पाहो नये दोष योगियांचे गुण । ब्राह्म आचरण असो कांहीं ॥१॥
योगि तोचि ब्रह्मदेवाचाहि देव ॥ नोहेचि मानव मासे जरि ॥२॥
योगीयांचें कांही नकळे देवांही । प्राकृत नर कांई कवण तेथें ॥३॥
करी भोगी सर्व परी योगी मुक्त । न करी तरी सत्य करी सर्व ॥४॥
योगीयाचे भोग चरित विषय कर्म । अवघे परब्रह्मा तारकची ॥५॥
नकरी योगी स्नान संध्या अनुष्ठान । स्पर्शे करी पावन ब्रह्मासिही ॥६॥
नलगे अविश्वास शंकेसी कारण । योगी तोचि पुर्ण परमात्मा ॥७॥
ताराया जढमुढां श्रीहरीं रुपें योगी । अवतरे युगायुगीं आन नाहीं ॥८॥
भुलुनि घनगुणविद्यारुपमदें । प्रवर्तति निन्दें भावोनि नर ॥९॥
यालागी करावा आधी बोध जगा ॥ प्रशंसावे योगा झटुनि नित्य ॥१०॥
उद्धारावे विश्वातरीच देव प्राप्त । लाभे परहित पुण्यें देहीं ॥११॥
म्हणे जनार्दन ब्रह्म पाठींपोटीं । उघडी भ्रमताटी एकनाथा ॥१२॥