|
स.क्रि. वर फेंकणें ; उडवणें ; पसरणें ( धूळ , गुलाल , राख वगैरे ). वारवणें ; वारा घालणें . ( ल . ) पळवून लावणें ; दाणादाण करणें ; दशदिशां करणें ; हांकून लावणें ; पिटाळून देणें ( सैन्य , गर्दी वगैरे ). अतिशय खर्च करणें ; उधळपट्टी करणें . हा काय पैसा उधळतोस ! ( सामा . ) नाहींसें होणें , जाणें . अहो या लोहाचा जिनस परिसेसीं जरि मिळे । तयाच्या संसगे अखिल मग लोहत्व उधळे । - सारुह ५ . ६२ . - अक्रि . दशदिशां पळणें ( सैन्य , समाज वगैरे ). शिकारीला गेलेलें स्त्रीसैन्य उधळलेलें दिसतें . - बाय ४ . २ . अनावर होणें ; बुजून पळणें ( भ्यालेला घोडा , बैल वगैरे ). घोडा मोकळा सुटला कीं सारखा उधळतो . उनाडणें ; भटकणें ; फिरणें ( मूल वगैरेनें ). हा दिवसभर गांवांत उधळतो व रात्रीं घरीं येतो . आवेशानें एखादी क्रिया करणें ( मारणें , शिव्या देणें वगैरे ). जोरानें बाहेर पडणें ; बळावणें ( एखादा रोग ). बुडणें ; अजिबात नाश होणें ( पीक वगैरे ). पळून जाणें ; नाहीसें होणें ( एखादें कूळ , भाडेकरी वगैरे ). [ सं . उद + धूल ; उध्दूलन ] उधळा घालणें - उड्या मारणें ; हैदोस घालणें ; दांडगाई मांडणें . पळवून लावणें , ( मंत्रानें , जादूनें वगैरे ).
|