(दिंडी)
चक्रपाणीचा भाव पूर्ण-कारी ।
जाइ सत्वर तो असनिं सभागारीं ।
तया बैसवि भूप यथाभावें ।
करी पूजन तो काय वर्णनावें ॥१॥
विधी देवादि वैशम्य मनीं झालें ।
तया ज्ञानानें मनिश कळों आलें ।
ध्वनी झाला तो ब्रह्माण्ड फुटे ऐसा ।
श्रवुन देवांचा संघ चकित व्यासा ॥२॥
बघति सारे ते देव गणाधीपा ।
मूर्ति सुंदर ती पंचदेवरुपा ।
दिसे त्यांना ती गणपती रवी देवी ।
हरी शंभूही एकरुप व्हावी ॥३॥
सर्व देवांहुन श्रेष्ठ परब्रह्म ।
सत्य वाटे त्या प्रत्यक्ष हेंच ब्रह्म ।
नित्य पूजावें एक गणेशाला ।
घडे पूजन तें सकल देवतेला ॥४॥
धरिति कोणी हा भेदभाव खासा ।
जाति नरकासी त्वरित सत्य वासा ।
निघे आकाशीं पूर्ण उघड वाणी ।
पूजि गणपतिला साच सुघड वाणी ॥५॥
(गीति)
विधिला नारद सांगे, सिद्धी बुद्धी तुझ्या वधू असती ।
त्यांना वरण्यासाठीं, आला वर गणपती बहू प्रीती ॥६॥
तरि तूं अपुल्या दुहिता, गणपतिला दे यथाविधी म्हणतों ।
ऐकुन नारदवाणी, असलेला देवसंघ ओरडतो ॥७॥
आम्हां द्यावी कन्या, ऐकुनि दिधल्या वधूकरीं माळा ।
वर शोधण्यास आज्ञा, दिधली त्यांना म्हणून त्या वेळा ॥८॥
गेल्या सिद्धी बुद्धी, शीघ्र गती त्या समीप गणपतिच्या ।
माळा गळ्यांत घालिति, लक्ष न देतां सुरांकडे स्वतां सिद्ध ।
सिद्धिविनायक यासी, सिद्धी बुद्धीस योग्य वर सिद्ध ॥१०॥