मराठी मुख्य सूची|मराठी साहित्य|गाणी व कविता|शेख महंमदबाबा श्रीगोंदेकर|प्रसंग चवदावा| शेख महंमद शब्दांवर टीका प्रसंग चवदावा प्रशस्ति अहंकारानें आत्मज्ञात्याची नागवण ज्ञात्याचा समभाव निवाडा देवता निखंदन मल्हारीच्या मुरळ्या वाघे व भार देवतांस सामर्थ्य नाहीं धातु पाषाणाच्या प्रतिमा शेख महंमद शब्दांवर टीका अंधप्रकाश दृष्टांत शिंदळा भजक देवदेवतांपेक्षा सद्गुरु सेवणें श्रेष्ठ प्रसंग समाप्ति प्रसंग चवदावा - शेख महंमद शब्दांवर टीका श्री संत शेख महंमद ( १५६०-१६५०) महाराष्ट्रातील वारकरी संप्रदायातील संत होते त्यांचे मुळ गाव श्रीगोंदा, जि अहमदनगर.शेख महंमदाना महाराष्ट्रात कबीराचा अवतार म्हणून ओळखले जाते. Tags : kavitapoemsaintsheikh muhammadकविताकाव्यमराठीशेख महंमदसंत शेख महंमद शब्दांवर टीका Translation - भाषांतर ‘शेख’ म्हणिजे सेवकपणें । ‘महंमद’ स्वयें जनार्दन । दोहीं नांवाचें मिश्रितपण । अभंगीं चालतसे ॥९०॥सहा अक्षरी ‘शेख महंमद’ । अक्षरांचा वेगवेगळा सांगेन भेद । तेणें आनंदती साधु सिद्ध । टीका ऐकतां ॥९९॥‘से’ म्हणजे सेविले सद्गुरुनिधान । ‘ख’ म्हणजे खळखळे वेगळें संपूर्ण । भाव धरून प्रेम उन्मन । सोऽहं तत्त्वबोधें ॥९२॥दो अक्षरांची टीका जाली । पुढें तीं अक्षरांची आरंभिली । सावध पाहिजे ऐकिली । महा प्रश्र्निकीं ॥९३॥‘म’ मायारहित जनार्दन । हें अहंकारावेगळें लक्षण । त्यास नाहीं बद्धता बंधन । निर्विकार सदा ॥९४॥मागुतें ‘म’ अक्षर आलें । मळावेगळें परब्रह्म कोंदलें । म्हणवूनि अक्षर दुणावलें स्तवनालागीं ॥९५॥‘द’ अक्षर मांडणें । स्तुति वर्णितां कष्टलीं पुराणें । अहं धरिती ते वेडे ॥९६॥शेष जिव्हा जाल्या मुखाभितरी । नामघोषाची गोडी थोरी । प्रेमें सांडवें ना ॥९७॥वेदांसारिखे कुशळ तोंड तें । तें नामघोषी नाहीं जालें पुरतें । निमिष पळ स्मरतां उद्धरतें । चांडाळादि करुनी ॥९८॥ N/A References : N/A Last Updated : November 11, 2016 Comments | अभिप्राय Comments written here will be public after appropriate moderation. Like us on Facebook to send us a private message. TOP