-
पु. १ ऐक्य ; संयोग ; भेट ; संमेलन ; मिलाफ ; एकत्र येणें ; एका ठिकाणीं मिळणें ; एकत्र होणें . उदा० नद्यांचा संगम , रस्त्यांचा संगम . पैं जीव परमात्मा संगमा । - ज्ञा ६ . ४८० . २ ( ज्यो . ) ग्रहांची युति , एकत्र येणें . ३ ( जरतार ) हलक्या जरताराचा एक प्रकार .
-
संगमः [saṅgamḥ] 1 Meeting, union; आवहति धार्यमाणः संगममचिरात् प्रियजनेन [V.4.65;] [R.12.66.9.]
-
m Meeting, junction; the confluence of rivers; the junction of roads; the consociation of persons, the concert of schemes. (In astronomy) Planetary conjunction.
-
ना. एकत्र होणे , ऐक्य , भेट , मिलाफ , मिळणे , मीलन , संयोग .
Site Search
Input language: