संत राउळा चालिले । ज्ञानेश्वर तंव बोले ॥१॥
एवढें नवल सांगावें । दासी जनीचें पद ल्याहावें ॥२॥
पाय जोडुनी विटेवरी । कटीं हात उभा हरी ॥३॥
रुप सांवळें सुंदर । कानीं कुंडल मनोहर ॥४॥
सोनसळा वैजयंती । पुढें गोपाळ नाचती ॥५॥
गरुडपारीं सन्मुख उभा । जनी म्हणे धन्य शोभा ॥६॥