विठाचे अभंग - विठा नामायाचा आला पंढरपुर...

विठा नामायाचा आला पंढरपुरा । भेटला सोयरा विटेवरी ॥१॥
सुखदु:ख अवघें सांगितलें श्रीहरी । धरणें तुझे द्वारीं घेईन देवा ॥२॥
नामयासारिखा आणिक कोणी आहे । सृष्टिमाजी पाहें विचारुनी ॥३॥
नामा माझा सखा जिवाचा तो जीव । त्याचा आहे भाव माझे ठायीं ॥४॥
मजवांचूनि नामा दुजें नेणे कांहीं । मी त्याचे ह्रदयी सदा असें ॥५॥
नामयानें नाम जोडिलें निधान । ठेविलें सर्व धन तुझ्या पायीं ॥६॥
समर्थासी कांहीं बोलूं नये आतां । ठेवणें कृपानाथा देईं वेगीं ॥७॥
चहूं युगीं नामा सांगातेचि आहे । वेगळा कांहीं नोहे क्षणभरी ॥८॥
माझिया बापाची तुजजवळ ठेवी । विठा म्हणे द्यावी केशीराजा ॥९॥