|
उ.क्रि. १ समजणें ; कळणें ; ज्ञान असणें ; उमजणें ; खात्रीपूर्वक माहीत असणें . वर्णभेद मनुष्यमात्र जाणतो , पशु जाणत नाहीं . २ ( ल . ) ओळखणें ; दयेनें , मानानें , गौरवानें वागविणें ( जुन्या ओळखीच्या दीन , गरीब माणसास ). भल्या माणसावर उपकार केला असतां तो जाणतो . ३ जाणीव असणें ; मान्य करणें ; मानणें ; प्रत्युपकाराची , मोबदला देण्याची बुध्दि असणें ( नोकरी , श्रम , उपकार याबद्दल ) ४ भोगणें ; संभोग करणें . ५ गुणविशिष्ट माहीत असणें . हा तुम्हांस भला वाटतो पण मी याला पक्का जाणतों . ६ प्रतिसहकार करणें ; लाभानुरूप वागणें ( जनावरांनीं ). या गाईला खाणें घातलें ती जाणत्ये . [ सं . ज्ञान ; प्रा . जाण . फ्रेंजि . जन ] न जाणो - कोणास ठाऊक ? कोण सांगूं शकेल ? असेंहि असेल , असेलहि या अर्थी . जाणत , जाणतजाणत - क्रिवि . जाणूनबुजून ; समजूनउमजून ; बुध्दया ; जाणून . जाणतमूर्ख - वि . जाणत असून मूर्खपणाचें ढोंग करणारा ; ढोंगी मूर्ख . [ जाणणें + मूर्ख ]
|