अथ कालीमनून वक्ष्ये सद्यो वाक्सिद्धिदायकान् ।
आराधितैर्यैः सर्वेष्टं प्राप्नुवन्ति जना भुवि ॥१॥
कालिकाया द्वाविंशत्यर्णात्मको मन्त्रः
कोधीशात्रितयं वहिनवामाक्षिविधुभिर्युतम् ।
वराहद्वितयं वामकर्णचन्द्रसमान्वितम् ॥२॥
मायायुग्मं दक्षिणे च दीर्घासृष्टिः सदृक् क्रिया ।
चक्रीझिण्टीशमारुढः प्रागुक्तं बीजसप्तकम् ॥३॥
मन्त्रो वहिनप्रियान्तोऽयं द्वाविंशत्यक्षरो मतः ।
न चात्र सिद्धसाध्यादिशोधनं मनसापि च ॥४॥
न यत्नातिशयः कशिच्त्पुरश्चर्यानिमित्तकः ।
विद्याराज्ञयाः स्मृतेरेव सिद्धयष्टकमवाप्नुयात् ॥५॥
भैरवोऽस्य ऋषिश्छन्दउष्णिक्काली तु देवता ।
बीजं माया दीर्घवर्मशक्तिरुक्ता मनीषिभिः ॥६॥
षड्दीर्घाढ्याद्यबीजेन विद्याया अङुमीरितम् ।
मातृकां पञ्चधा भक्त्या वर्णान् दशदशक्रमात् ॥७॥
हृदये भुजयोः पादद्वये मन्त्री प्रविन्यसेत् ।
व्यापकं मनुना कृत्वा ध्यायेच्चेतसि कालिकाम् ॥८॥
ध्यानवर्णनम्
सद्यश्छिन्नशिरः कृपाणमभयं हस्तैर्वरं बिभ्रतीं
घोरास्यां शिरसां स्त्रजासुरुचिरामुन्मुक्तकेशावलिम् ।
सृक्क्यसृक्प्रवहां श्मशाननिलयां श्रुत्योः शवालङ्कृतिं
श्यामङीं कृतमेखलां शवकरैर्देवीं भजे कालिकाम् ॥९॥
पुरश्चरणकथणम्
एवं ध्यात्वा जपेल्लक्षं जुहुयात्तद्दशांशतः ।
प्रसूनैः करवीरोत्थैः पूजायन्त्रमशोच्यते ॥१०॥
आदौ षट्कोणमारच्य त्रिकोणत्रितयं ततः ।
पद्ममष्टदलं ब्राह्ये भूपुरं तत्र पूजयेत् ॥११॥
पीठाद्यावरणपूजा पीठदेवता च
जयाख्या विजया पश्चादजिता चापराजिता ।
नित्या विलासिनी चापि दोग्ध्र्यघोरा च मङुला ॥१२॥
पीठशक्तय एताः स्युः कालिकायोगपीठतः ।
आत्मने हृदयान्तोऽयं मायादिः पीठमन्त्रकः ॥१३॥
अस्मिन् पीठे यजेद्देवीं शवरुपाशिवस्थिताम् ।
महाकालरतासक्ताम शिवाभिर्दिक्षु वेष्टिताम् ॥१४॥
अङानि पूर्वमाराध्य षट्पत्रेषु समर्चयेत् ।
कालीं कपालिनीं कुल्लां कुरुकुल्लां विरोधिनीम् ॥१५॥
विप्रचित्तां च सम्पूज्य नवकोणेषु पूजयेत् ।
उग्रामुग्रप्रभां दीप्तां नीलां घनबलाकिके ॥१६॥
मात्रां मुद्रां तथा मित्रां पूज्याः पत्रेषु मातरः ।
पद्स्याष्टसु पत्रेषु ब्राह्मी नारायणीत्यपि ॥१७॥
माहेश्वरी च चामुण्डा कौमारी चापरपजिता ।
वाराही नारसिंही च पुनरेतास्तु भूपुरे ॥१८॥
भैरवीं महदाद्यान्तां सिंहाद्यां धूम्रपूर्विकाम् ।
भीमोन्मत्तादिकां चापि वशीकरणभैरवीम् ॥१९॥
मोहनाद्यां समाराध्य शक्रादीनायुधान्यपि ।
एवमाराधिता काली सिद्धा भवति मन्त्रिणाम् ॥२०॥
ततः प्रयोगान् कुर्वीत महाभैरवभाषितान् ।
आत्मनोऽर्थे परस्यार्थे क्षिप्रसिद्धिप्रदायकान् ॥२१॥
स्त्रीणां निन्दां प्रहारं च कौटिल्यं वाप्रिय वचः ।
आत्मनो हितमन्विच्छन् कालीभक्तो विवर्जयेत् ॥२२॥
अस्य मन्त्रस्य नानाविधानानि नानाफलदानि
सुदृशो मदनावासं पश्यन् यः प्रजपेन्मनुम् ।
अयुतं सोऽचिरादेव वाक्पतेः समतामियात् ॥२३॥
दिगम्बरो मुक्तकेशः श्मशानस्थोऽधियामिनि ।
जपेद्योऽयुतमेतस्य भवेयुः सर्वकामनाः ॥२४॥
शावं हृदयमारुह्य निर्वासाः प्रेतभूगतः ।
अर्कपुष्पसहस्त्रेणाभ्यक्तेन स्वीयंरेतसा ॥२५॥
देवीं यः पूजयेद् भक्त्या जपन्नेकैकशो मनुम् ।
सोऽचिरेणैव कालेन धरणीप्रभुतां व्रजेत् ॥२६॥
रजःकीर्णभगं नार्या ध्यायन् योऽयुतमाजपेत् ।
स कवित्वेन रम्येण जनान् मोहयति ध्रुवम् ॥२७॥
त्रिपञ्चारे महापीठे शवस्य हृदि संस्थिताम् ।
महाकालेन देवेन मारयुद्धं प्रकुर्वतीम् ॥२८॥
तां ध्यायन् स्मेरवदनां विदधत् सुरतं स्वयम् ।
जपेत् सहस्त्रमपि यः स शङ्करसमो भवेत् ॥२९॥
अस्थिलोमत्वचायुक्तं मासं मार्जारमेषयोः ।
ऊष्ट्रस्य महिषस्यापि बलिं यस्तु समर्पयेत् ॥३०॥
भूताष्टम्योर्मध्यरात्रे वश्याः स्युस्तस्य जन्तवः ।
विद्यालक्ष्मीयशः पुत्रैः स चिरं सुखमेधते ॥३१॥
यो हविष्याशनरतो दिवा देवीं स्मरञ्जपेत् ।
नक्तं निधुवनाशक्तो लक्षं स स्याद् धरापतिः ॥३२॥
रक्ताम्भोजैर्हुतैर्मन्त्री धनैर्जयति वित्तपम् ।
बिलवपत्रर्भवेद् राज्यं रक्तपुष्पैर्वशीकृतिः ॥३३॥
असृजामहिषादीनां कालिकां यस्तु तर्पयेत् ।
तस्य स्युरचिरादेव करस्थाः सर्वसिद्धयः ॥३४॥
यो लक्षं प्रजपेन्मन्त्रं शवमारुह्य मन्त्रवित् ।
तस्य सिद्धो मनुः सद्यः सर्वेप्सितफलप्रदः ॥३५॥
तेनाश्वमेधप्रमुखैर्यागैरिष्टं सुजन्मना ।
दत्तं दानं तपस्तप्तमुपास्ते यस्तु कालिकाम् ॥३६॥
ब्रह्मा विष्णूः शिवो गौरी लक्ष्मीगणपती रविः ।
पूजिताः सकला देवा यः कालीं पूजयेत् सदा ॥३७॥
अथ कालीमन्त्रभेदास्तत्र एकविंशत्यर्णात्मको मन्त्रः
अथ कालीमन्त्रभेदा उच्यन्ते सिद्धिदायिनः ।
मायायुगं कूर्चयुग्मं करशान्तिविधुत्रयम् ॥३८॥
दक्षिणेकालिके पूर्वबीजानि स्युर्विलोमतः ।
एकविंशतिवर्णात्मा ताराद्यः पूर्ववद्यजिः ॥३९॥
बिल्वमूले शवारुढो वटमूले तथैव च ।
लक्षं मनुमिमं जप्त्वा सर्वसिद्धिश्वरो भवेत् ॥४०॥
चतुर्दशार्णको मन्त्रो नृसुराद्याकर्षणक्षमः
काली कूर्चं च हृल्लेखा दक्षिणेकालिके पठेत् ।
पुनबींजत्रयं वहिनवधूर्मन्वक्षरो मनुः ॥४१॥
यजनं पूर्ववत् प्रोक्तमस्य मन्त्रस्य मन्त्रिभिः ।
विशेषान्नृसुरादीनामयमाकर्षणे क्षमः ॥४२॥
द्वाविंशत्यर्णो मन्त्रः वशीकरणक्षमः
कूर्चद्वय त्रयं काल्या मायायुग्मं तु दक्षिणे ।
कालिके पूर्वबीजानि स्वाहा मन्त्रो वशीकृतौ ॥४३॥
पञ्चदशार्णमन्त्रः
मन्त्रराजे पुनः प्रोक्तं बीजसप्तकमुत्सृजेत् ।
तिथिवर्णो महामन्त्र उपास्तिः पूर्ववन्मता ॥४४॥
ब्रह्मरेफौ वामनेत्रं चन्द्रारुढं मनुर्मतः ।
एकाक्षरो महाकाल्याः सर्वसिद्धिप्रदायकः ॥४५॥
षडर्णमन्त्रः
बीजं दीर्घयुतश्चक्री पिनाकी नेत्रसंयुतः ।
क्रोधीशो भगवानन्स्वाहा षडर्णो मन्त्र ईरितः ॥४६॥
पञ्चार्णमन्त्रं सप्तार्णमन्त्रश्च
काली कूर्च तथा लज्जा त्रिवर्णो मनुरीरितः ।
हुं फडन्तश्च पञ्चार्णः स्वहान्तः सप्तवर्णकः ॥४७॥
एतेषां पूर्ववत् प्रोक्तं यजनं नारदादिभिः ।
निग्रहानुग्रहे शक्ताः कालीमन्त्राः स्मृता इमे ॥४८॥
द्वाविंशत्यर्णात्मको गायत्रीसुमुखीमन्त्रः
अथ वक्ष्ये परां विद्यां सुमुखीमतिगोपिताम् ।
यां लब्ध्वा देशिको विद्वान्न शोचति कृताकृते ॥४९॥
कर्णो द्युतिः सनयना श्वेतेशः स्याज्जरासनः ।
लक्ष्मीदीर्घन्दुसंयुक्ता नन्दीदीर्घः सदृक्क्रिया ॥५०॥
मेषः समाधवः कर्णो भृगुस्तन्द्री च सेन्धिका ।
खिदेविम वियद्दीर्घं पिशाचिनी हिमाद्रिजा ॥५१॥
नन्दजत्रितयं सर्गिद्वाविंशत्यक्षरो मनुः ।
स्मृता भैरवगायत्री सुमुखीमुनिपूर्विका ॥५२॥
मुनिरामद्विषटचन्द्रे वहनयर्णैरङुकं मनोः ।
विन्यस्य सुमुखीं ध्यायेद् भक्तचित्ताम्बुजस्थिताम् ॥५३॥
गुञ्जानिर्मितहारभूषितकुचां सद्यौवनोल्लासिनीं
हस्ताभ्यां नृकपालखड्गलतिके रम्ये मुदा बिभ्रतीम् ।
रक्तालंकृतिवस्त्रलेपनलसद्देहप्रभां ध्यायतां
नृणां श्रीसुमुखीं शवासनगताम स्युः सर्वदा सम्पदः ॥५४॥
मन्त्रसिद्धेर्विधानम्
लक्षमेकं जपेन्मन्त्रं दशांशं किंशुकोद्भवैः ।
पुष्पैः समिद्वरैर्वापि जुहुयान्मन्त्रसिद्धये ॥५५॥
कालीपीठे यजेद् देवीं पञ्चकोणाढ्यकर्णिके ।
अष्टपत्रे षोडशाब्जे वृत्तं भूपुरसंयुते ॥५६॥
मूलेन मूर्तिं संकल्प्य पाद्यादीनि प्रकल्पयेत् ।
चन्द्रां चन्द्राननां चारुमुखीं चामीकरप्रभाम् ॥५७॥
चतुरां पञ्चकोणेषु केसरेष्वङुदेवताः ।
ब्राह्मयाद्या अष्टपत्रेषु षोडशारे कलादिकाः ॥५८॥
कला कलानिधिः काली कमला च क्रिया कृपा ।
कुला कुलीना कल्याणी कुमारी कलभाषिणी ॥५९॥
करालाख्या किशोरी च कोमला कुलभूषणा ।
कल्पदा भूपुरे पूज्या इन्द्राद्या हेतयोऽपि च ॥६०॥
इत्थं जपादिभिः सिद्धे मनौ काम्यानि साधयेत् ।
भुक्त्वौदनमनाचम्य जपेन्मन्त्रमनन्यधीः ॥६१॥
प्रयोगफलकथनम्
उच्छिष्टोऽयुतमेकं यः स भवेत् सम्पदां पदम् ।
उच्छिष्टेनैव भक्तेन बलिं दद्यान्निरन्तरम् ॥६२॥
दध्नाभ्यकैः प्रजुहुयाल्लक्षं सिद्धार्थतण्डुलैः ।
राजानो मन्त्रिणस्तस्य भवन्ति वशगाः क्षणात् ॥६३॥
शास्त्राणि वशगानि स्युर्हुतान्मार्जारमांसतः ।
धनर्द्धिश्छागमांसेन विद्याप्राप्तिस्तु पायसैः ॥६४॥
मधुपायससंयुक्तस्त्रीजोयुक्तवाससा ।
होममाचरतः पुंसो जनतावशवर्तिनी ॥६५॥
मधुसर्पिर्युतैर्नागवल्लीपत्रैर्महाश्रियः ।
सद्यो निहतमार्जारमांसेन मधुसर्पिषा ॥६६॥
युक्तेनान्त्यकेशाद्यैर्हुतैराकर्षति स्त्रियः ।
मध्वक्तशशमांसेन तत्फलं विद्यया सह ॥६७॥
उन्मत्ततरुभिर्दीप्ते चिताग्नौ जुहुयाच्छदैः ।
कोकिला काकयोर्मन्त्रीमाचरेदचिरादरीन् ॥६८॥
वायसोलूकयोः पत्रैर्होमाद्विद्वेषयेदरीन् ।
गर्भपातः सगर्भाणामुलूकच्छदनैर्भवेत् ॥६९॥
आज्याक्तैर्बिल्वपत्रैर्यो मासमेकं सहस्त्रकम् ।
प्रत्यहं जुहुयात्तेन बन्ध्यापि लभते सुतम् ॥७०॥
सौभाग्यार्थं दुर्भगाया बन्धूककुसुमैर्नवैः ।
मधुनाक्तैः प्रजुहुयात् स्त्रीणामाकृष्टयेर्पितैः ॥७१॥
निर्जने सदनेऽरण्ये प्रेतावासे चतुष्पथे ।
बलिं दत्वा प्रजपतः सहस्त्रं चाष्टसंयुतम् ॥७२॥
उच्छिष्टस्य च सा देवी प्रत्यक्षा जायतेऽचिरात् ।
यत्र नोक्ता होमसंख्यायुतं तत्र विनिर्दिशेत् ॥७३॥
वाममार्गेण सुमुखी शीघ्रं कामविधायिनी ।
भोजनान्ते तथोच्छिष्टैर्जप्या सा स्वेष्टसिद्धये ॥७४॥
न शीघ्र फलदा देवी सुमुखी सदृषी परा ।
यस्या मन्त्रजपादेव प्रसिध्यन्ति मनोरथाः ॥७५॥
॥ इति श्रीमन्महीधरविरचिते मन्त्रमहोदधौ कालीसुमुखीमन्त्रोक्तिस्तृतीयस्त रङ्गः ॥३॥
॥ इति श्रीमन्महीधरविरचित मन्त्रमहोदधिव्याख्यायां नौकायां कालीमन्त्रकथनं नाम तृतीयस्त रङ्गः ॥३॥