Dictionaries | References त तेथें Script: Devanagari Meaning Related Words तेथें A dictionary, Marathi and English | Marathi English Rate this meaning Thank you! 👍 Up to that place or time. तेथें Aryabhushan School Dictionary | Marathi English Rate this meaning Thank you! 👍 ad There. तेथवरीad Up to that place or time. Related Words पायां झाला नारु। तेथें बांधला कापरु॥ बडयाचें बडें, तेथें काय सुंठीचें कुडें जेथें जेथें धूर तेथें तेथें अग्नि असतोच प्रसंग आला तडातडी, तेथें करावी तातडी बुवा तेथें बाया, वृक्ष तेथें छाया जेथें खीर खाल्‍ली, तेथें राख खावी काय? जेथें व्याप, तेथें संताप पत्रावळ तेथें द्रोण जेथें दगड तेथें धगड अति प्रीति जेथें चालते तेथें अति अदावत वाढते अति सौदर्य तेथें बहुधा अज्ञान धान्य तेथें घुशी, निधान (घर) तेथें विवशी नगार्‍याची घाई, तेथें टिमकी तुझें काई नगार्‍याचे घाई, तेथें टिमकीची काय बढाई लवण तेथें जीवन कर्मी आचमन करावें, तेथें माषमात्र जळ घ्‍यावें ऐशीं तेथें पंचायशीं बहुतांचें जमलें मत, तेथें थोड्यांचें नाहीं चालत बायकोशीं चांगलें तर मन तेथें रमलें बाया बापड्यांचा जमाव तेथें गप्पांचा सुकाळ बाहेरगांवीं गेलों धंद्याला, तेथें दैवानें हात दिला फुलें विकलीं तेथें गोवर्‍या विकाव्या लागणें फुलें विकलीं तेथें शेण्या विकाव्या लागणें फुलें वेंचलीं तेथें गोवर्‍या विकाव्या लागणें फुलें वेंचलीं तेथें शेण्या विकाव्या लागणें बुवा तेथें बाया आणि ब्रह्म तेथें माया भय आहे, तेथें जय नाहीं राहाणें ज्या घरीं, तेथें करावी लागे उस्तवारी रेडा रुसला तेल्यावरी, तेथें कोण निवाडा करी मांजर काढून टाकलें तेथें उंट येऊन पडला माझें नांव लाड, जेथें पडेल माझें हाड, तेथें साडेतीनशें गांव उजाड माय कापी गळा, तेथें कोण रक्षी बाळा भुताच्या भयानें घेतलें रान, तेथें भेटला बडा सैतान यक्षगंधर्व थबकेल तेथें मूर्ख खुशाल धडकेल युक्ति तेथें मुक्ति येथें उभी तेथें उभी, माझें नांव चांदबीबी महा पुरें झाडें जाती। तेथें लव्हाळे राहती॥ येती सिंधुच्या लहरी। नम्र होतां जाती वरि गळापडूं काम, तेथें खर्चे पदरचा दाम दारिद्रय आलें घरा, तेथें कशाला दिवाळी द्सरा दुधाला गेली तेथें कांटे खायला राहिली जावा तेथें दावा, सवती तेथें हेवा जावें तेथें डोक्‍यावर दिवस जिवा ठाई जीव नसतो, प्रीत लागते तेथें असतो जुलूम चालतो तेथें शहाण्याचा वेडा होतो जेथें अजमत तेथें करामत जेथें अत्तराचे दिवे लागले, तेथें झालें वाटोळें जेथें आशा नाहीं, तेथें यत्‍न व्यर्थ जेथें ईश्र्वर राहे, तेथें सर्व आहे जेथें कायदे फार, तेथें दोष अनिवार जेथें क्रोधाची चढती, तेथें बुद्धीची पडती जेथें गांव तेथें महारवाडा जेथें गांव तेथें म्‍हारवाडा जेथें गुण्यागोविंदाचे काम, तेथें वस्ती करी प्रेम जेथें जमात, तेथें करामत जेथें जावें, तेथें डोईवर दिवस जेथें जावें तेथें नांगरास पाळ जेथें जावें तेथें पाऊलभर पाणी जेथें तेथें जेथें दांत आहेत तेथे चणे नाहीत व जेथे चणे आहेत तेथें दांत नाहींत जेथें दृष्टि, तेथें वृष्‍टि जेथें धनिकाचा सत्‍कार, तेथें सुजनाचा थोडा आदर जेथें नख नको, तेथें कुर्‍हाड (लावणें) कशाला जेथें नाहीं दाणा, तेथें लेंकरांचा भरणा जेथें पाऊल टाकण्याला देवदूत भितात, तेथें संचार करण्याला मूर्खाला काहीच वाटत नाहीं जेथें पाया नाहीं खोल, तेथें उंच बांधणी फोल जेथें प्रीति, तेथें भीति जेथें फार खाणें, तेथें फार दुखणें जेथें फार देती, तेथें फार इच्छिती जेथें फुलें विकलीं तेथें कां गोंवर्‍या विकायच्या जेथें फुलें वेंचली तेथें शेण्या वेंचण्याची वेळ येणें जेथें बसे जांभूळवाही, तेथें तन उठूं न पाही जेथें बाव, तेथें तान्हेल्‍यांची धांव जेथें बुद्धि, तेथें शांति जेथें भाव, तेथें देव जेथें मनुष्‍य तेथें द्रव्य, द्रव्य तेथें लक्ष्मी, लक्ष्मी तेथें परमानंद जेथें मिळत नाहीं, तेथें मागून फळ नाहीं जेथें मुडदे, तेथें गिधाडें जेथें मुत्‍सद्दीपणा हरतो, तेथें सेनापतीचें कार्य सुरू होतें जेथें यश तेथें द्रव्यास काय तोटा जेथें रत्‍नें वेंचलीं तेथें गोवर्‍या वेंचणें जेथें राजाचा शिक्‍का, तेथें नाहीं धरमधक्‍का जेथें राज्‍यकारभार, तेथें दरबार जेथें लढाई चालती, तेथें कायदे बंद होती जेथें विश्र्वास, तेथें करावा वास जेथें शब्दांचा सुकाळ, तेथें बुद्धीचा दुकाळ जेथें शब्दांचा सुकाळ, तेथें बुद्धीचा दुष्‍काळ जेथें संतोष तेथें समाधान जेथें संशय वचका, तेथें दोष पका जेथे अधिक ज्ञान तेथें धर्म कमी जेथे केरसुणी फिरे, तेथें लक्ष्मी ठरे जेथे गुण तेथें आदर जेथे जावें, तेथें नांगरास फाळ जेथे दृष्टि, तेथें सृष्‍टि जेथे फार पुंजी, तेथें फार काळजी जेथे फिरे केरसुणी, तेथें वावरे लक्ष्मी जेथे बुद्धीचे बळ, तेथें इच्छा नमून राहे जेथे मिळाल्‍या दोघी तिघी, तेथें निघे उगी दुगी जैसा भाव असे जेथे। तैसा देव वसे तेथें।। ज्याचा जो व्यापार। तेथें असावें खबरदार। ज्‍याचें मरण ज्या ठायीं, तेथें जाई आपले पायीं तेथें तेथें जेवीत असला तर येथें आंचवावयास यावें तेथें संताप, जे स्‍थळीं व्याप दया क्षमा शांति । तेथें देवाची वसति ॥ जाईल तेथें हत्ती जाईल तेथें हत्ती, नाहीं तेथें सुई अडती अति तेथें माती अति तेथें माती सरल्या दिव्यांतील वाती अति परिचय झाला तेथें अनादरानें ठाव घेतला अवघें पोटासाठीं सोंग । तेथें कैंचा पांडुरंग । धान्य तेथें घुशी, निधान तेथें विवशी धारण शक्ति, तेथें विस्मृति नऊ मण तेल शृंगाराला जळलं, आणि नाचायला गेलें तेथें पटकन्‌ उजाडल्म! न ऐके हिंदूचें, न ऐके यवनाचें, तेथें धर्मबंधन कशाचें? नख लागत नाहीं तेथें कुर्‍हाड लावणें नरक आहे तेथें स्वर्ग नाहीं धनी बसतो तेथें काम चांगलें होतें पांच तेथें परमेश्वर पिकतें तेथें विकत नाहीं पुणें तेथें काय उणें पुरेना माझ्या गारीं, तेथें आले मागतेकरी पोटासाठीं केलें ढोंग। तेथें कैंचा पांडुरंगा॥ प्रलय कालाची दुथडी, तेथें आले वर्‍हाडी विचाराची तूट, तेथें भाषणाला ऊत हरळ सुखावली, तेथें शेती भुखावली वीस गांव तेथें तीस गांव हात फिरे तेथें लक्ष्मी फिरे व तोंड फिरे तेथें अवदसा फिरे सगळा गांव भिकारी, तेथें कोण करील बरोबरी (सरोभरी)? शांति तेथें लक्ष्मीची वस्ती शक्ति तेथें भक्ति लाथ मारील तेथें पाणी काढील हात फिरे, तेथें लक्ष्मी ठरे हात फिरे, तेथें लक्ष्मी फिरे शब्दांचा सुकाळ, तेथें बुद्धीचा दुकाळ विकल्प तेथें महा पाप। पाप तेथें संताप। संताप तेथें अज्ञान अमूप। वसतसे सर्वदा॥ संशयाचें भूत, तेथें काय करी धूप स्वतःची मोरी तेथें मुतायची काय चोरी बाल्होर्‍या भितर सवाई दुडु आसा थीं केंस्तांव आसा द्या थै देव मुंगे पानोपान, माशा घाणोघाण पत्रके गेल्ल्याक वाघान खाल्लो वाजता थै गाजता फुकट दर्शन, देवळांत दाटी कनकबीज काधया बहु मूर्ख मिळती, बहु तमाशे होती बोडलेल्यावर कातरणारा रेखीव मऊ लागलें म्हणजे दडपणें तिरवणें धामधूम बलोंका राज नक्कारखानेमें तूती की आवाज पाणी जिथें कोडी, धान्य पिके खंडी पायरीचा दगड पायरींत बसविणें सोनें गहाण असल्यास वर जावयाची मध्यस्ती (भीड) कशाला हातचा बाण वरल्या वैद्याची (दैवाची) सुटली दोरी, खालचा वैद्य काय करी? वर्‍याची माती वर्‍याक साखरेवर मुंगळे हरणाचें कुरण, त्यांत कशाचें धोरण? भले भले गेले गोते खात, झिंझुरटें म्हणे माझी काय वाट? शतं तत्र पंचोत्तरशतम् यत्र धूमस्तत्र वन्हिः। मळलेल्या वाटेवर पीक येत नाहीं वाटेचा फांटा, तीन गांवचा हेलपाटा वर लुगडं, खालीं उघडं आयचन खर्गौगोश खाना वहा खावो, तो हात यहां धोवो उपवणें एहेंतेहें घंट्या घस्त्र घावणी बारा वाटा मोकळया होणें भटवाडयां कुंकड भरल्या गाडयास सूप जड काय मोठे मोठे म्हाजन करतात गुडांजन, तुकारे पोरा खंयचें गुडगुडीचें व्यसन मोहोत्साव रिकाम्या देवळावर कावळयाची वस्ती रिठावर दिवा लागणार नाहीं रीठावर दिवा लागणार नाहीं माझें घोडें, जाऊंद्या पुढें भांगोरा रगाडयांत गेलें काय नि आलें काय रफाड मथुरा गये मथुरादास, गोकल गये तो गोकलदास थिरमे चुभुळीजणें तत्रस्थित कोंपट कोंसरा ख गौ गोस किस्तक कृष्णागर कृष्णागरू अहर्बिंब अपनष्टपती आनि बाईल नासिल्ल्याक भुरगी किती अळसिणी नवर्‍याचा चालला प्राण, नी धेडा मागतो वराण न्याय नाहीं गांवाला, चोर दंडी सावाला दोषादोष नाखटा कामा कुराड्‌(कित्याक) परनिंदा श्रवण न कर, हात ठेवी कानावर पाखंदुळ्या पाटे मोडणें पाडून नेणें पाताशहागर्दी पोरांच्या घरांत लिंबाचा भारा, वांखोटयाच्या घरांत उत्साचा भारा सीमा सांडणें सुईनें काडीचें खोरान सुखांडणें हिंगजिर्‍यापुढें, कोथिंबिरीचा काय वास? तरणीताठी सासूबाई, सुनेचा होतो त्रास विभच्छ वेडियाच्या गांवा जावें वेडें होऊनिया यावें सब्बारी जालारी विकट शहरांत मिळवावें आणि खेडेगांवांत जाऊन खावें शेळी मेंढी गटः तेथ काय लागे कुकुटः वन्हिधूमन्याय वरल्या देवाची तुटली दोरी, खालचे देव बोंबा मारी ससेटा स्वतः मागितलें तर ताक मिळेना तें निरोपानें दूध येणार आहे ! उपसामग्री दर एक गांवीं एक एक घर बांधावें नवरा रडतो तरणास, वर्‍हाडी रडतात वरणास शेजीच्या घरीं डुमडुम वाजे, कुंकवासाठीं कपाळ खाजे हत्ती गटगट, मुंगीला कटकट आपसया आवगणी इग्रज इग्रेज उमंडणें कथलागी बाभळीचा कांटा, बोरीचें साल, बाबा कशाचा पैसा आणि कशाचे लाड बिरजणें बीजन बुडत्या घरचा तरता वासा बकरी घरोघरीं, धान्याची करिते चोरी बडे बडे बह गये, गद्धा कहे कितना पानी मुसंवर मुसवर मुसव्वर राहावा दिल्लीकर दिल्लीचा सोदा झडिवारा जगगोळ चतुर्दळ खनाळ अडमुठ अति बायका त्याचे घराचा नाश अभाळ फाटलें तर ठिगळ कशाचें लावणार? कोण लावील? अभाळ फाटलें तर ठिगळास काय द्यावें? नेत्र मोडणें नेदणें निर्माया पदरास खार पडणें पदरास खार लागणें पदरास खार लावणें पदरास खार लावून घेणें पांगुळणें पागेस लागणें पाठ पडणें पुह्स कळसूत्नी आणि बायका पाताळ यंत्री सियामी सियामीजूळें सगुणरूप वतन गाडलें असणें शंकर मारतो मुठाळया, नंदी म्हणतो माझें लग्न करा हत्तीचे हत्ती मेले बुडान, गाढव इचारतात पाणी किती म्हणून ऐशीं चुबका रोमरक्षा अखटा आत्मानुभव आमद आळुकेपण आवग्र आसखा आहाळणी उखतें उख्त्याचा उगणें उडतघुमा उपर्जन उपर्जना कमसेरा करकप कर्मसूत्र किडखाद उसकणें ऐतिका ऐती बाला देणें बाला मारणें बाला हांकणें बाल्या हांकणें भकांद भकांध भकाद भकाध मूर्ख फार बोलतो, आपले हातीं फसतो रावणाची हे दुर्दशा, आम्हीं खालविल्या मिशा मानुभव मानुभाव मायामयविकार मारुतिचें शेपूट मारुतीचें शेपूट मिरास पुरणें मुखई भांगोरें भीमाच्या दाढे, सात पांच वडे मध्रा मरझड मसणांत गेले तरी कावळयांचा उपद्रव महजद महजीद महारवडा महारवाडा गाडयाबरोबर नळयाला यात्रा दहीं वाळत घालून भांडण दुधाची तृषा (तहान) ताकानें भागत दुबळयांच्या भुरग्यांची गोमटी लांब, गिरेस्तांच्या भुरग्यांची जीभ लांब जातगोत दड पाडणें दया तेथे देव दरबारीं सर्वांशीं बरें वागणें, तर फार दिवस टिकणें जल्पणें चाळाकुचाळा टेरुं तिचे बोच्या आड काडी कुळवें कुशी कांडुळणें कुशी खाजविणें केवुलवाणा अडल्याची काशी कोणी जावें तिजपाशीं अणिक अणिख अतौत अतौता अतौतीं अतौतें आज्माईश अरत्र ना परत्र अवसणें नगार्‍यापुढें टिमकीचें काय जाई न्हावी उठला कीं खुंट फुटला देशावरुन कोकणांत मीठ पाठविणें धनदौलत धर टांक कीं लाव कागदाला निपट नागवी पधीकपण पांढर्‍या कावळ्याकडे जाणें पागडीवाला पाट नाहीं बसायला, रांगोळी कशाळा? पायांची कांटो काडूंक कुराड कित्याक? पालथा पडणें पाहुणे जावें आणि दैवीं असेल तें खावे पाहुणे जावें आणि दैवें खावें पाहुणे जावें आणि दैवें रहावें लकीलक्क लोकाचें लेणें लेग लुचरे, मागायला आली देग कुत्रे सारा चोरांचा बाजार सोनें गहाण, मामा जामिन हातीं घेतला फडा, बसणार वेडा विकरा समारंभाच्या वेळीं माहेरीं जावें, सर्वदा सासुसासरे सेवावे समुद्राचें अर्घ्य समुद्राला शेतसनदी शिपाई सहज गेलें गोठयांत तर रुपाया पडला ओटयांत अंतर्त्याग उजरें फुलां विकली थै वावळयो विकच्यो न्हेयत ठाकठिकी अर्धेवचन अंतःकरण जळणें अंधळें म्हणते पाला पाला बहिरें म्हणतें शेताचा मालक आला अंधळ्यापुढें रडावें व आपले डोळे गमवावे आदिनारायण आधीं होता मठ, त्याला बांधला तट खुरटपाय आश्नाई इती उखता उतोति उतोती उपद्रष्टा उपसाहित्य कळ्हो एकदांचा बाआगळा बाल्या देणें बाल्या मारणें बिऱ्हाड फत्तर बोलायचें बोलून थोडें कां? रानांत निजून अडचण कां? भटास दिली ओसरी, भट हातपाय पसरी राव वणंगपाळ, बारा वजीरांचा काळ मारुतीच्या बेंबींत बोट घालणें भार घालणें भुकेलें नाहीं तें जेवील काय? आणि तापलें नाहीं तें निवेल काय? येरे माझ्या मागल्या, पाप न जाई बोंबल्या रवला मरणा दारीं आणि तोरणा दारीं दुःख पाहून डाग द्यावा जुजरशी जुजरसी जुजरुशी जुजरुसी झुंकार थावाराथावर जमान साखळी चतुर्दल चिलारी टेरकी ताकपाणी खजूरी बोर्‍या खबलणें असदर्थनिदर्शना असमास अन्नावर वाढणें अबला यत्र प्रबला अरण्यपंडित धांव धांव धांवलें आणि तारीकडेन पाऊं रावलें नडघेमोड नवर्‍याला मिळेना कात (कट), धेडा मागतो वरण पंचमा पडिंग गुंडयावर बीं पिकता? दृष्टि घालणें निंब नेसणें निरस्तपादपे देशे एरंडोऽपि द्रुमायते पत्तने विद्यमानेऽपि ग्रामे किं रत्न परीक्षा परदेशीं भीक बरी पळणारास एक वट शोधणारास दहा वाटा पळणारास एक वट शोधणारास बारा वाटा पायलीची सामसूम, चिपटयाची धामधूम अग्नीशिवाय धूर येत नाहीं वर सावली येणें सुगंधी केतकीला फळें नाहीं, ती अंगीं कांटे बाही सुना घर कुत्तेका राज हातास काय केंस आले? हातास येणें विकारा वेडा वाणी वेखंडाचा पसारा सख्या सासूला लागला पाय, मामेसासू रागानें जाय वणव्यांत वाळल्याबरोबर ओलेंहि जळावयाचेंच व्हावा स्वर्गांतल्या देवाची तुटली दोरी, पृथ्वीवरील देव बोंबटया मारी भुकेला कोंडा आणि झोंपायला धोंडा भुकेला कोंडा आणि झोंपेला धोंडा भुकेला कोंडा आणि निजायला धोंडा भुकेला कोंडा आणि निजेला धोंडा चांचूं टिमकी अजमत अंबिका आयाबाया बांग बापडीक जों दंत्त कुष्ट हयता अंगाचा तिळपापड होणें अंधळी महारीण दोन्हीं खळीं चुकली अंधळ्यांत काणा राजा अंधळ्या गायींत लंगडी गाय प्रधान खुर ट आहाळणें इकडेतिकडे उठाठव उरणें कचकून कर न कर कर न करी कर न कर्‍या कर ना करी कर्तरि काकडशिंगी कानाकोपरा काहार किडका उसाळा ऋणाईत ऋणाईतस्वरुपी ऋणायतस्वरुपी ऋणायीतस्वरुपी एका मेणांत दोन सुर्‍या राहणें एका मेणांत दोन सुर्‍या सामावणें ओरवा औडकचौडक घिंरट घिरट चंगळपट्टी चंगळवटी चंगळी चकभूल फकीराजवळ धन नाहीं आणि धनवानाजवळ औदार्य नाहीं बेबलच्या बुरुजावरील भाषा बोला फुलास गांठ पडणें Folder Page Word/Phrase Person Comments | अभिप्राय Comments written here will be public after appropriate moderation. Like us on Facebook to send us a private message. TOP