संत चोखामेळा - संकीर्ण

१८७) कैसा या लोभें गोवियेला । हा तो आपैसाचि राहिला ॥१॥
मज तो वाटे चोज याचे । खातां खादलें खाय साचें ॥२॥
ऐसी काय तुझी भीड । पडली ते न कळे गूढ ॥३॥
चोखा म्हणे भुलवण्या । धन्य नामया शाहाण्या ॥४॥