वेदांत काव्यलहरी - आई

माता ही भक्तीची, ज्ञानाची ओतली जणू मूस ॥
वैराग्याची पुतळी, विधि निर्मी वाटते मनीं खास ॥१॥
भक्ती ज्ञान शिकाया, वैराग्याचे तसे धडे घ्याया ॥
ग्रंथ कशास, गुरू वा अन्य, गुरू एक मायची राया ॥२॥
भक्तीप्रेमसुखाचा करिते वर्षाब जी शिशूवरती ॥
त्याच्या सुखदु:खाचें ज्ञान जिला पूर्ण, एक आई ती ॥३॥
बालक सुखी असावा, म्हणुनी सर्वस्व जी करी त्याग ॥
ती आई; प्रेम तिचे ज्यावरती बाळ तें महाभाग ॥४॥