विष्णोर्नाम गीता - भजन २२

॥२२॥ नौम्य मृत्यु मुपेंद्र मोम् ॥
अमृत्युः कीर्तितोsसित्वं, हीनत्वा न्मृत्युना सदा ॥१९८॥
प्रोक्तस्त्वं सर्वदृक् पश्यन्, प्राणिनां यत्कृता sकृतम् ॥१९९॥
हिंसंस्त्वं दुरितं सिंहः साधूनामसि कीर्तितः ॥२००॥
संधत्ते कर्मजै र्भोगैः संधाता प्राणिना मिह ॥२०१॥
त्वमत्सि जीव रूपेण, फलानि संधिमान प्रभो ॥२०२॥
भक्तिंमे सुदृढां देहि, त्वय्यसि त्वं यतः स्थिरः ॥२०३॥
अजो मे चित्त गो भूया, ज्जन्म हीनो भवान् प्रभुः ॥२०४॥
त्वंहि दुर्मर्षणः सौढु, मशक्यो sसुर दानवैः ॥२०५॥
भवानेव सदा शास्ता, जनानां निगमा दिभिः ॥२०६॥
वेदांतेषु यतः ख्यातो, विश्रुतात्मा sसि कीर्तितः ॥२०७॥
पापात्मनां सुरारिणां, निहंता sसि सुरारिहा ॥२०८॥
तमुंपेद्रं सुरारिघ्रं, वंदे गज नखैः सदा ॥२२॥२०८॥