Dictionaries | References त तेथें Script: Devanagari Meaning Related Words तेथें A dictionary, Marathi and English | Marathi English Rate this meaning Thank you! 👍 Up to that place or time. तेथें Aryabhushan School Dictionary | Marathi English Rate this meaning Thank you! 👍 ad There. तेथवरीad Up to that place or time. Related Words पायां झाला नारु। तेथें बांधला कापरु॥ लवण तेथें जीवन जेथें जेथें धूर तेथें तेथें अग्नि असतोच बडयाचें बडें, तेथें काय सुंठीचें कुडें प्रसंग आला तडातडी, तेथें करावी तातडी विचाराची तूट, तेथें भाषणाला ऊत सगळा गांव भिकारी, तेथें कोण करील बरोबरी (सरोभरी)? जेथें खीर खाल्‍ली, तेथें राख खावी काय? जेथें व्याप, तेथें संताप बुवा तेथें बाया, वृक्ष तेथें छाया पत्रावळ तेथें द्रोण हात फिरे तेथें लक्ष्मी फिरे व तोंड फिरे तेथें अवदसा फिरे जेथें दगड तेथें धगड अति प्रीति जेथें चालते तेथें अति अदावत वाढते अति सौदर्य तेथें बहुधा अज्ञान धान्य तेथें घुशी, निधान (घर) तेथें विवशी नगार्‍याची घाई, तेथें टिमकी तुझें काई नगार्‍याचे घाई, तेथें टिमकीची काय बढाई वीस गांव तेथें तीस गांव हात फिरे, तेथें लक्ष्मी ठरे हात फिरे, तेथें लक्ष्मी फिरे गळापडूं काम, तेथें खर्चे पदरचा दाम जावा तेथें दावा, सवती तेथें हेवा जावें तेथें डोक्‍यावर दिवस जिवा ठाई जीव नसतो, प्रीत लागते तेथें असतो जुलूम चालतो तेथें शहाण्याचा वेडा होतो जेथें अजमत तेथें करामत जेथें अत्तराचे दिवे लागले, तेथें झालें वाटोळें जेथें आशा नाहीं, तेथें यत्‍न व्यर्थ जेथें ईश्र्वर राहे, तेथें सर्व आहे जेथें कायदे फार, तेथें दोष अनिवार जेथें क्रोधाची चढती, तेथें बुद्धीची पडती जेथें गांव तेथें महारवाडा जेथें गांव तेथें म्‍हारवाडा जेथें गुण्यागोविंदाचे काम, तेथें वस्ती करी प्रेम जेथें जमात, तेथें करामत जेथें जावें, तेथें डोईवर दिवस जेथें जावें तेथें नांगरास पाळ जेथें जावें तेथें पाऊलभर पाणी जेथें तेथें जेथें दांत आहेत तेथे चणे नाहीत व जेथे चणे आहेत तेथें दांत नाहींत जेथें दृष्टि, तेथें वृष्‍टि जेथें धनिकाचा सत्‍कार, तेथें सुजनाचा थोडा आदर जेथें नख नको, तेथें कुर्‍हाड (लावणें) कशाला जेथें नाहीं दाणा, तेथें लेंकरांचा भरणा जेथें पाऊल टाकण्याला देवदूत भितात, तेथें संचार करण्याला मूर्खाला काहीच वाटत नाहीं जेथें पाया नाहीं खोल, तेथें उंच बांधणी फोल जेथें प्रीति, तेथें भीति जेथें फार खाणें, तेथें फार दुखणें जेथें फार देती, तेथें फार इच्छिती जेथें फुलें विकलीं तेथें कां गोंवर्‍या विकायच्या जेथें फुलें वेंचली तेथें शेण्या वेंचण्याची वेळ येणें जेथें बसे जांभूळवाही, तेथें तन उठूं न पाही जेथें बाव, तेथें तान्हेल्‍यांची धांव जेथें बुद्धि, तेथें शांति जेथें भाव, तेथें देव जेथें मनुष्‍य तेथें द्रव्य, द्रव्य तेथें लक्ष्मी, लक्ष्मी तेथें परमानंद जेथें मिळत नाहीं, तेथें मागून फळ नाहीं जेथें मुडदे, तेथें गिधाडें जेथें मुत्‍सद्दीपणा हरतो, तेथें सेनापतीचें कार्य सुरू होतें जेथें यश तेथें द्रव्यास काय तोटा जेथें रत्‍नें वेंचलीं तेथें गोवर्‍या वेंचणें जेथें राजाचा शिक्‍का, तेथें नाहीं धरमधक्‍का जेथें राज्‍यकारभार, तेथें दरबार जेथें लढाई चालती, तेथें कायदे बंद होती जेथें विश्र्वास, तेथें करावा वास जेथें शब्दांचा सुकाळ, तेथें बुद्धीचा दुकाळ जेथें शब्दांचा सुकाळ, तेथें बुद्धीचा दुष्‍काळ जेथें संतोष तेथें समाधान जेथें संशय वचका, तेथें दोष पका जेथे अधिक ज्ञान तेथें धर्म कमी जेथे केरसुणी फिरे, तेथें लक्ष्मी ठरे जेथे गुण तेथें आदर जेथे जावें, तेथें नांगरास फाळ जेथे दृष्टि, तेथें सृष्‍टि जेथे फार पुंजी, तेथें फार काळजी जेथे फिरे केरसुणी, तेथें वावरे लक्ष्मी जेथे बुद्धीचे बळ, तेथें इच्छा नमून राहे जेथे मिळाल्‍या दोघी तिघी, तेथें निघे उगी दुगी जैसा भाव असे जेथे। तैसा देव वसे तेथें।। ज्याचा जो व्यापार। तेथें असावें खबरदार। ज्‍याचें मरण ज्या ठायीं, तेथें जाई आपले पायीं अति तेथें माती अति तेथें माती सरल्या दिव्यांतील वाती अति परिचय झाला तेथें अनादरानें ठाव घेतला जाईल तेथें हत्ती जाईल तेथें हत्ती, नाहीं तेथें सुई अडती कर्मी आचमन करावें, तेथें माषमात्र जळ घ्‍यावें अवघें पोटासाठीं सोंग । तेथें कैंचा पांडुरंग । ऐशीं तेथें पंचायशीं बहुतांचें जमलें मत, तेथें थोड्यांचें नाहीं चालत बायकोशीं चांगलें तर मन तेथें रमलें बाया बापड्यांचा जमाव तेथें गप्पांचा सुकाळ बाहेरगांवीं गेलों धंद्याला, तेथें दैवानें हात दिला दारिद्रय आलें घरा, तेथें कशाला दिवाळी द्सरा दुधाला गेली तेथें कांटे खायला राहिली बुवा तेथें बाया आणि ब्रह्म तेथें माया भय आहे, तेथें जय नाहीं फुलें विकलीं तेथें गोवर्‍या विकाव्या लागणें फुलें विकलीं तेथें शेण्या विकाव्या लागणें फुलें वेंचलीं तेथें गोवर्‍या विकाव्या लागणें फुलें वेंचलीं तेथें शेण्या विकाव्या लागणें भुताच्या भयानें घेतलें रान, तेथें भेटला बडा सैतान मांजर काढून टाकलें तेथें उंट येऊन पडला माझें नांव लाड, जेथें पडेल माझें हाड, तेथें साडेतीनशें गांव उजाड माय कापी गळा, तेथें कोण रक्षी बाळा यक्षगंधर्व थबकेल तेथें मूर्ख खुशाल धडकेल युक्ति तेथें मुक्ति येथें उभी तेथें उभी, माझें नांव चांदबीबी महा पुरें झाडें जाती। तेथें लव्हाळे राहती॥ येती सिंधुच्या लहरी। नम्र होतां जाती वरि प्रलय कालाची दुथडी, तेथें आले वर्‍हाडी तेथें तेथें जेवीत असला तर येथें आंचवावयास यावें तेथें संताप, जे स्‍थळीं व्याप दया क्षमा शांति । तेथें देवाची वसति ॥ धान्य तेथें घुशी, निधान तेथें विवशी धारण शक्ति, तेथें विस्मृति नऊ मण तेल शृंगाराला जळलं, आणि नाचायला गेलें तेथें पटकन्‌ उजाडल्म! न ऐके हिंदूचें, न ऐके यवनाचें, तेथें धर्मबंधन कशाचें? नख लागत नाहीं तेथें कुर्‍हाड लावणें नरक आहे तेथें स्वर्ग नाहीं धनी बसतो तेथें काम चांगलें होतें पिकतें तेथें विकत नाहीं पुणें तेथें काय उणें पांच तेथें परमेश्वर पुरेना माझ्या गारीं, तेथें आले मागतेकरी पोटासाठीं केलें ढोंग। तेथें कैंचा पांडुरंगा॥ लाथ मारील तेथें पाणी काढील राहाणें ज्या घरीं, तेथें करावी लागे उस्तवारी रेडा रुसला तेल्यावरी, तेथें कोण निवाडा करी विकल्प तेथें महा पाप। पाप तेथें संताप। संताप तेथें अज्ञान अमूप। वसतसे सर्वदा॥ शांति तेथें लक्ष्मीची वस्ती संशयाचें भूत, तेथें काय करी धूप शक्ति तेथें भक्ति शब्दांचा सुकाळ, तेथें बुद्धीचा दुकाळ हरळ सुखावली, तेथें शेती भुखावली स्वतःची मोरी तेथें मुतायची काय चोरी बाल्होर्‍या दुडु आसा थीं केंस्तांव आसा भितर सवाई द्या थै देव मुंगे पानोपान, माशा घाणोघाण पत्रके गेल्ल्याक वाघान खाल्लो वाजता थै गाजता फुकट दर्शन, देवळांत दाटी हातचा बाण सोनें गहाण असल्यास वर जावयाची मध्यस्ती (भीड) कशाला साखरेवर मुंगळे तिरवणें काधया कनकबीज बहु मूर्ख मिळती, बहु तमाशे होती बोडलेल्यावर कातरणारा मऊ लागलें म्हणजे दडपणें धामधूम बलोंका राज नक्कारखानेमें तूती की आवाज पाणी जिथें कोडी, धान्य पिके खंडी पायरीचा दगड पायरींत बसविणें रेखीव वरल्या वैद्याची (दैवाची) सुटली दोरी, खालचा वैद्य काय करी? वर्‍याची माती वर्‍याक हरणाचें कुरण, त्यांत कशाचें धोरण? भले भले गेले गोते खात, झिंझुरटें म्हणे माझी काय वाट? शतं तत्र पंचोत्तरशतम् यत्र धूमस्तत्र वन्हिः। मळलेल्या वाटेवर पीक येत नाहीं वाटेचा फांटा, तीन गांवचा हेलपाटा वर लुगडं, खालीं उघडं घंट्या घस्त्र घावणी सीमा सांडणें सुईनें काडीचें खोरान सुखांडणें हिंगजिर्‍यापुढें, कोथिंबिरीचा काय वास? तरणीताठी सासूबाई, सुनेचा होतो त्रास ससेटा आयचन खर्गौगोश खाना वहा खावो, तो हात यहां धोवो अहर्बिंब चुभुळीजणें तत्रस्थित अपनष्टपती आनि बाईल नासिल्ल्याक भुरगी किती उपवणें अळसिणी एहेंतेहें किस्तक कृष्णागर कृष्णागरू बारा वाटा मोकळया होणें भटवाडयां कुंकड भरल्या गाडयास सूप जड काय भांगोरा माझें घोडें, जाऊंद्या पुढें मोठे मोठे म्हाजन करतात गुडांजन, तुकारे पोरा खंयचें गुडगुडीचें व्यसन मोहोत्साव रगाडयांत गेलें काय नि आलें काय रफाड मथुरा गये मथुरादास, गोकल गये तो गोकलदास थिरमे नवर्‍याचा चालला प्राण, नी धेडा मागतो वराण दोषादोष नाखटा कामा कुराड्‌(कित्याक) न्याय नाहीं गांवाला, चोर दंडी सावाला कोंपट कोंसरा ख गौ गोस पाटे मोडणें पाडून नेणें पाताशहागर्दी परनिंदा श्रवण न कर, हात ठेवी कानावर पाखंदुळ्या पोरांच्या घरांत लिंबाचा भारा, वांखोटयाच्या घरांत उत्साचा भारा रिकाम्या देवळावर कावळयाची वस्ती रिठावर दिवा लागणार नाहीं रीठावर दिवा लागणार नाहीं विभच्छ वेडियाच्या गांवा जावें वेडें होऊनिया यावें शहरांत मिळवावें आणि खेडेगांवांत जाऊन खावें शेळी मेंढी गटः तेथ काय लागे कुकुटः सब्बारी जालारी विकट वन्हिधूमन्याय वरल्या देवाची तुटली दोरी, खालचे देव बोंबा मारी स्वतः मागितलें तर ताक मिळेना तें निरोपानें दूध येणार आहे ! उपसामग्री दर एक गांवीं एक एक घर बांधावें नवरा रडतो तरणास, वर्‍हाडी रडतात वरणास शेजीच्या घरीं डुमडुम वाजे, कुंकवासाठीं कपाळ खाजे हत्ती गटगट, मुंगीला कटकट सियामी सियामीजूळें आपसया आवगणी झडिवारा अडमुठ अति बायका त्याचे घराचा नाश जगगोळ चतुर्दळ अभाळ फाटलें तर ठिगळ कशाचें लावणार? कोण लावील? अभाळ फाटलें तर ठिगळास काय द्यावें? उमंडणें कथलागी इग्रज इग्रेज बाभळीचा कांटा, बोरीचें साल, बाबा कशाचा पैसा आणि कशाचे लाड बिरजणें बीजन बुडत्या घरचा तरता वासा दिल्लीकर दिल्लीचा सोदा बकरी घरोघरीं, धान्याची करिते चोरी बडे बडे बह गये, गद्धा कहे कितना पानी मुसंवर मुसवर मुसव्वर निर्माया नेत्र मोडणें नेदणें खनाळ पागेस लागणें पाठ पडणें पदरास खार पडणें पदरास खार लागणें पदरास खार लावणें पदरास खार लावून घेणें पांगुळणें पुह्स कळसूत्नी आणि बायका पाताळ यंत्री राहावा सगुणरूप वतन गाडलें असणें शंकर मारतो मुठाळया, नंदी म्हणतो माझें लग्न करा हत्तीचे हत्ती मेले बुडान, गाढव इचारतात पाणी किती म्हणून चुबका ऐशीं रोमरक्षा अखटा सारा चोरांचा बाजार हातीं घेतला फडा, बसणार वेडा सोनें गहाण, मामा जामिन सहज गेलें गोठयांत तर रुपाया पडला ओटयांत गाडयाबरोबर नळयाला यात्रा आत्मानुभव आमद आळुकेपण आवग्र जातगोत अडल्याची काशी कोणी जावें तिजपाशीं अणिक अणिख अतौत अतौता अतौतीं अतौतें आज्माईश जल्पणें चाळाकुचाळा तिचे बोच्या आड काडी टेरुं किडखाद उपर्जन उपर्जना कमसेरा करकप कर्मसूत्र आसखा आहाळणी उखतें उख्त्याचा उगणें उडतघुमा अरत्र ना परत्र अवसणें उसकणें ऐतिका ऐती कुळवें कुशी कांडुळणें कुशी खाजविणें केवुलवाणा बाला देणें बाला मारणें बाला हांकणें बाल्या हांकणें दहीं वाळत घालून भांडण दुधाची तृषा (तहान) ताकानें भागत दुबळयांच्या भुरग्यांची गोमटी लांब, गिरेस्तांच्या भुरग्यांची जीभ लांब भकांद भकांध भकाद भकाध भांगोरें भीमाच्या दाढे, सात पांच वडे मानुभव मानुभाव मायामयविकार मारुतिचें शेपूट मारुतीचें शेपूट मिरास पुरणें मुखई मूर्ख फार बोलतो, आपले हातीं फसतो मध्रा मरझड मसणांत गेले तरी कावळयांचा उपद्रव महजद महजीद महारवडा महारवाडा दड पाडणें दया तेथे देव दरबारीं सर्वांशीं बरें वागणें, तर फार दिवस टिकणें नगार्‍यापुढें टिमकीचें काय जाई देशावरुन कोकणांत मीठ पाठविणें धनदौलत धर टांक कीं लाव कागदाला निपट नागवी न्हावी उठला कीं खुंट फुटला पाट नाहीं बसायला, रांगोळी कशाळा? पायांची कांटो काडूंक कुराड कित्याक? पालथा पडणें पाहुणे जावें आणि दैवीं असेल तें खावे पाहुणे जावें आणि दैवें खावें पाहुणे जावें आणि दैवें रहावें पधीकपण पांढर्‍या कावळ्याकडे जाणें पागडीवाला लकीलक्क लोकाचें लेणें लेग लुचरे, मागायला आली देग कुत्रे रावणाची हे दुर्दशा, आम्हीं खालविल्या मिशा विकरा शेतसनदी शिपाई समारंभाच्या वेळीं माहेरीं जावें, सर्वदा सासुसासरे सेवावे समुद्राचें अर्घ्य समुद्राला अंतर्त्याग ठाकठिकी उजरें अर्धेवचन फुलां विकली थै वावळयो विकच्यो न्हेयत अंतःकरण जळणें अंधळें म्हणते पाला पाला बहिरें म्हणतें शेताचा मालक आला अंधळ्यापुढें रडावें व आपले डोळे गमवावे अग्नीशिवाय धूर येत नाहीं वर सावली येणें सुगंधी केतकीला फळें नाहीं, ती अंगीं कांटे बाही सुना घर कुत्तेका राज हातास काय केंस आले? हातास येणें आदिनारायण आधीं होता मठ, त्याला बांधला तट जुजरशी जुजरसी जुजरुशी जुजरुसी झुंकार खुरटपाय असदर्थनिदर्शना असमास जमान साखळी चतुर्दल चिलारी ताकपाणी टेरकी कळ्हो अन्नावर वाढणें अबला यत्र प्रबला उपद्रष्टा उपसाहित्य आश्नाई इती उखता उतोति उतोती अरण्यपंडित एकदांचा बाआगळा बाल्या देणें बाल्या मारणें बिऱ्हाड दुःख पाहून डाग द्यावा बोलायचें बोलून थोडें कां? रानांत निजून अडचण कां? भटास दिली ओसरी, भट हातपाय पसरी फत्तर भार घालणें भुकेलें नाहीं तें जेवील काय? आणि तापलें नाहीं तें निवेल काय? मारुतीच्या बेंबींत बोट घालणें येरे माझ्या मागल्या, पाप न जाई बोंबल्या रवला मरणा दारीं आणि तोरणा दारीं थावाराथावर धांव धांव धांवलें आणि तारीकडेन पाऊं रावलें नडघेमोड नवर्‍याला मिळेना कात (कट), धेडा मागतो वरण दृष्टि घालणें निंब नेसणें निरस्तपादपे देशे एरंडोऽपि द्रुमायते पंचमा पडिंग गुंडयावर बीं पिकता? खजूरी बोर्‍या खबलणें पायलीची सामसूम, चिपटयाची धामधूम पत्तने विद्यमानेऽपि ग्रामे किं रत्न परीक्षा परदेशीं भीक बरी पळणारास एक वट शोधणारास दहा वाटा पळणारास एक वट शोधणारास बारा वाटा राव वणंगपाळ, बारा वजीरांचा काळ विकारा वेडा वाणी वेखंडाचा पसारा सख्या सासूला लागला पाय, मामेसासू रागानें जाय वणव्यांत वाळल्याबरोबर ओलेंहि जळावयाचेंच व्हावा स्वर्गांतल्या देवाची तुटली दोरी, पृथ्वीवरील देव बोंबटया मारी अजमत चांचूं टिमकी भुकेला कोंडा आणि झोंपायला धोंडा भुकेला कोंडा आणि झोंपेला धोंडा भुकेला कोंडा आणि निजायला धोंडा भुकेला कोंडा आणि निजेला धोंडा अंबिका आयाबाया जों कुष्ट बांग बापडीक दंत्त हयता अंगाचा तिळपापड होणें अंधळी महारीण दोन्हीं खळीं चुकली अंधळ्यांत काणा राजा अंधळ्या गायींत लंगडी गाय प्रधान घिंरट घिरट चंगळपट्टी चंगळवटी चंगळी चकभूल सारासार हुतुतु हुतुतु हमामा होळकर टाकी होळकरी टाकी सांगोपांग सांबाच्या पिंडीवर बसलेला विंचू साउमा साउमीं साउमें साउमेयां गुल्ल गुळीं जेथें जेथें पाय टाकण्याला देवदूत भितात, तेथे सैतानाचे दूत बेलाशक आंत घुसतात अतिरथी महारथी अतिसर्वत्र वर्जयेत्‍ अदलाबदल अधिकोत्तर खुर ट (आईवर) नाडा सोडणें चिटपाखरूं चिडाणी डिंब काकडशिंगी कानाकोपरा काहार Folder Page Word/Phrase Person Comments | अभिप्राय Comments written here will be public after appropriate moderation. Like us on Facebook to send us a private message. TOP