यथा हिरण्यं सुकृतं पुरस्तात्पश्चाच्च हिरण्मयस्य ।
तदेव मध्ये व्यवहार्यमाणं नानापदेशैरहमस्य तद्वत् ॥१९॥
मुकुट कुंडलें करकंकणें । न घडितां सोनें सोनेपणें ।
त्याचीं करितां नाना भूषणें । लेणेंपणें उणें नव्हेचि हेम ॥६३॥
ते न मोडतां अळंकारठसे । सोनें अविकार संचलें असे ।
तेवीं उत्पत्तिस्थितिविनाशें । माझें स्वरुप चिदंशें अविनाशी ॥६४॥
माझें स्वरुप शुद्ध परब्रह्म । तेथ नाना रुप नाना नाम ।
भासतांही जग विषम । ब्रह्मसम समसाम्यें ॥६५॥
जेवीं सूर्याचे किरण । सूर्यावेगळे नव्हती जाण ।
तेवीं जग मजशीं अभिन्न । तेंचि निरुपण हरि सांगे ॥६६॥