दुनयेला तिळमात्र उपद्रव काडी नसावा । उलटा सुलटा आया जमाना आतां कधीं चक बसावा ॥ध्रु०॥
दुनयेमध्यें लोक बांडे अनर्थ मोठा करतात । शेत कापुनि त्या कुणब्याचें त्याला बिगारी धरतात ।
वड पिंपळ तोडुनि मोकळे केवढे धर्म आचरतात । घरांत कडबा असला म्हणजे महार पोर आंत शिरतात ।
हत्ती घोडे उंट बैल खुप सलिदा कसावा । मालधन्यानें उगाच आपला पाहत तमाशा बसावा ।
घ्या घर तुमचें दुनयेला तिळमात्र उपद्रव काडीमात्र नसावा । उलटा सुलटा आया जमाना आतां कधीं चक बसावा ॥
नल पिंगल दो सवत्सर हुमजुसकु दुख पैदा । दोदिन घरमे चुप बैठो हाय हुवाजी तुमकु बैदा ।
आपने दिलकी क्या खबर हये तुम कहते बैदा बैदा । सचे आदमी भुके मरते झुटा खावत हय मैदा ।
देऊन दस्ता खांद्या वरता फिरुन सोटा धरावा । देख आगाऊ चलना यारो घेऊन द्याना विसावा ।
लई शीण झाला । दुनयेला तिळमात्र० ॥२॥
खेडीं पाडीं भलताच लुटितो कुणब्याचा जीव उदासला । सुपें टोपलीं बिगार वाहतां बाहतां बिट्टा वासला ।
ज्याच्या घरावर हल्ला तो कुणबी ओझ्यानें त्रासला । चल तेरे जोरुकु चोदु देऊं धक्का पाडूं पासला ।
शरिराची अवघी अवस्था भगवंताला पुसावी । मारी सोटे घेतो झोले बैल भाडयाचा कसावा । चल पळ मोहरं ॥३॥
मागें जाणे जोशी सांगत होते राजीक होईल । रक्ताचे पूर वाहतील नवी मुद्रा उभी राहील ।
कुणी कुणाचें नोहे अति एकंकार होईल । येतील टोपीवाले अशी कांहीं दिवस झुळुक वाहील ।
झाले बाजीराव धणी आतां पृथ्वीला आनंद असावा । जुने मुत्सदी घरीं बसविले दोन दिवस घ्या विसावा ।
लई शिण झाला ॥दुन० ॥४॥
शिपाई थेसो फर्जी हो गये आपने आपने जगा मगन । लाल अखिया कहर कहर उसे रह्मा दो बोटं गगन ।
चल पाटील थोडा जलदी लाव देऊ धका पाडूं सदन । चल तेरे जोरुक चोदु खडा रहे व क्या होवे अलग ।
करो खुदाकी बंदगी यारो उचे मालसे बिकावोंमे । फंदी अनंद कहे उलटी दुनया । किदरसे शिकशिकावोंगे ।
मै चुप बैठ० ॥५॥