पृष्टव्यो दैवविदा विश्रब्धम् उपह्वरे नराधिपतिः ।
रिपुनिधनप्रणिधानं प्रति भवतः किं मनः कुरुते ॥
ब्रूयात् स चेन् मम मनः प्रोत्सहते हर्षयेत् ततश् चैवम् ।
चित्तानुकूलता सिद्धिलक्षणं तत्र च श्लोकाः ॥
शुभाशुभानि सर्वाणि निमित्तानि स्युर् एकतः ।
एकतश् च मनश्शुद्धिस् तद् धि शुद्धं जयावहम् ॥
कियच् चिरं न लभ्येत निमित्तं गमनानुगम् ।
न त्व् एव तु मनो ऽनर्थं चिरेणाप्य् अनुमन्यते ॥
निमित्तानुचरं सूक्ष्मं देहेन्द्रियमहत्तरम् ।
तेजो ह्य् एतच् छरीरस्थं त्रिकालफलदं नृणाम् ॥
प्रीयते न मनो ऽनर्थैर् नासिद्धाव् अभिनन्दति ।
तस्मात् सर्वात्मना यातुर् अनुमेयं सदा मनः ॥