औटपीठचीये तळीं । भ्रमरगुंफेचिया पाठारमुळी ।
चिन्मय मोटी झळाळी । महातेज ॥१५॥
टीकाः
औट पीठांचे शेवटीं । भ्रमर गुंफेचें तळवटी । नवल प्रत्ययाची गोठी । मौक्तिकरुप ॥१॥
धुताचियेमोती जळीं । सुर्यकिरणीं जेवि झळाळी । तयेपरीच हे पहाली । मुक्तवस्तु ॥२॥
जें पहातां अति सतेज । निजाचेहि निजगुज । नामीं सांचलें अनाम सहज । उघड डोळीयां ॥३॥
निज उघडपणां आलें । तंव तें उपाधिपैल जालें । साकारातीत होवोनि ठेलें काय सांगो ॥४॥
जेथ न पोचे नजर । जेणें फोडिलें अंबर । रुप पहातां अरुवार । गगनटाकें ॥५॥
बिंदुमात्र नील मोती । जे कां सत्य अखंड स्थिति । अनंत ब्रह्माडें होती जाती । जये ठायी ।\६॥
हरिहरांचिया मुर्ति । जयापोटी येती जाती । ऐसीया विखुरली मोती । शुन्यापाशीं ॥७॥
अर्धमात्रेचिया उपरि । दिसे मौक्तिक झालरी । दाही दिशेसी लहरी । मोतियाची ॥८॥
पहातां हे मुक्तद्शा उरलीच ना जीवदशा । होवोनि ठेला नव्हताचि ऐसा अनन्यपणें ॥९॥
जाणीव नेणीव हें स्थिती । नोहें ऊश्वारणें निगुती । तेचि लक्षिलें अलक्ष मोती । पाणीदार ॥१०॥
जाणने पैल अभ्यासु । करी तोचि विष्णुदासु । जयाची सुमाति प्रकाश अध्यात्मिया ॥११॥