रुंड-एक घाव आणि दोन रुंडें (तुकडे)

गांडीवर घाव घेणें   कोठें इंद्राचा ऐरावत आणि कोठें शामभटाची तट्टाणी   गोठणचं गाईल आणि घरांतली जाईल, द्याल तितका मार खाईल   आरशांत पाहणाराचे तीन प्रकारः नर, वीर आणि वानर   चूल आणि मूल   करावयास गेला एक, पुढें आलें टेक   पहिले गाना फिर खाना बाद एक दिन जाना   सूर्य शिळा, अग्नि ओवळा, आणि गंगा पारोशी म्हणतां येत नाहीं   सुपांतील हंसती आणि जात्यांतील रडती   एक नकार छत्तीस विघ्नें वारी   चोर तो चोर आणि-आणखी शिरजोर   आपले मांडी (गांडी) खालचे गेलें, मग त्यावर एक बसोत की दोन बसोत   दे लाख, घे दोन लाख, देतोस काय तर घेतोस काय   एक आग झाला तर दुसर्‍यानें पाणी व्हावें   डोळ्यांत जर एक कण राहात नाहीं, तर हिशेबांत एक पै कशी सामावेल   बावळा-बावळी मुद्रा आणि देवळीं निद्रा   तीर्थाच्या आटीं, एक भक्तीची कसोटी   एक जीव सदाशिव   एका गांडिक दोन सूळ नात   एक शेजारी, बारा वैरी   एक रूईचा चीक तर दुसरा शेराचा चीक, दोघे सारखेच   दोन जिवांचा निवाडा करणें   जिव्हा सर्वांच्या, नाहींत एक प्रकारच्या   पैची म्हातारी दोन पैंचीं-टक्क्याचीं कांकणें   बाईल गेली यात्रेला आणि लौकरच आली घराला   माधुकरी-माधुकरीचें आणिलें आणि अर्धें पोट भरिलें   सारा गांव शेती आणि कण नये हातीं   सुकुमार बिबी आणि चाबका जोगी, चाबुक तुटला पण वळ नाहीं उठला   कावळे दावो गेलो आणि उजवो गेलो सारखंच   गाय अपवित्र आणि शेपूट पवित्र   वृत्ति-वृत्तीला बांध घालणें ती बुद्धि आणि बांध राहूं देत नाहीं ती बद्धी   आपलें नकटें आणि लोकांचे चोखटें बरोबर आहे   सगळा स्वैंपाक तयार झाला आणि विसरली मिठाला   दृष्टीआड सृष्टि आणि वस्त्राआड जग (जन) नागवें   कामापुरता मामा आणि ताकापुरती आजीबाई   कुणब्‍याची बेटी आणि गव्हाची रोटी   सोनें केलें देवानें आणि सोन्याचा देव केला माणसानें   बाभळीचा कांटा, पुढें तिखट आणि मागें पोंचट   आपली हाण (हानि) आणि जगाची मरमर   आपलें नकटें आणि लोकांचें चोखटें   तिळभर करावें आणि डोंगरभर गर्जावें   कामाला नडी आणि रिकामपणाला घोडी   सगळा गांव बाबाचा, आणि कोणी नाहीं माझ्या कामाचा   पहार्‍याला संत्री आणि राज्याला (राजाला) मंत्री   कैलास कंटाळे तों गाणें, आणि कान फाटेतों लेणें   पोर आणि ढोर दुसर्‍यावर विसंबूं नये   रडतो आई आई आणि म्हणतो बाई बाई   नवर्‍याला मिळेना काट आणि धेडा मागतो वरण   दुर्गुण आणि विपत्ति, आळसापासून उत्पत्ति   धडांत ना भाकडांत, आणि शेळींत ना बोकडांत   इच्छा काय आणि झाले काय   उद्योगाचे अंतीं, (द्रव्य) भूषण आणि कीर्ति   एकूण एक   एक नाहीं (कीं) दोन नाहीं   करूं जावें एक आणि होतें भलतेंच   जुन्याला लाथा आणि नव्याच्या चरणीं माथा   जमीन पाहावी कसून, आणि मनुष्‍य पाहावें बसून   तुटलें मन आणि फुटलें मोतीं सांधत नाहीं   दुधाला साय आणि ताकाला पाणी   दिवसां भागला आणि रात्रीं निजला   बारा गांव उजाड, आणि फिरतो उनाड   भेटीला आला आणि वेठीला नेला   मुढा-मुढा माकोजी आणि नकटा टिकोजी   लाडका लेक आणि दोघांत एक   शाहण्याची एक बात, मूर्खाची सारी रात   हिंव-हिंव भरलें चंद्राला आणि ताप भरला सूर्याला