आनंदमूर्तिच्या मनिं आंस । व्हावा मायलेकांचा वास ।
ब्रम्हनाळच्या वैभवास । वाढवावे ॥१॥
साधुसत्पुरुषांचा सहवास । भल्या योगियाचा निवास ।
ब्रम्हनाळीं करावा वास । माता आणि पुत्राने ॥२॥
आनंदमूर्तिचा हा भाव ।सत्पुरुषाचा प्रभाव ।
परी माता म्हणे एक ठाव । आमुचा सिद्धराज ॥३॥
आमुचे कुळीचा स्वामी । कैलासराणा शिवचंद्रमोळी ।
कारुण्यसिंधु झळाळी । कवठ्यांत ॥४॥
आमुचा श्रीसोमनाथ । आमुचा मल्लिकार्जुन ख्यात ।
आमुचा श्रीमहांकाल । कळठ्यांत ॥५॥
आमुचा श्रीअमलेश्वर । आमुचा तो वैजनाथ ।
आमुचा देव भीमाशंकर । कवठ्यात ॥६॥
आमुचा सेतुबंध रामेश्वर । आमुचा भगवंत श्रीनागेश ।
आमुचा काशिविश्वनाथ । कवठ्यात ॥७॥
आमुचा दाता त्रिंबकेश्वर । आमुचा श्रीकेदारनाथ ।
आमुचा श्रीघृष्णेश्वर । कवठ्यात राहे ॥८॥
आमुचा स्वामी सिद्धराज । तोच निर्गुण निराकार ।
तोच सगुण सकार । परब्रम्ह निश्चयेसी ॥९॥
सिद्धराज आमची स्तरी । भवार्ण्वासी पार करवी ।
माहेर सुखाचे एरवी । कवठ्यांत ॥१०॥
सिद्धराज आमचे निधान । कर्म , ज्ञानाचे विधान ।
परम मोक्षाचे साधन । प्रभू सिद्धराज ॥११॥
आत्मा , परमात्मा सकळ । माता पिता बंधू प्रबळ ।
सखा सोयरा सर्वकाळ । श्रीसिद्धराज ॥१२॥
त्याची सेवा अंगिकारिली । बुद्धि मनीं स्थिर केली ।
अन्य स्थाने त्यागिली । मुक्ति मिषें ॥१३॥
आनंदमूर्तीची आज्ञा घेतली । पुत्रासवे माता निघाली ।
दुरितांची कटके पळाली । दाही दिशा ॥१४॥
फिरोन आले कवठ्यास । बिराडसिद्धाचे राऊळास ।
सेवा , साधना करण्यास । सावकाश ॥१५॥
सवें आली ती गायवासरू । मुक्तिमार्गाने वाटसरू ।
संजिवन समाधीचे अधिकारू । फळा आले पूर्व संचित ॥१६॥
केले वास्तव्य देवालयी । महाथोर शिवालयी ।
शिवलीलामृताची करवी । पारायणे ॥१७॥
एकादष्णी , लघुरूद्र । महारूद्र , अतिरूद्र ।
तपोनिधि ब्राम्हण भद्र ।आरंभितीं ॥१८॥
कथाकीर्तने , हरिकथा । गायनवादनादि पूर्वप्रथा ।
प्रवचने , नाना मखा । आरंभति ॥१९॥
श्रीसिद्धराजाचे देऊळ । अभेद्य किल्ल्यापरी प्रबळ ।
नक्षत्रसाधनाचे बळ । बांधिले असे ॥२०॥
ग्रामाचे आग्नेय दिशेस । सिद्धमुनीने वास्तव्यास ।
भक्तासवे विजनवास । आंगिकारिला ॥२१॥
सभोवती बंदिस्त कोट । बुरुज ओवर्‍या तटानिकट ।
दिशासाधन सुनिश्चित । केले असे ॥२२॥
पूर्वेस महाद्वार प्रचंड । उत्तरेस राबता अखंड ।
येथिल द्वार बलदंड । द्वारपाल उभे तेथे ॥२३॥
त्यावरी नगारखाना । कर्णे , भेरी वाद्ये नाना ।
झडता करिती सावध जना । देवाकारणे ॥२४॥
द्वारी महामूर झाले पाणी । तुडुंब भरली पुष्करणी ।
स्नानसंध्या पुण्यखाणी । जोडा सावकाश ॥२५॥
या पुष्करणीच्या आंत । उदकीं शिवलिंग निवांत ।
कमलेश वास करी कल्पांत । भक्ताकारणे ॥२६॥
देवालयाचा प्रशस्त प्राकार । विशाल विस्तीर्ण आकार ।
दीपमाळ महाथोर । प्रांगणी असे ॥२७॥
शमीचा वृक्ष पुरातन । न ये त्याच्या वयाचे अनुमान ।
सोळाशे वर्षांचा निदान । सांप्रत असे ॥२८॥
इथे पावन नक्षत्र पडले । विधवेने ते भक्षिले ।
तेणे स्वामी जन्माला आले । माझे कुळगुरू ॥२९॥
प्राकाराचे दक्षिण भागा । होती वस्त्रांतराची जागा ।
भांडार , दुभत्याची जागा । प्रशस्त आणि निर्मळ ॥३०॥
गोशाळा , अश्वशाळा , पाकशाळा । समाराधनेची भोजनशाळा ।
नाना देशीचे भक्त गोळा । होती येथे ॥३१॥
येथे पाण्याची असे बाव । स्नान सोवळे कर्मठासी वाव ।
शिचिश्मंत वर्तावे हा स्वभाव । प्रघात राऊळी ॥३२॥
आता चला उत्तरद्वारी । एका प्रशस्त शिळेवरी ।
उभी चंडी माहेश्वरी । मूळमाया ॥३३॥
वरी अर्धगोलाकार घुमटी । संकटे जरी आली कोटी ।
पळवून लावी ती उलटी । रक्षणकर्ती ॥३४॥
येथे सोमसुत्री प्रदक्षणा । श्रीचंडीचे दर्शन क्षणा क्षणा ।
होईल तुम्हा पुन्हा पुन्हा । प्रदक्षणा घाला ॥३५॥
चंडीसमिप आहे समाधी । नक्षत्रस्वामींचा अपराधी ।
कवठ्याचा पाटील कुबुद्धि । पुढे उद्धारिला ॥३६॥
उत्तरद्वारी प्राकारात । पूर्वाभिमुख बसला कृपावंत ।
प्रसना बिडेश प्रशांत । पुढे नंदि ॥३७॥
बिराडसिद्धाचे हे मूळस्थान । परम भाग्याचे निधान ।
योगिराज सिद्ध महान । निर्विकल्प साधू ॥३८॥
मुख्य देवालये पक्षद्वारी । पांडूरंग सांवळा हरि ।
दोन्ही हात कटेवरी ।ठेवून उभा राहिला ॥३९॥
सवें उभी माता रुक्मीणी । मूळ माया भवानी ।
सांबसदाशिवासाठी चक्रपाणी । उभे ठेले ॥४०॥
आता करू विचार । मुख्य देवालयाचा विस्तार ।
वैभव , स्मृद्धि संपन्नतर । पुर४आतन वास्तू ॥४१॥
देवापुढचा सभामंडप । कुशल शिल्परचनेचा खटाटोप ।
कलाकुसरीचा उत्कट । मांडिला संसार ॥४२॥
लाकडी कलाकुसरीचे खांब । कमानी , कडिपाट रुंद लांब
कलापूर्ण दगडी स्तंभ । तळखडे उभे ॥४३॥
भिंतीवरती अद्‌भूत रंगी । चित्रे चितारली आंगोपांगी ।
रामायण महाभारत बहुरंगी । बहुसाळ होती ॥४४॥
सभामंडपाचे दो मजले । नाना कुसरीने होते सजले ।
मंद प्रकाशाने उजळलेले । शोभिवंत शांत ॥४५॥
कथाकीर्तने आणि पुराणे । प्रवचने , लळिते , गाणे ।
कमलेशाची नामस्मरणे । घडती येथे ॥४६॥
पुराणिकाची वाणी स्पष्ट । शास्त्री विद्याव्यासंगे पुष्ट ।
ह्स्रोत्यांस कळायासाठी कष्ट । घेती बहू ॥४७॥
झांज चिपळ्यांची झिमझिम । तबला मृदुंगांची धिमधिम ।
पखवाजी दंग असती परम । सेवा करती ॥४८॥
परब्रम्हाची ओळखण । सोडा आसक्ति धरा जाण ।
पुढे ठाकिले फक्त मरण । स्मरण असावे ॥४९॥
कथाकीर्तनी ही शिकवण । न्यायनीति सदाचरण ।
भगवंताचे करा स्मरण । ऐसे शिकविती ॥५०॥
लोकां असे बहु प्रीति । सिद्धराजाची कीर्ति गाती ।
नानाप्रकारे करती भक्ति । सकळजन ॥५१॥
क्षणभंगूर जीवन जाणा । संत सत्पुरुषांच्या खुणा ।
तास वाजे झणझणा । देवालयी ॥५२॥
हिलाल दिवट्या मशाली । समया दिवे दाटी झाली ।
हंड्या झुंबरे प्रकाशली । मंडपांत ॥५३॥
छत्रचामरे अबदागिरी । निशाणे मोर्चले बरी ।
रणशिंग भेरी घोष करी । महोत्सवी ॥५४॥
पालखी देवाची सुंदर । सुडौल रम्य नक्षीदार ।
व्याघ्रसिंह मुखवटे थोर । शुद्ध चांदीचे ॥५५॥
राजदंड पुढे धरती । सवें मानकरी चालती ।
भोई पालखी वाहती । भक्तिभावेर ॥५६॥
ऐसे सभामंडपी वैभव । देवदुर्लभ नसे ठाव ।
परम संपन्न शुद्ध भाव । पाहिले मी प्रत्यक्ष ॥५७॥
श्रीनक्षत्रस्वामींचे चरित्र अद्‌भूत । मने सज्जनांची होती शांत ।
भक्त आनंदाने परिसोत । तृतीयोध्याय हा ॥५८॥