८३
वृदांवनीं वेणू कवणाच माये वाजे । वेणुनादें गोवर्धनू गाजे । पुच्छु पसरुनि मयोर विराजे । मज पाहतां भासती यादवराजे ॥१॥
तृण चारा चरूं विसरली । गाई व्याघ्र एके ठायीं जालीं । पक्षीं कुळें निवांत राहिली । वैरभाव समुळ विसरली ॥२॥
यमुना जळ स्थिर स्थिर वाहे । रविमंडळ चालतां स्तब्ध होये । शेषकूर्म वराह चकित राहे । बाळा स्तन देऊ विसरली माये ॥३॥
ध्वनी मजुंळ मंजुळ उमटती । वांकी रुणझुण रुणझूण वाजती । देव विमानीं बैसानि स्तुती गाती । भानुदासा फावली प्रेम भक्ति ॥४॥
८४
जमुनाके तट धेनु चरावत । राखत हैं गईया ॥१॥
मोहन मेरा सांइया ॥ध्रु०॥
मोरपंत्र शिरी छत्र सुहावे । गोपी धरत बहीया ॥२॥
भानुदास प्रभु भगतनको बछल । करत छत्र छाइया ॥३॥