा पालन करीतो ।
तैसे तैसे घडते येथे हुकुम ज्यापरी हा करीतो ।
देखरेख सर्वांची करुनी सर्व जीवांचे करीतो ध्यान ।
स्वये बसूनी पडदुयामागे बुद्धीला करीतो हैराण ।
नमस्कार हा माझा याला शीस झुकवूनी वारंवार ।
असे धारणा एकची याची पावन हाच म्हणे 'अवतरा' ।
*
एक तूं ही निरंकार (३०)
त्रैलोक्याचा मालक स्वामी युगे युगी भंडार भरी ।
दया उपजता येऊनी जगती पतीतांना भवपार करी ।
आपण पाहे आपण सजई जगताचा हा सृजनहार ।
हा राजा या नभ धरतीचा आणि हाच खरे सरकार ।
नत मस्तक होऊनी सदैव नमस्कार याला माझा ।
'अवतार' न मरे न जन्मे एकची वेष असे याचा ।