पूर्वभागः - अध्यायः ९९

ऋषयः ऊचुः ॥
संभवः सूचितो देव्यास्त्वया सूत महामते ॥
सविस्तरं वदस्वाद्य सतीत्वे च यथातथम् ॥१॥

मेनाजत्वं महादेव्या दक्षयज्ञविमर्दनम् ॥
विष्णुना च कथं दत्ता देवदेवाय शंभवे ॥२॥

कल्याणं वा कथं तस्य वक्तुमर्हसि सांप्रतम् ॥
तेषां तद्वचनं श्रुत्वा सूतः पौराणिकोत्तमः ॥३॥

संभवं च महादेव्याः प्राह तेषां महात्मनाम् ॥
सूत उवाच ॥
ब्रह्मणा कथितं पूर्व दंडिने तत्सुविस्तरम् ॥४॥

युष्माभिर्वै कुमाराय तेन व्यासाय धीमते ॥
तस्मादहमुपश्रुत्य प्रवदामि सुविस्तरम् ॥५॥

वचनाद्वो महाभागाः प्रणम्योमां तथा भवम् ॥
सा भगाख्या जगद्धात्री लिंगमूर्तेस्त्रिवेदिका ॥६॥

लिंगस्तु भगवान्द्वाभ्यां जगत्सृष्टिर्द्विजोत्तमाः ॥
लिंगमूर्तिः शिवो ज्योतिस्तमसश्चोपरि स्थितः ॥७॥

लिंगवेदिसमायोगादर्धनारीश्वरोभवत् ॥
ब्रह्माणं विदधे देवमग्रे पुत्रं चतुर्मुखम् ॥८॥

प्राहिणोति स्म तस्यैव ज्ञानं ज्ञानमयो हरः ॥
विश्वाधिकोसौ भगवानर्धनारीश्वरो विभुः ॥९॥

हिरण्यगर्भं तं देवो जायमानमपश्यत ॥
सोपि रुद्रं महादेवं ब्रह्मापश्यत शंकरम् ॥१०॥

तं दृष्ट्वा संस्थितं देवमर्धनारीश्वरं प्रभुम् ॥
तुष्टाव वाग्भिरिष्टाभिर्वरदं वारिजोद्भवः ॥११॥

विभजस्वेति विश्वेशं विश्वात्मानमजो विभुः ॥
ससर्जदेवीं वामांगात्पत्नीं चैवात्मनः समाम् ॥१२॥

श्रद्धा ह्यस्य शुभा पत्नी ततः पुंसः सुरातनी ॥
सैवाज्ञया विभोर्देवी दक्षपुत्री बभूव ह ॥१३॥

सतीसंज्ञा तदा सा वै रुद्रमेवाश्रिता पतिम् ॥
दक्षं विनिंद्य कालेन देवी मैना ह्यभूत्पुनः ॥१४॥

नारदस्यैव दक्षोपि शापादेवं विनिंद्यच ॥
अवज्ञादुर्मदो दक्षो देवदेवमुमापतिम् ॥१५॥

अनादृत्य कृतिं ज्ञात्वा सती दक्षेण तत्क्षणात् ॥
भस्मीकृत्वात्मनो देहं योगमार्गेणसा पुनः ॥१६॥

बभूव पार्वती देवी तपसा च गिरेः प्रभोः ॥
ज्ञात्वैतद्भगवान् भर्गो ददाह रुषितः प्रभुः ॥१७॥

दक्षस्य विपुलं यज्ञंध्यावनेर्वचनादपि ॥
च्यवनस्य सुतो धीमान् दधीच इति विश्रुतः ॥१८॥

विजित्य विष्णुं समरे प्रसादात्त त्र्यंबकस्य च ॥
विष्णुना लोकपालंश्च शशाप च मुनीश्वरः ॥१९॥

रुद्रस्य क्रोधजेनैव वह्निना हविषा सुराः ॥
विनाशोवै क्षणादेव मायया शंकरस्य वै ॥२०॥

इति श्रीलिंगमहापुराणे पूर्वभागे देवीसंभवो नाम नवनवतितमोऽध्यायः ॥९९॥