शुभदा दीक्षित - मूक झाले शब्द माझे स्तब्ध...

मूक झाले शब्द माझे
स्तब्धल्या संवेदना
मौन झाल्या भावनाही
सुन्न झाल्या चेतना

सूर जरि हा वेदनेचा
खोल हृदयी गोठला
जीवनाच्या भैरवीचा
षड्ज आता लागला !

तृप्त झालो...जाउ द्या मज
ढाळता का आसवे ?
या निरोपाच्या क्षणाला
हासू असो तुमच्यासवे

पैल नेते वाट मज जी
देखणी आहे किती
मजपुढे साक्षात मृत्यू...
भासतो सुंदर अती !