अथ प्रवक्ष्ये शत्रूणां स्तम्भिनी बगलामुखी ।
बगलामुखीमन्त्रः
प्रणवो गगनं पृथ्वीशान्तिबिन्दुयुतं बग ॥१॥
लामुखाक्षो गदीसर्वं दुष्टानां वाहलीन्दुयुक् ।
मुखंपदं स्तम्भयान्ते जिहवाम कीलय वर्णकाः ॥२॥
बुद्धिं विनाशायान्ते तु बीजं तारोऽग्निसुन्दरी ।
षट् त्रिंशदक्षरो मन्त्रो नारदो मुनिरस्य तु ॥३॥
छन्दोऽपिबृहती ज्ञेयं देवताबगलामुखी ।
नेत्राक्षसायकनवपञ्चकाष्ठाभिरङ्गकम् ॥४॥
ध्यानजपदिविधानम्
सौवर्णासनसंस्थिता त्रिनयनां पीतांशुकोल्लासिनीं
हेमाभाङरुचिं शशाङ्कमुकुटां सच्चम्पकस्रग्युताम् ।
हस्तैर्मुद्गरपाश वज्ररसनाः सम्बिभ्रतीं भूषणै
र्व्याप्ताङ्गी बगलामुखीं त्रिजगतां संस्तम्भिनीं चिन्तयेत् ॥५॥
एवं ध्यात्वा जपेल्लक्षमयुतं चम्पकोद्भवैः ॥६॥
चन्दनागुरुचन्द्राद्यैः पूजार्थं यन्त्रमालिखेत् ।
त्रिकोणषड्दलाष्टास्रषोडशारधरापुरम् ॥७॥
मध्ये सम्पूजयेद् देवीं कोणे सत्त्वादिकान्गुणान् ।
षट्कोणेषु षड्ङ्गानि मातृर्भैरवसंयुता ॥८॥
सम्पूज्याऽष्टदले पदमे षोडशारे यजोदिमाः ।
अष्टषोडशपीठदेवताकथनम्
मङ्गलास्तम्भिनी चैव जृम्भिणीमोहिनी तथा ॥९॥
वश्याचलाबलाका च भूधराकल्मषाभिधा ।
धात्री च कलनाकलकर्षिनीभ्रामिकाऽपि च ॥१०॥
मन्द्गमना च भोगस्था भाविका षोडशी स्मृता ।
भूगृहस्य चतुर्दिक्षु पूर्वादिषु यजेत् क्रमात् ॥११॥
गणेशं बटुकं चापि योगिनीं क्षेत्रपालकम् ।
इन्द्रादींश्च ततो बाह्ये निजायुधसमान्वितान् ॥१२॥
इत्थं सिद्धमनुर्मन्त्री स्तम्भयेद् देवतादिकान् ।
पीतवस्त्रस्तदासीनः पीतमाल्यानुलेपनः ॥१३॥
पीतपुष्पैर्यजेद् देवीं हरिद्रोत्थस्रजा जपन् ।
पीतां ध्यायन् भगवतीं प्रयोगेष्वयुतं जपेत् ॥१४॥
अस्य मन्त्रस्य नानाविधानेन नानासिद्धयः
त्रिमध्वक्ततिलैर्होमो नृणां वश्यकरो मतः ।
मधुरत्रितयाक्तैः स्यादाकर्षो लवर्णैर्धुवम् ॥१५॥
तैलाभ्यक्तैर्निम्बपत्रैर्होमो विद्वेषकारकः ।
ताललोणहरिद्राभिर्द्विषा संस्तम्भनं भवेत् ॥१६॥
अङ्गारधूमं राजीश्च माहिषं गुग्गुलुं निशि ।
शमशानापावके हुत्वा नाशयेदचिरादरीन् ॥१७॥
गुरुतो गृध्रकाकानां कटुतैलं बिभीतकम् ।
गृहधूमं चितावहनौ हुत्वा प्रोच्चाटयेद् रिपून ॥१८॥
दूर्वागुडूचीलाजान् यो मधुरत्रितयान्वितान् ।
जुहोति सोखिलान् रोगाञ्छमयेद् दर्शनादपि ॥१९॥
पर्वताग्रे महारण्ये नदीसङे शिवालये ।
ब्रह्मचर्यव्रतो लक्षं जपेदखिलासिद्धये ॥२०॥
एकवर्णगवीदुग्ध शर्करामधुसंयुतम् ।
त्रिशतं मन्त्रितं पीतं हन्याद्विषपराभवम् ॥२१॥
श्वेतापालाशकाष्ठेन रचिते रम्यपादुके ।
अलक्तरञ्जिते लक्षं मन्त्रयेन्मनुनाऽमुना ॥२२॥
तदारुढः पुमान् गच्छेत् क्षणेन शतयोजनम ।
पारदं पुमान् गच्छेत् क्षणेन शतयोजनम् ।
पारदं च शिलां तालपिष्टं मधुसमन्वितम् ॥२३॥
मनुनां मन्त्रयेल्लक्षं लिपेत्तेनाखिलान् तनुम् ।
अदृश्यः स्यान्नृणामेष आश्चर्यं दृश्यतामिदम् ॥२४॥
यन्त्रादिसाधनप्रकारः
षट्कोणे विलिखेद् बीजं साध्यनामान्वितं मनोः ।
हरितालनिशाचूर्णैरुन्मत्तरससंयुतैः ॥२५॥
शेषाक्षरैः समावीतं धरागेहविराजितम् ।
तद्यन्त्रं स्थापितप्राणं पीतसूत्रेण वेष्टयेत् ॥२६॥
भ्राम्यत् कुलालचक्रस्थां गृहीत्वा मृत्तिकां तया ।
रचयेद् वृषभं रम्यं यन्त्रं तन्मध्यतः क्षिपेत् ॥२७॥
हरितालेन संलिप्य वृषं प्रत्यहमर्चयेत् ।
स्तम्भयेद्विद्विषां वाचं गतिं कार्यपरम्पराम् ॥२८॥
आदाय वामहस्तेन प्रेतभूमिस्थखर्परम् ।
अङ्गारेण चितास्थेन तत्र यन्त्रं समालिखेत् ॥२९॥
मन्त्रितं निहितं भूमौ रिपूणां स्तम्भयेद् गतिम् ।
प्रेतवस्त्रे लिखेद्यन्त्रमङ्गारेणैव तत्पुनः ॥३०॥
मण्डूकवदने न्यस्तेत् पीतवस्त्रेण वेष्टितम् ।
पूजितं पीतपुष्पैस्तद् वाचं संस्तम्भयेद् द्विषाम् ॥३१॥
यद्भूमौ भविता दिव्यं तत्र यन्त्रं समालिखेत् ।
मार्जितं तद्वृषापत्रैर्दिव्यस्तम्भनकृद् भवेत् ॥३२॥
इन्द्रवारुणिकामूलं सप्तशो मनुमन्त्रितम् ।
क्षिप्तं जले दिव्यकृतां जलस्तम्भनकारकम् ॥३३॥
किम्भूरिण साधकेनः मन्त्रः सम्यगुपासितः ।
शत्रूणां गतिबुद्धयादेः स्तम्भनो नात्रसंशयः ॥३४॥
स्वप्नवाराहीजनवशकरणो मन्त्रः
उच्यते स्वप्नवाराही जनतावशकारिणी ।
वेदादिबीजं माया च हृद् दीर्घौ जलपावकौ ॥३५॥
खं सदृक्सद्ययुग्मेधारे स्वप्नं सर्गिणौ च ठौ ।
कृशानुवल्लभां तोयं मन्त्रः पञ्चदशाक्षरः ॥३६॥
ईश्वरो जगती स्वप्नवाराही मुनिपूर्वकाः ।
तारो बीजं च हृल्लेखाशक्तिष्ठौ कीलकं मतम् ॥३७॥
द्विपञ्चनेत्रहस्ताक्षियुग्मार्णैरङुकं मनोः ।
पादलिङ्गकटी कण्ठगण्डाक्षिश्रुतिनासिके ।
विन्यस्य मन्त्रजान् वर्णांशिन्तयेत् परदेवताम् ॥३८॥
ध्यानजपीठदेवतादिपूजाकथनम्
मेघश्यामरुचिं मनोहरकुचां नेत्रत्रयोद्भासितां
कोलास्या शशिशेखरामचलयादंष्ट्रातले शोभिनीम् ।
बिभ्राणां स्वकराम्बुजैरसिलतां चर्मापि पाशं सृणिं
वाराहीमनुचिन्तद्धयवरारुढां शुभालंकृतिम् ॥३९॥
लक्षं जपेद् दशांशेन नीलपद्मस्तिलैः शुभैः ।
जुहुयात् पूर्वसम्प्रोक्ते पीठे सम्पूजयदिमाम् ॥४०॥
त्रिकोणे तां समाराध्य षट्कोणेष्वङ्गदेवताः ।
षोडशारे यजेच्छक्तीर्वक्ष्यमाणास्तु षोडश ॥४१॥
उच्चाटनी तदीशी च शोषणी शोषणीश्वरी ।
मारणी मारणीशी च भीषणी भीषणीश्वरी ॥४२॥
त्रासनी त्रासनीशी च कल्पनी कम्पनीश्वरी ।
आज्ञाविवर्तिनीपश्चादाज्ञाविवर्तिनीश्वरी ॥४३॥
वस्तुजातेश्वरी चाथ सर्वसम्पादनीश्वरी ।
एताः पूज्याश्चतुर्थ्यन्ताः प्रणवाद्या नमोन्विताः ॥४४॥
यन्त्रदिप्रयोगसाधनकथनम्
यजेदष्टदले पद्मे मातृभैरवसंयुताः ।
लोकपालान्दशदले द्वितीये हेतिसंयुतान् ॥४५॥
एवं सिद्धं मनुं मन्त्री काम्यकर्मणि योजयेत् ।
तर्पयेन्नारिकेलोत्थैर्जलैस्तीर्थोद्भवैरपि ॥४६॥
मानयेत्तरुणीवर्गान् सर्वकामार्थसिद्धये ।
कृष्णपक्षेष्टमीघस्रे भूताहे वा कृतव्रतः ॥४७॥
चतुष्पथान्नदीकूलद्वयात् कौलालवेश्मनः ।
मृदमानीय धत्तूररससंयुक्तया तया ॥४८॥
रचयेत्पुत्तलीं रम्यां साध्यासुस्थापनान्विताम् ।
ततः प्रेताम्बरे यन्त्रं नृकाकाजासृजा लिखेत् ॥४९॥
चिताङ्गरयुजायोनिं षट्कोणं भूपुरान्वितम् ।
तदन्तमन्त्रमालिख्य वेष्टयेन्मनुनामुना ॥५०॥
साध्यमुच्चाटयुगं शोषयद्वितयं ततः ।
मारयद्वितयं चाथ भीषयद्वितयं ततः ॥५१॥
नाशद्वितयं पश्चाच्छिरःकम्पय युग्मकम् ।
ममाज्ञावर्तिनं पश्चात् कुरु सर्वाभिमार्णकाः ॥५२॥
तवस्तुजांत शब्दान्ते सम्पादययुगं ततः ।
सर्वं कुरु युगं स्वाहा मुनिसप्ताक्षरो मनुः ॥५३॥
अनेन वेष्टितं यन्त्रं कृतं देवीप्रतिष्ठितम् ।
पुत्तल्या हृदि विन्यस्य यजेत्तामुक्तमार्गतः ॥५४॥
तदग्रे प्रजपेन् मन्त्रं रात्रावेकान्तमाश्रितः ।
सहस्रं साष्टकं भूयः पूजयेत्तां समाहितः ॥५५॥
एवं कृते नरा नार्यो राजानो राजवल्लभाः ।
सिंहागजामृगाः क्रूरा भवेयुर्वशगा ध्रुवम् ॥५६॥
चित्ते ध्यात्वा निजं कार्यं शयीत विजने व्रती ।
यथा भावि तथा देवी स्वप्ने वदति मन्त्रिणे ॥५७॥
सिद्धिप्रदमहायन्त्रकथनम्
अथैतस्या महायन्त्रं प्रवक्ष्ये सिद्धिदं नृणाम् ।
कृत्वा त्रिकोणं षट्कोणं षोडशारं वसुच्छदम् ॥५८॥
दशारद्वितयं पञ्चदशास्त्रं भूपुरद्वयम् ।
त्रिकोणे कामबीजस्थं वाग्भं विलिखेत् पुनः ॥५९॥
षट्सु कोणेषु वाग्बीजं पाशं मायां सृणिश्रियम् ।
दीर्घं च कवचं पश्चाद्विलिखेत् षोडशच्छदे ॥६०॥
शक्तिः षोडशपूर्वोक्ता ब्रह्मयाद्या अष्टपत्रके ।
भैरवैः संयुतान्न्यस्येद् दशारे दिक्पतीन्क्रमात् ॥६१॥
दिक्पालानां बीजानि
स्वस्वबीजादिकान् बीजसमूहः कथ्यतेऽधुना ।
मांसं रक्तं विषं मेरुर्जलं वायुर्भृगुर्वियत् ॥६२॥
एतानि शशियुक्तानि पाशो मायान्तिमा मता ।
वज्राद्यान्विलिखेत् सम्यक्पंक्तिपत्रे द्वितीयके ॥६३॥
तिथिपत्रे मूलवर्णान्गायत्र्यर्णैः प्रवेष्टयेत् ।
वाय्वग्नी विलिखेद् भूमिं मन्दिरद्वितयास्रिषु ॥६४॥
भूर्जादौ यन्त्रमालिख्य जपं सम्पातसाधितम् ।
बाहवादौ विधृतं दद्यान्नृणां कीर्तिं धनं सुखम् ॥६५॥
बहुना किमिहोक्तेन वाराहीष्टं प्रयच्छति ।
वार्तालीमन्त्रः
वाग्बीजपुटिताभूमिर्नमोन्ते भगवत्यथ ॥६६॥
वार्तालिवारा गगनं सदृग्वाराहिवा पदम् ।
राहमुखि ततो बीजत्रयं पूर्विदितं वदेत् ॥६७॥
अन्धेअन्धिनि हृदयं रुन्धेरुन्धिनि हृत्तथा ।
जन्भेजन्भिनी हृत् पश्चान्मोहेमोहिनि हृत् पुनः ॥६८॥
स्तम्भेस्तम्भिनि हार्दान्ते पुनर्बीजत्रयं वदेत् ।
सर्वदुष्टप्रदुष्टानां सर्वेषां सर्ववाक्पदम् ॥६९॥
चित्तचक्षुर्मुखगतिजिहवास्तम्भं कुरुद्वयम् ।
शीघ्रं वश्यं कुरुद्वन्द्वं त्रिबीजीठचतुष्टयम् ॥७०॥
सर्गाढ्यं वर्मफट् स्वाहा वेदरुद्राक्षरो मनुः ।
प्रणवादिर्मुनिश्छन्दः शिवोऽतिजगती तथा ॥७१॥
वार्तालीदेवता प्रोक्ता वार्तालीहृदयं स्मृतम् ।
वाराहीति शिरः प्रोक्तं शिखावाराहमुख्यपि ॥७२॥
अन्धेअन्धिनि वर्मोक्त रुन्धेरुन्धिनि नेत्रकम् ।
जम्भेजम्भिनि चास्त्रं स्यात्ततो ध्यायेत्तु देवताम् ॥७३॥
ध्यानजपपीठदेवतापूजादिकथनम्
रक्ताम्भोरुहकर्णिकोपरिगते शावासने संस्थितां
मुण्डस्रक्परिराजमानहृदयां नीलाश्मसद्रोचिषम् ।
हस्ताब्जैर्मुसलं हलाभयवरान्सम्बिभ्रतीं सत्कुचां
वार्तालीमरुणाम्बरां त्रिनयनां वन्दे वराहाननाम् ॥७४॥
तत्सप्तदशसाहस्रं प्रजपेत्तद्दशांशतः ।
तिलैर्बन्धूककुसुमैर्जुहुयान्मधुरान्वितैः ॥७५॥
पूजायन्त्रमथो वक्ष्ये जपादिनवशक्तिकम् ।
स्वर्णे रुप्ये तथा ताम्रे भूर्जपत्रेऽथ दारुणि ॥७६॥
लिखेद् गोरोचनारात्रिचन्दनागुरुकुंकुमैः ।
योनिपञ्चास्रषट्कोणाष्टपत्रशतपत्रकम् ॥७७॥
सहस्रदलभूबिम्बसंवीतद्वारसंयुतम् ।
कैलासाचलमध्यस्थं पीठेमेतद्विचिन्तयेत् ॥७८॥
तत्रावाह्य यजेद् देवीमुपचारैर्मनोहरैः ।
त्रिकोणमध्ये देवेशीं यदन्यादिषु चाङ्गकम् ॥७९॥
वार्ताली चापि वाराही पूज्या वाराह मुख्यपि ।
त्रिकोणेष्वथं पञ्चास्रेष्वन्धिनी रुन्धिनी तथा ॥८०॥
जम्भिनीमोहिनी चापि स्तम्भिनीज्या तु पञ्चमी ।
षट्कोणेषु पुनः पूज्या डाकिनी राकिनी तथा ॥८१॥
लाकिनी काकिनी चापि शाकिनी हाकिनी पुनः ।
षट्कोणपार्श्वयोः पूज्यं स्तम्भिनीक्रोधिनीदृयम् ॥८२॥
मुसलेष्टवरौ त्वाद्या कपालहलभृत्परा ।
षट्कोणाग्रे यजेच्चण्डोच्चण्डं तस्याः सुतोत्तमम् ॥८३॥
शूलं नागं च डमरुं कपालं दधतं करैः ।
इन्द्रनीलनिभं नग्नं जटाभारविराजितम् ॥८४॥
अष्टपत्रेषु वार्तालीमुखं देव्यष्टकं यजेत् ।
शतपत्रेषु सम्पूज्या रुद्रार्का वसवोऽश्विनौ ॥८५॥
त्रिरेकैकोन्त्यपत्रे तु जम्भिनीस्तम्भिनीयुता ।
शतकोणाग्रतः पूज्यः सिंहोमहिषसंयुतः ॥८६॥
वाराहीमन्त्रकथनम्
सहस्रपत्रे वाराहीं पूजयेत्तु सहस्रशः ।
अंकुशो ङ्गेन्त वाराही नमोन्तस्तन्मनुः स्मृतः ॥८७॥
भूपुरद्वारदेशे तु बटुकं क्षेत्रपालकम् ।
योगिनीं गणनाथं च तत्तन्मन्त्रैः प्रपूजयेत् ॥८८॥
फान्तः सबिन्दुर्बटुको ङ्गेन्तो हृत् सप्तवर्णकः ।
मेरुः शशियुतः क्षेत्रपालाय नमसान्वितः ॥८९॥
योगिनीगणेशादीनां मन्त्राः
अष्टार्णः शेषयुग्वायुः सचन्द्रो योगिनीपदम् ।
भ्यो नमोन्तः सप्तवर्णः खान्तश्चन्द्रान्वितो गण ॥९०॥
पतयेहृच्चाष्टवर्णाः प्रोक्तास्ते मनवः क्रमात् ।
दिक्पालानायुधर्युक्तान्दिक्षु सम्पूजयेत्ततः ॥९१॥
पूजान्ते बटुकादिभ्यो बलिमन्त्रैर्बलिं हरेत् ।
बलिदानोचिता मन्त्राः कीर्त्यन्तेऽखिलसिद्धिदाः ॥९२॥
बटुकस्य बलिमन्त्रः
एह्येहीतिपदं प्रोच्य देवी पुत्रेति कीर्तयेत् ।
बटुकान्ते नाथकपिलजटाभारभासुरः ॥९३॥
त्रिनेत्रज्वालाशब्दान्ते मुखसर्वजलं सदृक् ।
घ्नान्नाशययुगं सर्वोपचारसहितं बलिम् ॥९४॥
गृहणयुग्मं वहिनपत्नीशरपञ्चाक्षरो मनुः ।
बटुकस्य बलिं दद्यादनेन श्रद्धयान्वितः ॥९५॥
क्षेत्रपालबलिमन्त्रकथनम्
मेरुः षड्दीर्घयुग्वर्मस्थानक्षेत्रपदं वदेत् ।
पालेशसर्वकामं च पूरयानलवल्लभा ॥९६॥
त्रयोविंशतिवर्णाढ्यः क्षेत्रपालमनुर्मतः ।
योगिनीनामथो मन्त्रः पद्यरुपः प्रपठ्यते ॥९७॥
योगिनीगणेशादीनां बलिमन्त्रकथनम्
ऊर्ध्वब्रह्माण्डतो वा दिविगगनतले भूतले निष्कले वा
पाताले वातले वा सलिलपवनयोर्यत्र कुत्र स्थिता वा ।
क्षेत्रे पीठोपपीठादिषु च कृतपदाधूपदीपादिकेन
प्रीता देव्याः सदानः शुभबलिविधिना पान्तु वीरेन्द्रवन्द्याः ॥९८॥
यां योगिनीभ्यः स्वाहान्तो भूमिनन्दाक्षरो मनुः ।
योगिनीनां बलिं दद्यादनेन विधिपूर्वकम् ॥९९॥
दीर्घत्रयेन्दुयुक्सेन्दुः शार्ङ्गीगणपतार्णकाः ।
मारुतो भगवांस्तोयं रवरान्ते दसर्व च ॥१००॥
जनं मे वशमानान्ते यः सर्वो लोहितो हली ।
दीर्घो रसहितं प्रान्ते बलिं गृहणयुगं शिरः ॥१०१॥
गणेशबलिमन्त्रोऽयं गगनश्रुतिवर्णवान् ।
एवं तेभ्यो बलिं दत्त्वा स्वस्वमुद्रां प्रदर्शयेत् ॥१०२॥
तत्तद्देवतानां मुद्राकथनम्
अंगुष्ठ तर्जनीयुक्तं दर्शयेद् बटुके बलौ ।
अंगुष्ठानामिके वामे क्षेत्रपालबलौ मता ॥१०३॥
किंचिद्वक्रीकृता मध्या गणनाथबलौ स्मृता ।
अनामामध्यमाङ्गगुष्ठा योगिनीनां बलौ पुनः ॥१०४॥
एवं सम्पूज्य संस्तुत्य नत्वात्मन्युपसंहरेत् ।
सिद्धमन्त्रः प्रकुर्वीत प्रयोगाञ्छिवभाषितान् ॥१०५॥
एषां मन्त्राणां साधनप्रकारः
हरिद्रया चन्दनेन लाक्षया गुरुणापि च ।
पुरेण विविधैर्मांसैर्जुहुयादिष्टसिद्धये ॥१०६॥
हरिद्रामालया कुर्याज्जपं स्तम्भनकर्मणि ।
स्फाटिकैः पद्मबीजैश्च रुद्राक्षैः शुभकर्मणि ॥१०७॥
स्वर्णादिपात्रैः सुरया बन्धूककुसुमैस्तिलैः ।
वाराहीं तर्पयेत् सम्यक् कामसम्पूर्तये नरः ॥१०८॥
चतुःशतं तु तापिच्छैर्जुहुयात्स्तम्भनेच्छया ।
लाजचूर्णतिलैः कुर्यात् खरमेषासृजान्वितैः ॥१०९॥
पिण्डं मनोहरं तं तु पूजयेत्तर्पयेदपि ।
सपत्नसदनं साङ्गमेतस्मै विनिवेदयेत् ॥११०॥
कुण्डे पिण्डं निधायामुं जुहुयात्तत्र चायुतम् ।
एकविंशतिरात्रीषु लाजैरक्तसमन्वितैः ॥१११॥
एवं कृते वैरिवृन्दं भक्ष्यते योगिनीगणैः ।
शकटाभिधं महादेव्या यन्त्रम्
अथ यन्त्रं महादेव्याः प्रोच्यते शकटाभिधम् ॥११२॥
विलिख्य तारे साध्याख्यं भूबीजेन प्रवेष्टयेत् ।
उकारेण च संवेष्टय भूपुरं परितो लिखेत् ॥११३॥
अष्टवज्रान्वितं वज्रप्रान्तें प्रणवमालिखेत् ।
वज्रमध्ये साध्यनामं लिखेत्कर्मसमन्वितम् ॥११४॥
धराबीजेन संवेष्टय भूपुरं मूलविद्याया ।
बहिरंकुशसंवीतं झिण्टीशेन प्रवेष्टयेत् ॥११५॥
एतद्यन्त्रं समालिख्य नूत्ने कौलालखर्परे ।
कृष्णपुष्पैः समभ्यर्च्य निःक्षिपेत् वैरिवेश्मनि ॥११६॥
रिपुमुच्चाट्येच्छ्रीघ्रं स्थितं वर्षशतान्यपि ।
वादित्रे यन्त्रमालिख्य वादयेत् समरान्तरे ॥११७॥
श्रुत्वा तद्रवसंत्रस्ताः पलायन्ते विरोधिनः ।
शत्रुवाक्स्तम्भनविधानम्
पाषाणे लिखितं रात्र्या पीतपुष्पेषु निःक्षिपेत् ॥११८॥
सम्पूजितमधोवक्त्रं संस्तम्भयेद् द्विषाम् ।
तापकार्यग्निनिःक्षिप्तं जले दोषप्रदं भवेत् ॥११९॥
साध्यर्क्षतरुगर्भस्थं शत्रूणां दुःखदायकम् ।
किंबहूक्तेन सर्वेष्टं साधयेत्साधितं नृणाम् ॥१२०॥
॥ इति श्रीमन्महीधरविरचिते मन्त्रमहोदधौ बगलादिमन्त्रकथनं नाम दशमस्तरङ्गः ॥१०॥
॥ इति श्रीमन्महीधरविरचितायां मन्त्रमहोदधिव्याख्यायां नौकायां बगलादिमन्त्रकथनं नाम दशमस्तरङ्गः ॥१०॥