-
पु. १ सोडणे ; टाकून देणे ; वर्जणे . २ ( वेदांत ). कर्मफल सोडून देणे . यया कर्मफलत्यागाते । त्यागु म्हणती पै जाणते । एवं त्याग संन्यास तूते । परिसविले । - ज्ञा १८ . १२५ . ३ दान ; अहेर ; बिदागी ; संभावना . पदोपदी नाना त्याग । - एरुस्व १५ . १२८ . ४ गोंधळी , भराडी , डौरकरु इ० कांना त्यांच्या कामाबद्दल द्यावयाची बिदागी , मजुरी . [ सं . ]
-
०भोग पु. उपभोगणे व दुसर्यास देणे , दान करणे . [ सं . त्याग + भोग = उपभोग ] त्यागाभोगापुरता वि . उपभोग घेण्यास व दुसर्याला देण्यास , दान करण्यास पुरेल इतका ( पैसा , संपत्ति , धान्य इ० ). [ त्याग - भोग + पुरणे ] त्यागणे सक्रि . १ सोडणे ; टाकणे ; वर्जणे . २ ( काव्य ) टाकणे ; उत्सर्ग करणे ( मल , विष्टा इ० ). लांगूल उभारुनि धाविन्नला वृषभ । त्यागिले वीरे लेंडचि त्यावेळी । [ त्याग ] त्यागी वि . १ संसार व सांसारिक बंधने ज्याने टाकिली , तोडिली आहेत असा ( मनुष्य ); विरक्त ; वैराग्ययुक्त . २ दान देणारा ; दानशूर . ३ सोंडले , त्याग केला आहे ज्याने असा ( मनुष्य ). ( समासांत ) फलत्यागी = फलाचा त्याग केला आहे ज्याने असा ; - कर्मत्यागी - गृहत्यागी - देशत्यागी इ० . [ त्यागणे ]
-
Leaving, abandoning, forsaking, quitting. 2 The remuneration made to the गोंधळी, भराडी, डौरकरू &c. for their services.
-
ना. टाकणे , वर्ज करणे , सोडणे .
Site Search
Input language: